Św. Urszula Ledóchowska.

Rozmowa na temat świętych, także błogosławionych, postaci biblijnych, ich życia, czego możemy się nauczyć z ich życia.
ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Susanna
Zasłużony komentator
Zasłużony komentator
Posty: 2501
Rejestracja: 30 maja 2021
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 1050 times
Been thanked: 939 times

Św. Urszula Ledóchowska.

Post autor: Susanna » 2024-01-15, 22:14

Julia Maria przyszła na świat 17.04.1865 roku w wielodzietnej rodzinie hrabiowskiej
w Loosdorf koło Wiednia.

Była rodzoną siostrą bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, powszechnie nazywanej matką czarnej Afryki,
założycielki sióstr klawerianek, beatyfikowanej przez Pawła VI w 1975 roku.
W 1874 roku jej rodzina przeniosła się do Sankt Pölten i tam Julia uczęszczała do Szkoły Pań Angielskich,
otrzymała wykształcenie o profilu humanistycznym. W roku ukończenia nauki przybyła wraz z rodziną
do nabytego przez ojca majątku w Lipnicy Murowanej koło Bochni.
Mając 21 lat, wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie. W dniu obłóczyn przyjęła imię zakonne - Maria Urszula.
Pierwszą profesję zakonną złożyła 28 kwietnia 1889 roku. Następnie pracowała w krakowskim internacie sióstr.
W 1904 roku jako przełożona domu kierowała internatem natomiast dwa lata później założyła pierwszy
na ziemiach polskich internat dla studentek szkół wyższych. Swoje powołanie do wychowania młodzieży
i opieki nad nią odkryła jeszcze w nowicjacie.

W 1907 z błogosławieństwem papieża Piusa X wraz z dwiema siostrami wyjechała do Petersburga,
aby objąć kierownictwo internatu dla dziewcząt przy polskim gimnazjum parafii św. Katarzyny.
Siostry nosiły strój świecki, ponieważ w imperium rosyjskim życie zakonne jest zakazane.
Matka Urszula szybko odnalazła drogę do serc i umysłów dziewcząt. Uczyła się języka rosyjskiego i zdała egzamin państwowy,
aby móc prowadzić lekcje języka francuskiego.

Wspólnota sióstr powiększa się. W 1908 roku mała filia klasztoru krakowskiego staje się autonomicznym domem urszulanek z własnym nowicjatem, a matka Urszula jego przełożoną.

W 1910 nad Zatoką Fińską powstał dom dla wspólnoty, zwany Merentähti (po fińsku: Gwiazda Morza),
oraz – realizujące idee pedagogiczne m. Urszuli – gimnazjum z internatem dla dziewcząt.
Matka Urszula, przynaglona miłością Chrystusa, nawiązała szybko kontakt z miejscową ludnością protestancką,
a katolicka kaplica domu stałą się miejscem modlitwy również dla Finów – w ich własnym języku.
W 1914 roku wyjechała do Szwecji, do Sztokholmu a następnie do Danii, wspólnie z wyjeżdzającymi
z Petersburga siostrami zorganizowała szkołę języków dla skandynawskich dziewcząt, podjęła współpracę
z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny, który założył w Szwecji Henryk Sienkiewicz.

W 1920 roku Matka Urszula wróciła do Polski, osiedliła się koło Poznania - w Pniewach, gdzie założyła zgromadzenie
Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego zwane urszulankami szarymi.
7.06.1920 roku otrzymała od papieża Benedykta XV zatwierdzenie nowego zgromadzenia.
Włodzimierz Ledóchowski - rodzony brat Urszuli, ówczesny generał jezuitów - był rzecznikiem dzieła swojej siostry
wobec Stolicy Apostolskiej. Całe życie s. Urszuli było ofiarną służbą Bogu, ludziom, Kościołowi i ojczyźnie.
Wiele podróżowała, wizytowała poszczególne domy, kształtowała w siostrach ducha ewangelicznej radosnej służby.

"Naszą polityką jest miłość. I dla tej polityki jesteśmy gotowe poświęcić nasze siły, nasz czas i nasze życie" - powtarzała często.

Zmarła 29.05.1939 roku w Rzymie. Tam też została pochowana w domu generalnym mieszczącym się przy via del Casaletto.

20.06.1983 roku została beatyfikowana przez św. Jana Pawła II w Poznaniu.
W 1989 r. jej zachowane od zniszczenia ciało zostało przewiezione z Rzymu do Pniew i złożone w kaplicy domu macierzystego.
18.05.2003 roku, w dniu swoich 83. urodzin, św. Jan Paweł II ogłosił ją w Rzymie świętą.
Założone przez św. Urszulę Ledóchowską zgromadzenie Urszulanek Serca Jezusa Konającego
realizuje swe zadania apostolskie przede wszystkim w dziedzinie wychowania i nauczania dzieci i młodzieży oraz służąc potrzebującym i pokrzywdzonym. Siostry prowadzą kilkadziesiąt dzieł w Polsce, kilkanaście we Włoszech i pojedyncze w 12 innych krajach.
Ze zgromadzeniem zaprzyjaźniony był św. Jan Paweł II, który jako biskup krakowski spędzał nieliczne wolne chwile w gościnnym domu sióstr na Jaszczurówce w Zakopanem. Także będąc w Warszawie nocował często w domu zgromadzenia na Wiślanej.
Już jako papież odwiedzał domy urszulanek w Rzymie (1986 r.), w Zakopanem (1997 r.) i w Warszawie (1999 r.).


Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05-29a.php3
https://www.sanktuarium-pniewy.pl/sw-ur ... dochowska/


Multimedialna platforma Sanktuarium św. Urszuli Ledóchowskiej w Pniewach:
https://piecpiaty.pl/
Ostatnio zmieniony 2024-01-15, 22:23 przez Susanna, łącznie zmieniany 1 raz.
"Uwielbiaj, duszo moja, sławę Pana mego,
Chwal Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego.
Bóg mój, zbawienie moje, jedyna otucha,
Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha."
Magnificat anima mea Dominum!

ODPOWIEDZ

Wróć do „Święci i postacie biblijne”