Po co sakramenty?

[Ojciec.Pablito]

No właśnie - co to są sakramenty? Po co nam one? Czy da się bez nich być chrześcijaninem? Dlaczego akurat te a nie inne? Dlaczego akurat tyle?

[AdamS.]

No właśnie - co to są sakramenty? Po co nam one? Czy da się bez nich być chrześcijaninem? Dlaczego akurat te a nie inne? Dlaczego akurat tyle?

Człowiek jest istotą cielesną - i jako taka potrzebuje materialnych "hot-spotów" Ducha Świętego. Sakramenty to gwarancja, że obecność Boga nie jest tylko naszym wyczekiwaniem, ale stanowi TU i TERAZ zaistniałą relację.

[Andej]

Dla mnie, to zarówno drogowskazy, jak też źródła "energii".

[Nenderen]

Nie wszystkie pokolenia chrześcijan miały możliwość uczestniczenia w ewangelicznych sytuacjach dotyczących wędrującego, nauczającego i czyniącego cuda Jezusa ale za to wszystkie pokolenia chrześcijan mają możliwość spotkania się z Chrystusem obecnym w Sakramentach. I o ile nie od razu można było spotkać się z Jezusem obecnym poprzez Słowo zawarte w Ewangeliach bo te nie od razu spisano o tyle Sakrament Eucharystii Chrystus ustanowił jeszcze przed swoją męką i zmartwychwstaniem.

[Gzresznik Upadający]

Myślę że już czas zapytać Ducha Swietego i poczekać troche na odpowiedź. przyjdzie

Dodano po 6 minutach 31 sekundach:
On jest osobą, a jako Osoba może chcieć mieć kontakt z tobą. Nawet tak bliski jak możliwosc pogadania z tobą co ci nie wyszlo ( spowiedz) byc z toba jak najbliżej. ( Komunia Sw) dac ci troche swojego rozeznania. ( Bierzmowanie ) blogosławić Ci na drodze zycia , czyli małzenstwo.... To tak na poczatek rozwazan

[sądzony]

„Eucharystia jest polifonią znaków i symboli, które służą spotkaniu z Bogiem i z drugim człowiekiem.

Jeśli <<spotkanie>> jest kluczowym słowem w chrześcijaństwie, to Eucharystia jest przepięknym miejscem, gdzie może dojść do prawdziwego spotkania z Bogiem i z człowiekiem, właśnie poprzez rytuały, czy symbole.

W naszym życiu mamy bardzo wiele takich rytuałów, czasem o nich nie wiemy, które wyrażają chęć spotkania: podanie dłoni na powitanie, czy przytulenie na pożegnanie.

W tym kontekście Eucharystia ma być okazją do tkania naszych myśli, uczuć, pragnień i intuicji, przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, czego efektem ma być piękne, drogocenne płótno prawdziwego spotkania człowieka z Bogiem.”

ks. K. Grzywocz

No właśnie - co to są sakramenty?

Dla mnie osobiście, obecnie sakramenty są kanwą wiary.

Po co nam one?

Z mojego punktu widzenia sakramenty swoim symbolizmem i rytualizmem urzeczywistniają prawdę o Bogu.

Czy da się bez nich być chrześcijaninem?

Moim zdaniem można (Ojcowie Pustyni – nie wiemy dokładnie czy, a jeśli tak to jak często/rzadko Ich dostępowali), ale ja nie mogę.

Dlaczego akurat te a nie inne?

Dla mnie nie ma to znaczenia. Decyduje Kościół.

Dlaczego akurat tyle?

Dla mnie nie ma to znaczenia. Decyduje Kościół.

[Rak]

Według KKK: Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi.

[Arek]

Sakramenty Święte są laską niewidomego, dzięki nim choć oczy są zamknięte można dostrzec coś więcej niż tylko to co widzą "zdrowe oczy". To Łaska bycia dla drugiego człowieka, to dobre słowo, pomoc utrudzonemu, to pocieszenie w beznadziejności, to bezinteresowność, to wybaczenie, to uśmiech, to Moc znoszenia krzyży, to brak lęku, to wyrzeczenie się własnego egoizmu, to zrozumienie, to miłosierdzie. Nie ma Kościoła i nie ma wiary bez Sakramentów Świętych. Osobiście tego doświadczyłem i Wam zaświadczam o tym.

