Bł. Jan Chrzciciel Jordan.

[Susanna]

Jan przyszedł na świat 16.06.1848 roku w Niemczech jako drugi z trzech synów
Wawrzyńca i Notburgi z domu Peter. Po przyjęciu Pierwszej Komunii świętej, przeżył głęboką przemianę wewnętrzną.
Coraz bardziej zaczął pragnąć zostać kapłanem.
W 1862 roku podjął pracę fizyczną na budowie kolei żelaznej, aby pomóc swoim rodzicom. Gdy miał 15 lat, zmarł jego ojciec.
W październiku 1864 roku, rozpoczął naukę malarstwa u malarza i tapicera - Jakuba Hildenbranda w Waldshut.

Od marca 1867 do sierpnia 1868 roku podjął podróże związane z praktyką czeladniczą.
Pracował w Augsburgu, Ratyzbonie i Baden-Baden, a zgodnie z przekazaną tradycją także w Czechach, Hamburgu i Berlinie,
zaś 27.09.1867 roku został przyjęty do Katolickiego Stowarzyszenia Czeladników, założonego przez bł. Adolfa Kolpinga.
W styczniu 1869 r. rozpoczął w Konstancji służbę wojskową, z której został zwolniony po sześciu tygodniach, prawdopodobnie ze względów zdrowotnych.
Rozpoczął prywatne lekcje u swoich przyjaciół księży, w 1874 r., Jan Chrzciciel rozpoczął filologii i teologii
na Uniwersytecie Ludwika Alberta we Fryburgu w Bryzgowii które ukończył pomyślnie i mógł rozpocząć przygotowanie
do kapłaństwa w seminarium św. Piotra niedaleko Fryburga.

Rozpoczął pisanie dziennika duchowego w którym notował najważniejsze myśli aż do śmierci.
Dziennik stał się cennym źródłem dzięki któremu możemy poznać osobowość i duchową sylwetkę Założyciela salwatorianów.

Święcenia kapłańskie rozpoczął w 1878 roku a następnie za poleceniem swojego biskupa - pojechał do Rzymu,
tam studiował języki obce; syryjski, aramejski, koptyjski, arabski, a także hebrajski i grecki.
Rozwijało się w nim przekonanie że Bóg wzywa go do założenia w Kościele nowego dzieła apostolskiego.
6.09.1880 roku miała miejsce audiencja gdzie ks. Jan Chrzciciel Jordan otrzymał błogosławieństwo do realizacji dzieła
apostolskiego. Po krótkiej współpracy z Ludwikiem Auerem i próbie złączenia swego apostolskiego dzieła
z Instytutem Pedagogicznym Cassianeum w Donauwörth, ks. Jordan znalazł współpracowników
w osobach ks. Bernharda Lüthena i Fryderyka Leonhardiego. To wraz z nimi założył w dniu 8.12.1881
Apostolskie Towarzystwo Nauczania w kaplicy św. Brygidy na Piazza Farnese w Rzymie.
Jego członkowie słowem mówionym i pisanym, wykorzystując wszystkie możliwe sposoby i środki,
na wzór Apostołów mieli głosić Chrystusa na całym świecie.
Dzięki swej wielkiej determinacji, w 1888 r., wspólnie z Teresą von Wuellenweber
(bł. Marią od Apostołów), Jordan założył drugie zgromadzenie żeńskie – Kongregację Sióstr Boskiego Zbawiciela (salwatorianki).

W ostatnich miesiącach życia zmagał się z rakiem żołądka, zmarł 8.09.1918 roku w święto Narodzenia NMP.

Po ekshumacji w 1956 jego szczątki przewieziono i złożono w kaplicy domu generalnego salwatorianów w Rzymie,
W 1942 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny.

W 2011 roku został ogłoszony Dekret o heroiczności cnót O. Jordana. W 2014 roku w Jundiai (Brazylia), młoda para oczekująca swojego dziecka otrzymała informację potwierdzoną przez kilku lekarzy i specjalistów, że ich nienarodzone jeszcze dziecko cierpiało na nieuleczalną chorobę kości (dysplazja szkieletowa). Będąc członkami grupy świeckich salwatorianów, rodzice zaczęli modlić się za wstawiennictwem Czcigodnego Sługi Bożego Ojca Franciszka Jordana, zapraszając do modlitwy również innych członków Rodziny Salwatoriańskiej. 8.09.2014 roku, dokładnie w rocznicę śmierci Ojca Franciszka Jordana, urodziło się całkowicie zdrowe dziecko. Po spełnieniu wszystkich wymaganych procedur kanonicznych, Ojciec Święty Papież Franciszek orzekł, że to cudowne uzdrowienie dokonane zostało dzięki Bożej interwencji za wstawiennictwem Ojca Franciszka Jordana.



Źródło:

https://www.zyciezakonne.pl/wiadomosci/ ... ek-106843/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Francisze ... BCa_Jordan