Bliźniacze dusze

[faraon]

Albo najwiekszy koszmar.

[Lwica]

Tak, również tak może być ponoć.

[Ate]

Osobiście jestem daleki od sprowadzania spraw duchowych do poziomu kwantowego, bo w ten sposób redukujemy człowieka do przedmiotu zdarzeń na poziomie elementarnym.

Otóż to. Fizyka kwantowa jest bardzo trudna i nieintuicyjna nawet dla samych fizyków, a co dopiero dla zwykłych zjadaczy chleba... A jeśli jakiś obszar wiedzy o rzeczywistości jest w naszym odczuciu tak niepojęty i tajemniczy, to łatwo zacząć tam upychać koncepcję "Boga luk" i wszelkie inne fantastyczne wymysły.

[AdamS.]

Ale jak ma nas to nie zajmować, skoro spotykasz taką osobę i miesza w życiu. Albo bardzo pragniesz ją/jego poznać, wyczuwasz co myśli lub czuje. Do tego może to być piękna znajomość, przyjaźń, a nawet najlepsze i najpiękniejsze małżeństwo.

Nie mam nic przeciwko samemu pojęciu "pokrewieństwa dusz", ale nie ma co mieszać do tego fizyki. Pojęcie to ma charakter bardziej poetycki, nie potrzebuje więc dorabiania do niego żadnej spekulacji. Przypomina mi to trochę przerabianie miłości na jakieś "wibracje", "pozytywne energie" itp.

Żyjemy w epoce postracjonalnej, kiedy to przekonaliśmy się już o tym, że wiedza nasza jest niewystarczająca do opisu tego świata, ale nie wyzbyliśmy się racjonalistycznych nawyków, więc próbujemy wszystko ubierać w ubranka pseudonauki. Z drugiej zaś strony rozwijają się jak grzyby po deszczu rozmaite formy ezoteryki. Jedno i drugie aspiruje do budowania nowoczesnej gnozy. Nie adresuję tego do Was, to tylko moja diagnoza współczesnej sytuacji cywilizacyjnej.

[Nenderen]

Diagnoza bardzo słuszna.