Jana 12:32 - jak to rozumiecie?

[Ojciec.Pablito]

Jak rozumiecie ten werset?
O jakie "pociągnięcie do siebie" tu wg Was chodzi?
Dlaczego "wszystkich"?

A gdy Ja będę wywyższony ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę.
Ewangelia według św. Jana 12:32 BW1975
https://bible.com/pl/bible/3490/jhn.12.32.BW1975

[sądzony]

W filmie na podstawie Janowej Ewangelii było to zinterpretowane w sposób, że ukrzyżowanie Chrystusa, podniesienie "ponad ziemię" na krzyżu, przyniesie zbawienie. Czyli "pociągnie wszystkich" ku zbawieniu.

[Elbrus]

O jakie "pociągnięcie do siebie" tu wg Was chodzi?

Chodzi, moim zdaniem, o przyciągnięcie wierzących pod jednoczący ich we wspólnocie znak krzyża - rozumiany dosłownie jako przedmiot lub jako wspomnienie zdarzenia Jezusowego ukrzyżowania jako zdarzenia jednoczącego. Lub, jak sądzony napisał, pociągnięcie w znaczeniu wypełnienia akcji zbawczej.

Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym.
(Ewangelia Jana 6:44)

Dlaczego "wszystkich"?

a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno.
(Ewangelia Jana 11:52)

Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
(Ewangelia Jana 10:16)

[Marek_Piotrowski]

Proste, oczywiste znaczenie (podał je @sądzony ) - po co komplikować i sprowadzać zbawienie do socjologicznego manewru.

[Ojciec.Pablito]

O jakie "pociągnięcie do siebie" tu wg Was chodzi?

Chodzi, moim zdaniem, o przyciągnięcie wierzących pod jednoczący ich we wspólnocie znak krzyża - rozumiany dosłownie jako przedmiot lub jako wspomnienie zdarzenia Jezusowego ukrzyżowania jako zdarzenia jednoczącego. Lub, jak sądzony napisał, pociągnięcie w znaczeniu wypełnienia akcji zbawczej.

No właśnie. Też mam takie myśli.
Chrystus mówi te słowa stosunkowo krótko przed śmiercią.
Chrystus Król, który umiera za swój lud. Jego śmierć jest momentem gromadzącym uczniów. Jest dla nich dumą i chlubą. Jest poświęceniem, które staje się wzorem wytrwałości aż po krzyż.
Dla Żydów zgorszeniem a dla nieżydów nic nieznaczącym głupstwem.
A dla nas mocą Bożą.