[Ojciec.Pablito]

Powiem przekornie - Abraham nasz "ojciec wiary" nie znał sakramentów

[miłośniczka Faustyny]

Powiem przekornie - Abraham nasz "ojciec wiary" nie znał sakramentów

A co w tym niby przekornego? Oczywistość i niczego to nie zmienia, a tym bardziej nie na jakąś "niekorzyść" prawdziwości sakramentów. Wyżej już było tego wyjaśnienie:

Według KKK: Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi.

[Marek_Piotrowski]

Powiem przekornie - Abraham nasz "ojciec wiary" nie znał sakramentów

Jak miał znać, skoro sama definicja mówi, iż sakramenty zostały ustanowione przez Chrystusa?

Stary Testament to czas zapowiedzi, typów. Mojżesz był typem Chrystusa, obrzezanie - Chrztu Świętego, Pascha (ale i np.Chleby Oblicza) - Eucharystii itd.

[sądzony]

Powiem przekornie - Abraham nasz "ojciec wiary" nie znał sakramentów

Ja znam Je w zasadzie dopiero 17 miesięcy. Wcześniej, za dzieciaka sam nie wiem czy One dla mnie były. Później, długo nie było ich w ogóle.
Jak powiedział chyba Jung: "Relacja potrzebuje rytów."

Dodano po 1 minucie 2 sekundach:

Mojżesz był typem Chrystusa ...

Co to znaczy? "Typem"?

[Ojciec.Pablito]

Powiem przekornie - Abraham nasz "ojciec wiary" nie znał sakramentów

Jak miał znać, skoro sama definicja mówi, iż sakramenty zostały ustanowione przez Chrystusa?

Stary Testament to czas zapowiedzi, typów. Mojżesz był typem Chrystusa, obrzezanie - Chrztu Świętego, Pascha (ale i np.Chleby Oblicza) - Eucharystii itd.

Swoją drogą czy były jakieś odpowiedniki sakramentów w czasach przed Jezusem?

Dodano po 34 sekundach:
EDIT: teraz widzę, że chyba o tym napisałeś

[Tek de Cart]

"typ" - czyli zapowiedź, coś przypominającego ale nie do końca ostateczne spełnienie, jest też w NT powiedziane że to co było wcześniej było 'cieniem' rzeczywistości - czyli jakoś z rzeczywistością powiązane, nawet trochę podobne, ale takie mgliste, nie do końca 'ostre' na brzegach itd.

w technice mamy 'prototyp' - czyli takie już działające urządzenie - ale jeszcze nie mające wszystkich funkcji, wyglądające 'dosyć ubogo' w porównaniu z ostatecznym produktem

tak jak manna na pustyni jest typem Eucharystii - są podobieństwa:
manna = > chleb z nieba, darmowy dar od Boga dla Jego ludu aby mieli siłę do drogi przez pustynię
Eucharystia => Chleb z nieba, darmowy dar od Boga dla Jego ludu aby mieli siłę do drogi przez życie
są też przeciwieństwa (pokarm fizyczny / pokarm duchowy)
no i oczywiście jest masa różnic nieistotnych

[sądzony]

"typ" - czyli zapowiedź, coś przypominającego ale nie do końca ostateczne spełnienie, jest też w NT powiedziane że to co było wcześniej było 'cieniem' rzeczywistości - czyli jakoś z rzeczywistością powiązane, nawet trochę podobne, ale takie mgliste, nie do końca 'ostre' na brzegach itd.

w technice mamy 'prototyp' - czyli takie już działające urządzenie - ale jeszcze nie mające wszystkich funkcji, wyglądające 'dosyć ubogo' w porównaniu z ostatecznym produktem

tak jak manna na pustyni jest typem Eucharystii - są podobieństwa:
manna = > chleb z nieba, darmowy dar od Boga dla Jego ludu aby mieli siłę do drogi przez pustynię
Eucharystia => Chleb z nieba, darmowy dar od Boga dla Jego ludu aby mieli siłę do drogi przez życie
są też przeciwieństwa (pokarm fizyczny / pokarm duchowy)
no i oczywiście jest masa różnic nieistotnych

"typ" oznacza "model, wzorzec".
Jestem w stanie zrozumieć, że wg Junga Jezus był archetypem w pełni zintegrowanego człowieka.
Natomiast dziwne jest dla mnie stwierdzenie, że "Adam jest typem Chrystusa", a gdzieś się z tym spotkałem.

Wynikałoby z tego, że "typ" w biblistyce oznacza swego rodzaju "rodzącą się pierwocinę, wymagającą procesu dojrzewania", nie jak u Junga czy w znaczeniu potocznym "matrycę".

A od kiedy w biblistyce mówi się o takiej "typologii"?