Dramat wielu ról - tęsknota czy nieustanna ucieczka?

[AdamS.]

Rozważając dziś Ewangelię dotyczącą wydania Jezusa na śmierć, któremu towarzyszyły liczne intrygi uczonych w Piśmie, zastraszanie Piłata, obudzony lęk uczniów itd. - z całą siłą dotarło do mnie, że ów dramat nigdy się nie skończył. Kolejne pokolenia wchodzą w rolę oskarżających Żydów, zalęknionych uczniów, sterowanych tłumów i bezwzględnych w swej procedurze Rzymian. Kiedyś czytałem ciekawą powieść przedwojennego pisarza Szaloma Asza, który zawarł to w bardzo oryginalnej koncepcji swej powieści "Mąż z Nazaretu", przenosząc w czasie osobowości współczesne i wpasowując je w odpowiednie dla siebie role społeczne (za tę powieść pisarz został wyklęty z synagogi, ale nie o tym dziś chciałem)...

Czy w określonych warunkach nie jestem zalęknionym uczniem, albo uciekającym od odpowiedzialności Piłatem? Czy tłum domagający się na ulicy zniesienia naturalnego prawa do życia, odwołując się przy tym do Brukseli, nie krzyczy ponownie: "jednego mamy tylko króla", negując prawa zapisane w Dekalogu? Tak jak Żydzi w obronie swych praw odwoływali się do Rzymu, tak dzisiaj nasi rodacy odwołują się często do Brukseli... Ale nie o polityce miał to być post, lecz o naszych rolach, które na siebie przyjmujemy w konfrontacji ze światem wartości. Podążanie za miłością może się kończyć na krzyżu lub w łożnicy Heroda - zależnie od tego, czym ta miłość dla nas jest: prawdą czy przyjemnością? Wiernością czy sprawnością?

Podobnie podążanie za prawdą. Czy prawda jest obiektem odkrywcy czy wynalazcy? Czy czujemy do niej tęsknotę i pragniemy za nią podążać, czy też sami czujemy się na siłach, aby tą prawdę tworzyć? Prawdę o człowieku, jego tożsamości i świecie wartości. Prawdę o otaczającej nas rzeczywistości, w której możemy zanegować nawet sprawy oczywiste, bo przecież takie prawo daje nam wolność... Krótko podsumowując - czy sylwetki przedstawione w Biblii nie są w jakiś sposób powtarzalne przez całe dzieje świata? Przejawia się w nich zawsze pewna dwoistość: tęsknota za utraconym rajem (Prawdą, Dobrem i Pięknem) czy też pogoń za cieniami i nieustanna ucieczka przed demonami?

[Pompieri]

Sadze, ze mozna w pelni zgodzic sie z Twoim wpisem.
Pominales ( jedynie ) moim zdaniem jeden bardzo wazny aspekt - otoczke kulturowa, ktora w jakis sposob z odkrywcy prawdy ( nazwe to "prawda uniwersalna") przysposabia w pewnych okolicznosciach kazdego z nas do staniecia w pozycji "wynalazcy "prawdy ... tutaj wiec chyba konieczne byloby uzyc miana "prawda zyczeniowa?" ... czyli rozwiazywanie podlug zyskow i strat wazonych pozanormatywnie.

Moze nie mam do konca racji - lecz tak to odczuwam , rowniez w kontekscie Twej Adam wypowiedzi.

[AdamS.]

Pominales ( jedynie ) moim zdaniem jeden bardzo wazny aspekt - otoczke kulturowa, ktora w jakis sposob z odkrywcy prawdy ( nazwe to "prawda uniwersalna") przysposabia w pewnych okolicznosciach kazdego z nas do staniecia w pozycji "wynalazcy "prawdy ... tutaj wiec chyba konieczne byloby uzyc miana "prawda zyczeniowa?"

Tak, to widać na każdym kroku. Począwszy od wychowania dzieci, którym się wmawia, że ich marzenia mają moc sprawczą: wystarczy, że w coś mocno wierzysz, a to się stanie. Takie współczesne myślenie magiczne. W ten sposób wychowuje się młode pokolenie do owej "prawdy życzeniowej", czyli do kształtowania prawdy na modłę naszych potrzeb.

[Pompieri]

Tak. W punkt. Dzieki za ten uzupelniajcy wpis.

