Post
autor: Andej » 2022-01-28, 10:14
Początkowo czytałem Wasze posty i dziwiłem się, że przywiązujecie taką wagę do przedmiotów. O kojarzyło mi się to z fetyszyzmem.
Oczywiście święte atrybuty mogą pomagać w skupieniu. Ale, czy takie upodobania nie stają się celem samym w sobie?
Boję się, że ulubiony obraz czy figurka mogą zastępować postać, którą przedstawiają. Także przesłaniać Tego, który jest (albo powinien) być finalnym adresatem naszych modlitw. Czyli samego Boga.
Stąd kolokwialne określenia, że ktoś modli się do obrazu. Jest to zarzut często stawiany katolikom. I chyba niebezpodstawnie.
Ale wczoraj przyszedł do mnie list z kościoła, w którym byłem ochrzczony. Oprócz świadectwa chrztu zawierał obrazek.
Cudowny oraz Przemienienia Pańskiego w Nowym Sączu. Postawiłem na biurku, oparłem o kubek. I od wczoraj przyciąga mój wzrok. Kieruje myśli ku czwartej Tajemnicy Światła. Zmusza, aby wciąż zerkać i przywodzi na myśl rozważania różańcowe. Górę Tabor. Świadków zdarzenia. Ich reakcje. I wypływające z tego wnioski.
Pan Jezus z tego obrazka malutkiego patrzy na mnie. Patrzy nie tylko wtedy, gdy mam ten obrazek w zasięgu wzroku. Także w nocy, gdy się przebudzałem, miałem świadomość, że ten obrazek jest. Że Jezus, w jakiś dziwny sposób oddziaływane na minie za sprawą tego obrazka. Nie widząc obrazka czułem - widziałem wzrok Jezusa. I pisząc to czuję cały czas. Niesamowite.
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.
mam tez mniejszy obraz Jezu Ufam Tobie.
