Każdy kolejny temat/wątek będzie dotyczył jednego rozdziału, gdzie zapraszam do wspólnego pogłębionego poznawania treści.
Podajemy TYLKO sprawdzone i wartościowe omówienia, cytaty czy filmy itp. - nie stawiamy na ilość a na jakość, by czytający wzrastali w wierze i wiedzy o Kościele Apostolskim. Zapraszam do dzielenia się swoim zrozumieniem tekstu, ale nie tylko, również tym co Słowo mówi do mnie, co mnie szczególnie poruszyło, dotknęło i jakie owoce, postanowienia przyniosło.
Jest to dział pod szczególnym nadzorem i wszelkie offtopy, kłótnie i posty bez treści będą wylatywały w kosmos a ich autorzy
Zapraszam miłośników Słowa do współtworzenia tego działu
Dodano po 28 minutach 51 sekundach:
Tekst poszczególnych rozdziałów będę podawał za Biblia poznańska ponieważ:
Warto jednak przeczytać ten tekst nie tylko na forum, ale i w swojej Biblii i w komentarzu podzielić się różnicami. Czytamy oczywiście wszystkie przypisy, omówienia i komentarze jak również odnośniki do ST, by jak najgłębiej i jak najpełniej zrozumieć treść i przekaz SłowaW ankiecie katolickich biblistów polskich z 1999 Biblia poznańska została uznana za najlepszy polski przekład Pisma Świętego
Dodano po 29 minutach 8 sekundach:
Dzieje Apostolskie – księga historyczna Nowego Testamentu, zajmująca w kanonie miejsce piąte. Oryginalny tytuł grecki, Πραξεις (Prakseis, dosł. czyny), znajdujemy już w Kodeksie Synaickim z IV stulecia, później będzie on rozszerzony do formy dziś używanej, Πραξεις <των> Αποστολων (Prakseis <ton> Apostolon) – Czyny Apostołów. Księga opisuje dzieje uczniów Chrystusa, formowanie się pierwszych wspólnot i rozprzestrzenianie chrześcijaństwa aż do panowania cesarza Nerona. Bohaterem (zbiorowym) pierwszych dwunastu rozdziałów jest wspólnota uczniów Chrystusa w Jerozolimie, kierowana przez Dwunastu Apostołów, wśród których wyróżnia się aktywnością i znaczeniem Szymon Piotr. Począwszy od rozdziału 8. opisano jak nowa nauka przekracza granice Jeruzalem i Judei, docierając m.in. do Samarii i Antiochii Syryjskiej a od rozdziału 13. głównym bohaterem Dziejów staje się Saul z Tarsu, dotąd prześladowca i gorliwy faryzeusz, a teraz świeżo pozyskany żarliwy wyznawca, który pod imieniem Paweł (łac. Paulus) będzie przodującym apostołem chrystianizmu. Rozdziały od 13 do 28 opisują kolejno trzy podróże misyjne Pawła z towarzyszami oraz czwartą podróż – przymusową, jako więźnia przed sąd cezara w Rzymie. Księga kończy się opisem pobytu Apostoła Pawła w areszcie domowym w Rzymie w oczekiwaniu na proces sądowy przed cesarzem.
Autor
W tekście Dziejów Apostolskich nie znajdziemy imienia autora. Według chrześcijańskiej tradycji (min. Ireneusz z Lyonu, Tertulian, Klemens Aleksandryjski, Euzebiusz z Cezarei, Orygenes) księgę tę napisał Łukasz Ewangelista, towarzysz podróży Pawła z Tarsu, z pochodzenia Grek, z zawodu lekarz. Identyczną wzmiankę zawiera Fragment Muratoriego. W zamierzeniu autora (Dz 1, 1–5) dzieło miało być kontynuacją napisanej przez niego wcześniej Ewangelii (Ew. Łuk. 1, 1–4). Teza o Łukaszowym autorstwie Trzeciej Ewangelii i Dziejów Apostolskich, powszechnie przyjęta w kościołach chrześcijańskich, nie jest podzielana przez wszystkich biblistów. Łukasz był uczniem Pawła i towarzyszem podróżny misyjnych, czytamy więc relacje naocznego świadka.
Czas powstania księgi
Ponieważ Dzieje Apostolskie są dalszym ciągiem jednego dzieła, którego pierwszą część stanowi Ewangelia Łukasza, napisano je, jeśli nie bezpośrednio, to przynajmniej w czasie niezbyt odległym od powstania pierwszej części. Datowanie Dziejów i Ewangelii jest więc ściśle powiązane. Zasadniczo stawia się trzy hipotezy:
datę wczesną (przed powstaniem żydowskim i zburzeniem Jerozolimy w 70 r.),
datę pośrednią – ok. 80–85 r.
oraz datę późną – na początku II stulecia.
Hipoteza pierwsza opiera się na założeniu, że dzieło musiało powstać przed śmiercią (męczeńską) głównego bohatera księgi, Apostoła Pawła z Tarsu (został stracony w Rzymie ok. 64–67 r.)
Info za Wiki, miejscami uzupełnione
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dzieje_Apostolskie