Plany - ujawniać czy nie

[Michał91]

lepiej jakieś mieć

Może lepiej mieć jedynie zarys?

Albo trzymanie w schowku w samochodzie specjalnego młoteczka do ewentualnego stłuczenia szyby gdybyśmy byli uwięzieni w samochodzie po wypadku bez natychmiastowej pomocy. (dla informacji - można to zrobić końcówką pasa bezpieczeństwa)

a przed inwazją obcych się zabezpieczyłeś?

tworząca zobowiązanie wobec siebie przy świadkach

Czemu zakładasz z góry że plan to coś trudnego wymagającego motywacji albo naszej ingerencji?

czynniki losowe

Te u mnie są nieodzownym elementem planu i czynnikiem go tworzącym, jak można kopać się z naturą, przyrodą, losem skoro mogą być to znaki a może jest to forma dialogu z Bogiem? W jakim języku mówi Bóg? A konsultacje z własnym ciałem?

[Abstract]

@Michał91 chcesz szczypać rozmówce, ale jak nie wiesz gdzie to wyciągasz wybiórczo fragmenty i robisz zarzuty ad persona
Pisałem o ludziach ogólnie, nie pisałem o sobie czy o tobie. Schowaj szczypce.

Co do czynników losowych i dialogu z Bogiem tu trzeba ostrożnie, ponieważ jest to pole opatrznościowe ale również czasami pole minowe dla samej wiary.
Przykład podany przez jednego z księży:
Kobieta na spowiedzi "Gdybym była słabsza moja córka by żyła". Ta myśl jest owocem powiedzenia, że "Bóg nie daje krzyża którego nie potrafimy udźwignąć"

[Michał91]

chcesz szczypać rozmówce, ale jak nie wiesz gdzie to wyciągasz wybiórczo fragmenty i robisz zarzuty ad persona
Pisałem o ludziach ogólnie, nie pisałem o sobie czy o tobie. Schowaj szczypce.

To nie szczypanie a rekolekcje i zaproszenie do dyskusji oraz dywagacji

tu trzeba ostrożnie

Powiem trochę inaczej w ramach rekolekcji również dla siebie. W mojej kwestii jest zgoda lub jej brak, nie wszystkie plany, założenia są w naszej kwestii oraz inicjatywie, to wiara w samego siebie i zamykanie się na moc sprawczą która pochodzi od Boga, a często wychodzi to właśnie z natury, żywiołu, energii, przyrody, losu, zdarzeń, znaków.

[miłośniczka Faustyny]

Ja nie dzielę się, z osobami z rodziny, moimi planami, które są szczególnie ważne dla mnie. Zrobię to, gdy będę w pełni gotowa do realizacji. Właśnie z tego powodu, że obawiam się zniechęcania albo ewentualnych drwin, że się nie nadaję. Niby wiem, że niektórzy pewnie przyjęliby to ze zrozumieniem, a może nawet aprobatą, ale jest też prawdopodobieństwo, że przez kogoś zostanę wyśmiana i odbierze mi to nadzieję. I jakoś chyba więcej siły mam do tego, gdy wiem, że to jest na razie tajemnicą, a we właściwym czasie, gdy już będę się nadawać, to o tym ich powiadomię.
Co do tego, czy należy konsultować - to zależy z kim. Ja skonsultowałam z moją psycholog i jej się pomysł bardzo podobał. Ale wiem, że nie wszyscy mają takie podejście, więc na razie powstrzymuję się przed omawianiem tego z innymi, znanymi mi osobiście ludźmi.

[sądzony]

Ja nie dzielę się, z osobami z rodziny, moimi planami, które są szczególnie ważne dla mnie. Zrobię to, gdy będę w pełni gotowa do realizacji. Właśnie z tego powodu, że obawiam się zniechęcania albo ewentualnych drwin, że się nie nadaję. Niby wiem, że niektórzy pewnie przyjęliby to ze zrozumieniem, a może nawet aprobatą, ale jest też prawdopodobieństwo, że przez kogoś zostanę wyśmiana i odbierze mi to nadzieję. I jakoś chyba więcej siły mam do tego, gdy wiem, że to jest na razie tajemnicą, a we właściwym czasie, gdy już będę się nadawać, to o tym ich powiadomię.
Co do tego, czy należy konsultować - to zależy z kim. Ja skonsultowałam z moją psycholog i jej się pomysł bardzo podobał. Ale wiem, że nie wszyscy mają takie podejście, więc na razie powstrzymuję się przed omawianiem tego z innymi, znanymi mi osobiście ludźmi.

Macie więc wspólną tajemnicę rozumiem?

[miłośniczka Faustyny]

Macie więc wspólną tajemnicę rozumiem?

Mógłbyś specyzować pytanie? Bo można je rozumieć co najmniej na dwa sposoby (jeden bardzo przyziemny, a drugi mniej). Nie wiem czy Cię dobrze zrozumiałam. Wspólną tajemnicę z kim/Kim? Z moją psycholog? To by było rozumienie dosłowne. Ale wiadomo, że psychologa obowiązuje tajemnica zawodowa.
A ze względu na to, że czasem wypowiadasz się metaforami, to miewam wątpliwości, co do tego kiedy należy Twoje słowa odczytywać dosłownie, a kiedy należy je interpretować. Ciebie czasem trzeba czytać jak wiersz.

Dodano po 3 minutach 23 sekundach:
A może zwracasz uwagę na kwestie leksykalną, czyli na to, że jeśli ktoś wie (psycholog) to nie jest już tajemnica? Nie zależy mi na tajemnicy w ścisłym znaczeniu tego słowa, ale na tym, żeby wiedziało na razie jak najmniej osób. W pierwszym poście tego wątku (post Michała) jest sporo racji w tych wątpliwościach, że czasem lepiej nie wyjawiać swoich planów pochopnie, uniknąć ewentualnych dodatkowych przeszkód.
Ja się przede wszystkim obawiam wyśmiania, że się nie nadaję, co w sumie na ten moment byłoby prawdą. Ale myślę, że mogą się moje plany udać, choć niestety nie w tym momencie.

[sądzony]

@miłośniczka Faustyny teraz to już nie wiem chyba przyziemny.
Chodziło mi o to, chyba masz z nią fajną relację, a może po prostu jestem zwyczajnie zazdrosny

[miłośniczka Faustyny]

@miłośniczka Faustyny
Chodziło mi o to, chyba masz z nią fajną relację, a może po prostu jestem zwyczajnie zazdrosny

Nie mam, bo już tam nie chodzę. Ale miałam. To była tylko taka wzmianka odnośnie konsultowania planów, czasem lepiej omówić z kimś obiektywnym np. z psychologiem, jeśli się uczęszcza na terapię. No chyba że się trafiło na złego psychologa, to wtedy może lepiej nie. Czyli ważne, żeby dobrze przemyśleć takie kwestie. A Ty chyba też masz dobrego psychologa, więc nie ma powodu do zazdrości w tej sprawie.

[Abstract]

a może po prostu jestem zwyczajnie zazdrosny

Napisał ten co ma żonę psychologa

[sądzony]

A Ty chyba też masz dobrego psychologa, więc nie ma powodu do zazdrości w tej sprawie.

Niech i tak będzie.

Napisał ten co ma żonę psychologa

Niestety te relacje raczej się znoszą