"Ateiści są ateistami bo chcą"

[sądzony]

No przecież Ewolucja to ręka Boga wiadomo. Co nie znaczy że napisałam nieprawdę.

Ależ ja nie napisałem, że ją napisałaś.

[Ate]

Na tym forum dominuje przekonanie, że ateiści są nimi, bo chcą - bo tak im lepiej, wygodniej, ciekawiej, bo się buntują przeciw Bogu.

No to dominuje błędne przekonanie. Ateizm to kwestia wiary lub niewiary, a nie możesz wybrać tego w co wierzysz. Albo jesteś przekonany do czegoś albo nie. To nie jest kwestia "chcenia".
Wielu ateistów chciałoby wierzyć ale nie mają powodów by wierzyć
(...)
Czyli żeby przedstawić "perspektywę ateistyczną" cytujesz chrześcijan?

Nie potrafisz przeczytać ze zrozumieniem nawet wypowiedzi, której odpowiadasz?
Temat był założony z perspektywy ATEISTYCZNEJ i przytoczone przykłady z bodajże JEDNYM WYJĄTKIEM były przykładami autorstwa ATEISTÓW, jako kontrargument dla osób które twierdzą, że "jesteś ateistą bo tak ci wygodniej / lepiej". Ten jeden cytat autorstwa chrześcijanina był po to by zobrazować, że chrześcijanie też potrafią odnotować, że perspektywa ateistyczna wcale nie jest taka kusząca jak twierdzą. Więc LOL, piszę wyraźnie, że ateizm to nie kwestia "chcenia" (przynajmniej dla wielu ateistów), a ty mi tłumaczysz, że ateizm to nie kwestia chcenia...

[Tomek_T]

Ten John Updike z tego co znalazłem był chrześcijaninem.
https://www.thepublicdiscourse.com/2015/03/14457/
Nie wiem jak Rick Gore.

[Andej]

tłumaczysz, że ateizm to nie kwestia chcenia...

Użyłby raczej słowa wyboru. Ale w końcu chcenie, jest dokonywanie wyboru tego, co się chce.

Jeszcze uwaga (moja i całkowicie subiektywna), że tak podobnie wygląda wybór wiary jak też ateizmu. Różnica polega na rodzaju wybieranego podmiotu. Wierzący wybierają Boga, wiarę, miłość. A wybór ateistów polega na odmowie dokonania wyboru (co też jest wyborem). Albo na odrzuceniu tego, w co inni wierzą.
Szczególni ci, którzy wyrośli na gruncie wiary (niekoniecznie swoje, ale obserwowanej) zastępują wiarą substytutami wiary. Naśladują zachowania, rytuały, starają się jakoś uzasadniać to, że wartości przejęte przez nich z chrześcijaństwa mają pochodzenie spontaniczne lub jakieś inne. Całe dowodzenie słuszności ateizmu jest dorabianiem ideologii uzasadniającej odrzucenie religii i imperatyw wypełnienie jej miejsca własną ideologią. Czyli, de facto, czynienie z ateizmu swego rodzaj religii. Choćby ich bogiem miała być Unidentified Flying Omelette czy jakiś inny pokarm. Bo mają potrzebę, jak każdy człowiek, poddawania się Bogu.

[Ate]

Dobrze, to jak w takim razie wyjaśnisz osobę, która ma pptrzebę wiary i cierpi z powodu jej braku, ale po prostu nie moze wierzyć, bo wnioski na temat świata, jakie wyciąga są właśnie takie a nie inne. I choćby nie wiadomo co, ona tego nie jest w stanie widzieć inaczej.

[sądzony]

Użyłby raczej słowa wyboru. Ale w końcu chcenie, jest dokonywanie wyboru tego, co się chce.

Chodzi chyba o ukierunkowanie woli.
Chrześcijanin kieruje ją ku temu co nadprzyrodzone, transcendentne, tajemnicze, mistyczne, boskie, poniekąd niedoczesne. Na to co Boskie, a następnie "przez Chrystusa, z Chrystusie i z Chrystusem" ku temu co materialne.

Ateista kieruje swą wolę ku temu co doczesne.
Tak mi się wydaje.

Dodano po 3 minutach 45 sekundach:

Dobrze, to jak w takim razie wyjaśnisz osobę, która ma pptrzebę wiary i cierpi z powodu jej braku, ale po prostu nie moze wierzyć, bo wnioski na temat świata, jakie wyciąga są właśnie takie a nie inne. I choćby nie wiadomo co, ona tego nie jest w stanie widzieć inaczej.