[AdamS.]

otoczke kulturowa, ktora w jakis sposob z odkrywcy prawdy ( nazwe to "prawda uniwersalna") przysposabia w pewnych okolicznosciach kazdego z nas do staniecia w pozycji "wynalazcy "prawdy

Rola ODKRYWCY i rola WYNALAZCY to w tym kontekście chyba najtrafniejsze określenie klasycznego i relatywistycznego stosunku do prawdy. Może dlatego dziś zastępuje się słowo prawda określeniem "narracja" (sam go często używam), bo straciliśmy szacunek do prawdy obiektywnej, szukając prawdy tam, gdzie można ją przynajmniej w odpowiednich proporcjach zaprezentować - jeśli nie na nowo stworzyć.

Kiedyś dziwiło mnie, dlaczego Jezus nie odpowiedział Piłatowi na uprzejme skądinąd pytanie - "co to jest prawda?" Dopiero po czasie doszedłem do wniosku, że takie pytanie jest zawsze fundamentem do zamiany prawdy w SKUTECZNOŚĆ. Ludzie czynili to od zarania dziejów, ale otwarcie zaczęli to proponować dopiero marksiści, wplatając prawdę w proces dialektyki. Ona dla nich przestała obiektywnie istnieć - musiała być dopiero stworzona. Oczywiście tak stworzona, aby mogła pełnić rolę skutecznego narzędzia. Bo zaczął się liczyć CEL, nie SENS.

[CiekawaXO]

Pominales ( jedynie ) moim zdaniem jeden bardzo wazny aspekt - otoczke kulturowa, ktora w jakis sposob z odkrywcy prawdy ( nazwe to "prawda uniwersalna") przysposabia w pewnych okolicznosciach kazdego z nas do staniecia w pozycji "wynalazcy "prawdy ... tutaj wiec chyba konieczne byloby uzyc miana "prawda zyczeniowa?"

Tak, to widać na każdym kroku. Począwszy od wychowania dzieci, którym się wmawia, że ich marzenia mają moc sprawczą: wystarczy, że w coś mocno wierzysz, a to się stanie. Takie współczesne myślenie magiczne. W ten sposób wychowuje się młode pokolenie do owej "prawdy życzeniowej", czyli do kształtowania prawdy na modłę naszych potrzeb.

A czy jak wmawia się w kręgach charyzmatycznych, że Jezus cię uzdrowi i zmieni twoje życie?
To to nie jest to samo?

[AdamS.]

Tak, to widać na każdym kroku. Począwszy od wychowania dzieci, którym się wmawia, że ich marzenia mają moc sprawczą: wystarczy, że w coś mocno wierzysz, a to się stanie. Takie współczesne myślenie magiczne. W ten sposób wychowuje się młode pokolenie do owej "prawdy życzeniowej", czyli do kształtowania prawdy na modłę naszych potrzeb.

A czy jak wmawia się w kręgach charyzmatycznych, że Jezus cię uzdrowi i zmieni twoje życie?
To to nie jest to samo?

To dokładne przeciwieństwo. Jeśli zawierzam Jezusowi, to rezygnuję z całej swojej "mocy sprawczej". Nie buduję wtedy na własnych planach i marzeniach, ale oddaję wszystko mojemu Panu i Zbawicielowi, bo wiem, że On zna mnie lepiej niż ja sam - i da mi wszystko, czego naprawdę potrzebuję, co będzie służyło mojemu zbudowaniu, nie samozniszczeniu.

[Dezerter]

Pominales ( jedynie ) moim zdaniem jeden bardzo wazny aspekt - otoczke kulturowa, ktora w jakis sposob z odkrywcy prawdy ( nazwe to "prawda uniwersalna") przysposabia w pewnych okolicznosciach kazdego z nas do staniecia w pozycji "wynalazcy "prawdy ... tutaj wiec chyba konieczne byloby uzyc miana "prawda zyczeniowa?"

Tak, to widać na każdym kroku. Począwszy od wychowania dzieci, którym się wmawia, że ich marzenia mają moc sprawczą: wystarczy, że w coś mocno wierzysz, a to się stanie. Takie współczesne myślenie magiczne. W ten sposób wychowuje się młode pokolenie do owej "prawdy życzeniowej", czyli do kształtowania prawdy na modłę naszych potrzeb.

A czy jak wmawia się w kręgach charyzmatycznych, że Jezus cię uzdrowi i zmieni twoje życie?
To to nie jest to samo?

Nie wiem czy to to samo, ale wiem, że ludzie na spotkaniach charyzmatycznych zostają uzdrowieni i zmieniają swoje życie - jest na to tysiące dowodów w postaci świadectw osób przedstawiających się z imienia i nazwiska. Sam osobiście poznałem takie osoby, Sam zostałem uzdrowiony, więc ...
uważasz, że Jezus dziś nie uzdrawia i nie zmenia ludzkiego życia?

