Imelda Lambertini urodziła się w 1320 lub 1321 r. w Bolonii, w rodzinie hrabiego Egano Lambertini.
Rodzice oddali ją do klasztoru dominikanek jako oblatkę w Bolonii gdy miała 10 lat, jednak odmawiano jej
przyjęcia Komunii z powodu młodego wieku.
Gdy miała 12 lat podczas Mszy św., podczas uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego gorąco się modliła
o połączenie się z Jezusem w Komunii Świętej.
W pewnym momencie Hostia się uniosła z puszki i zawisła nad głową Imeldy, kapłan zrozumiał
że wolą Jezusa jest aby Go przyjęła i podał Komunię Imeldzie. Dziewczynka zmarła w ekstazie po przyjęciu tego
Sakramentu przez kapłana. Była to jej pierwsza i ostatnia przyjęta Komunia Święta.
Fakt ten jest potwierdzony w martyrologium klasztoru pod datą 12 maja 1333 r. i na jej grobowcu przez napis opisujący ten cud.
Kult bł. Imeldy został zatwierdzony oficjalnie przez Leona XII, 20.12.1826 roku, ustanowiono Bractwo bł. Imeldy.
Nawet w Polsce to Bractwo było bardzo żywotne do czasu II wojny światowej, niestety po wojnie jego działalność nie została wznowiona.
W Polsce istniało również stowarzyszenie eucharystyczne zwane Sodalicją bł. Imeldy założone przez późniejszą dominikankę
klauzurową Helenę Janukajtis, po II wojnie światowej Bractwo to zanikło.
Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05 ... 4hB8os.jpg