Jeżeli Bóg wciąż pozostaje w życiu tej osoby, a ona stara się mieć z nim relacje, nie porzuca Go, nie poddaje się choć jest b. ciężko może to być stan nazywany przez św. Jana od Krzyża "Nocą Ciemną". Rozeznaje się go w kierownictwie duchowym.

[Ate]

Tak, noc ciemna która trwa latami ^^

[Andej]

Chodzi chyba o ukierunkowanie woli.

Tak jest.

Chrześcijanin kieruje ją ku temu co nadprzyrodzone, transcendentne, tajemnicze, mistyczne, boskie, poniekąd niedoczesne. Na to co Boskie, a następnie "przez Chrystusa, z Chrystusie i z Chrystusem" ku temu co materialne.

Gdyby tak było, to grzechu by nie było. Utopia. A kolejność jest odwrotna. Od samego początku życia człowiek jest ukierunkowany na potrzeby materialne, tj. fizjologiczne. Dopiero wraz ze wzrostem intelektu, wiedzy zaczyna się ukierunkowywać na Boga. I jest to proces powolny. O wiele szybciej rozwija się katalog potrzeb materialnych: ubranie, dach nad głową, ciepło, narzędzia...

Ateista kieruje swą wolę ku temu co doczesne.
Tak mi się wydaje.

Jako i każdy inny człowiek. Nie da się całkowicie odrzucić wszystkiego co doczesne, materialne. Nawet osoby żyjące wyłącznie Hostią, nie mogły odrzucić wszystkiego co doczesne, choćby własnej powłoki cielesnej czy miejsca, w którym żyły.
Natomiast zgodzę się z tym, że ateista przedkłada dobra doczesne nad wiecznymi. Choć już niekoniecznie materialne nad duchowymi.

[sądzony]

Tak, noc ciemna która trwa latami ^^

Trwa różnie. U św. Jana od Krzyża trwała 9 miesięcy, u św. Teresy z Kalkuty chyba 50 lat (o ile dobrze pamiętam).

[sądzony]

A kolejność jest odwrotna. Od samego początku życia człowiek jest ukierunkowany na potrzeby materialne, tj. fizjologiczne. Dopiero wraz ze wzrostem intelektu, wiedzy zaczyna się ukierunkowywać na Boga. I jest to proces powolny.

A co takiego się dzieje, że człowiek zaczyna ukierunkowywać się na Boga choć jego wola "utaplana" jest w rzeczach materialnych?

[Andej]

Sądzę, że warto przeanalizować własną drogę do Boga. Wnioski moga być ciekaw i przydatne dla forumowiczów.

[greg77]

Dobrze, to jak w takim razie wyjaśnisz osobę, która ma pptrzebę wiary i cierpi z powodu jej braku, ale po prostu nie moze wierzyć, bo wnioski na temat świata, jakie wyciąga są właśnie takie a nie inne. I choćby nie wiadomo co, ona tego nie jest w stanie widzieć inaczej.

Jeżeli cierpi z powodu braku wiary,tu już dobrze,ponieważ logiczne się wydaje że coś w jego koncepcji światopoglądowej musi go uwierać skoro wręcz odczuwa cierpienie.Reszta w "rękach" Ducha Świętego.(rozumiem że mówimy tu o braku wiary w Boga?). A tak na marginesie chyba nie ma zbyt wielu ateistów którzy by cierpieli z braku wiary w Boga?

[Ate]

Nie obchodzi mnie, ilu takich ateistów jest. Każda jednostka jest ważna.

[Tomek_T]

Jeżeli cierpi z powodu braku wiary,tu już dobrze,ponieważ logiczne się wydaje że coś w jego koncepcji światopoglądowej musi go uwierać skoro wręcz odczuwa cierpienie.Reszta w "rękach" Ducha Świętego.(rozumiem że mówimy tu o braku wiary w Boga?). A tak na marginesie chyba nie ma zbyt wielu ateistów którzy by cierpieli z braku wiary w Boga?

Ale jest wielu którzy przez taki moment przeszli. Wielu ateistów w momencie "utraty wiary" bardzo cierpiało. Strach egzystencjalny, strach przed śmiercią i piekłem, strach przed utratą więzów społecznych. To problem wielu odchodzących od religii. U mnie odbyło się to dosyć płynnie na przestrzeni wielu lat i w akceptującym otoczeniu. Ale znam relacje osób które bardzo cierpiały i gorliwie modliły się o łaskę wiary.

Co do "rąk Ducha Świętego" to owszem modliłem się o niego. I brak zauważalnych efektów był cegiełką oddalającą mnie od katolicyzmu.

[Andej]

Co to jest utrata wiary? Wydaje mi się, że są, co najmniej, trzy stany: wiara Bogu --- brak wiary w Boga --- wiara w brak Boga (nieistnienie).