[Pompieri]

Jezus w kazdych czasach uzdrawia i zmienia ludzkie zycie.
Wiele kregow charyzmatycznych probuje to malpowac, dlatego tyle kontrowersji.
Wiele ( moze wiekszosc ) uzdrowien i nawrocen dzieje sie w ciszy i w ukryciu - tylko z Jezusem.
Charyzmatyczny buyznes ( biznes? ).. .to zaprzeczenie.
Rzezywiscie - charyzmatycy sa z Jezusem. I rzeczywiscie falszywi charyzmatycy tez tak twierdza.
Bez Prawdy Kosciola mozna sie zagubic.
Dlatego - mowienie tylko o spotkaniach charyzmatycznych z pominieciem Kosciola nie jest droga Ducha swietego.
To tyle.
Zycze wiele radosci bozej.

[marcin]

Dez, z tym " charyzmatykami to jest jeden glowny problem ktorego sie nie zauwaza, ale widzi sie jedynie przytakiwanie rzekomemu nauczaniu Kosciola, a odrzuca kazdego kto cokolwiek krytycznego powie.
Wiesz, sadze ze wiekszosc tych charyzmatykow to cukrownicy, dzialajacy na tej samej starej zasadzie podlizywania sie innym by miec latwiej, przyjemniej i kozystniej.
A inni daja sie na to lapac jak mucha na g... o.
Dokladnie tak samo jak uklady w Sanchedrynie.

[AdamS.]

Dez, z tym " charyzmatykami to jest jeden glowny problem ktorego sie nie zauwaza, ale widzi sie jedynie przytakiwanie rzekomemu nauczaniu Kosciola, a odrzuca kazdego kto cokolwiek krytycznego powie.

Marcinie, to bardzo krzywdzące uogólnienie. Mówisz o bardzo szerokim środowisku - i nawet jeśli spotkałeś takie osoby, jak opisałeś, to nie można opinii przenosić na całe środowisko. Osobiście mam doświadczenie dokładnie odwrotne - ludzie niezwykle otwarci, autentyczni, prawdziwie Jezusowi - takich charyzmatyków poznałem. A byłem wśród nich ze trzy lata.

[Pompieri]

Jest i tak i tak.
A jesli spojrzym przez ewidentnie jednostronne "rozowe" albo "czarne" okulary, to wowczas dostrzezemy jedynie to, co okulary "spostrzega".
Niestety - tacy jestesmy, i dlatego tyle krzywych drog jest Kosciele, ktore sa krzywe przez nasza"krzywosc".
Bog zawsze napisze prosto nawet na najbardziej zakreconym i krzywym zawijasie.
W tym nasza cala nadzieja i w NIM.

[CiekawaXO]

@Dezerter tak,nie uważam aby Jezus uzdrawial każdego, i fizycznie i psychicznie i emocjonalnie, i wiele osób cierpi jak cierpiało mimo obietnic. Takie są fakty. Widzisz je w ogóle? Że to że Jezus kogoś uzdrawia nie jest uniwersalne?

[marcin]

Dez, z tym " charyzmatykami to jest jeden glowny problem ktorego sie nie zauwaza, ale widzi sie jedynie przytakiwanie rzekomemu nauczaniu Kosciola, a odrzuca kazdego kto cokolwiek krytycznego powie.

Marcinie, to bardzo krzywdzące uogólnienie. Mówisz o bardzo szerokim środowisku - i nawet jeśli spotkałeś takie osoby, jak opisałeś, to nie można opinii przenosić na całe środowisko. Osobiście mam doświadczenie dokładnie odwrotne - ludzie niezwykle otwarci, autentyczni, prawdziwie Jezusowi - takich charyzmatyków poznałem. A byłem wśród nich ze trzy lata.

Moze byc w jakims sensie krzywdzace jedynie dla tych ktorych dotyczy, a nie tych ktorych nie dotyczy.
Jesli ktos robi cos zle to bedzie go to dotykalo, bo to dziala jak nozyce na stole.
A uogolnienie jest wlasnie po to by nie wskazywac palcami winnych i nie posadzac niewinnych, a jedynie wskazac na peoblem

[AdamS.]

A uogolnienie jest wlasnie po to by nie wskazywac palcami winnych i nie posadzac niewinnych, a jedynie wskazac na peoblem

Równie dobrze moglibyśmy powiedzieć, że katolicy to pedofile (bo znalazł się jeden na milion), albo złodzieje (bo jeden na tysiąc kradnie) - czy o to chodzi? Rozumiałbym gdybyś poruszył jakąś konkretną sytuację... Ilu znasz charyzmatyków? Jak często miewasz z nimi kontakt?