Wyrzeknięcie się wiary powodem potępienia?

[Gojandek]

Jezus wielokrotnie podkreśla, że nie wolno się wyrzec wiary itd. również podczas prześladowań. Św. Piotr wyrzekł się Chrystusa, ten sam Piotr, który był najbliższym uczniem Chrystusa, który widział jego cuda itd. mimo zapewnień, wyparł się go. A co dopiero, gdy teraz ktoś podszedłby do przypadkowej wierzącej osoby z nożem i kazał by mu się wyrzec wiary, albo się do niej przyznać. Ja również nie chciałbym się jej wyrzec, ale ja i z pewnością wy nie wiecie, jakie to jest uczucie, gdy ktoś nakazuje wyrzec się lub przyznać do wiary, gdy ma w ręku nóż, albo pistolet. I czy wyrzeknięcie się Chrystusa w tak ekstremalnej sytuacji, tylko po to, żeby przetrwać, z ludzkiego strachu będzie powodem potępienia i Jezus również wyrzeknie się nas, gdy my się go wyrzekniemy podczas prześladowań, tortur itd.?

I z tego mógłbym jeszcze stworzyć pytanie, bo jak to się ma do tego, że w KK jest podział na grzechy lekkie, ciężkie - skąd ta nauka w ogóle się wzięła, czy jest ona biblijna?

[sądzony]

W takim przypadku wola jest dość ograniczona. Afekt, tortury, cierpienie, lęk łamią naszą świadomość, wolność i wolę.
Każdy chciałby nie wyrzec się wiary w takiej sytuacji. "Znamy się jedynie na tyle na ile nas sprawdzono."
Wierzę w miłość i miłosierdzie Boga. To, moim zdaniem, opisuje Go na pierwszym miejscu.

[Morkej]

Jezus wielokrotnie podkreśla, że nie wolno się wyrzec wiary itd. również podczas prześladowań. Św. Piotr wyrzekł się Chrystusa, ten sam Piotr, który był najbliższym uczniem Chrystusa, który widział jego cuda itd. mimo zapewnień, wyparł się go.

Historia św. Piotra jest przykładem ludzkiej słabości, że nawet najwierniejsi uczniowie mogą ulec pokusom i słabościom ludzkiej natury. Ale Jezus w tej historii przebaczył Piotrowi.

A co dopiero, gdy teraz ktoś podszedłby do przypadkowej wierzącej osoby z nożem i kazał by mu się wyrzec wiary, albo się do niej przyznać. Ja również nie chciałbym się jej wyrzec, ale ja i z pewnością wy nie wiecie, jakie to jest uczucie, gdy ktoś nakazuje wyrzec się lub przyznać do wiary, gdy ma w ręku nóż, albo pistolet. I czy wyrzeknięcie się Chrystusa w tak ekstremalnej sytuacji, tylko po to, żeby przetrwać, z ludzkiego strachu będzie powodem potępienia i Jezus również wyrzeknie się nas, gdy my się go wyrzekniemy podczas prześladowań, tortur itd.?

Trzeba odpowiedzieć szczerze, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy wyrzeczenie się wiary w takiej sytuacji będzie powodem potępienia. Bóg przecież zna ludzkie serca i okoliczności, w jakich podejmujemy decyzje. Wydaje mi się, że ważniejsze niż sama czynność wyrzeczenia się jest to, co ostatecznie nosi się w sercu. Czyli jeśli ktoś wyrzeknie się wiary z prawdziwego strachu, ale w głębi serca pozostanie wierny, to Bóg z pewnością to dostrzeże.

I z tego mógłbym jeszcze stworzyć pytanie, bo jak to się ma do tego, że w KK jest podział na grzechy lekkie, ciężkie - skąd ta nauka w ogóle się wzięła, czy jest ona biblijna?

Jest biblijna. Przykładowo w liście św. Jana jest mowa o różnych rodzajach grzechu i ich konsekwencjach: "Jeśli ktoś spostrzeże, że brat popełnia grzech, który nie sprowadza śmierci, niech się modli, a przywróci mu życie; mam na myśli tych, których grzech nie sprowadza śmierci. Istnieje taki grzech, który sprowadza śmierć. W takim wypadku nie polecam, aby się modlono." 1 J 5,16
Czyli mamy wyraźny podział na grzechy, które powodują potępienie oraz takie, które nie powodują potępienia, ale jakby osłabiają więź z Bogiem. Reszta szczegółowego wyjaśnienia znajduje się w Katechizmie.

[Gojandek]

Jezus wielokrotnie podkreśla, że nie wolno się wyrzec wiary itd. również podczas prześladowań. Św. Piotr wyrzekł się Chrystusa, ten sam Piotr, który był najbliższym uczniem Chrystusa, który widział jego cuda itd. mimo zapewnień, wyparł się go.

Historia św. Piotra jest przykładem ludzkiej słabości, że nawet najwierniejsi uczniowie mogą ulec pokusom i słabościom ludzkiej natury. Ale Jezus w tej historii przebaczył Piotrowi.

A co dopiero, gdy teraz ktoś podszedłby do przypadkowej wierzącej osoby z nożem i kazał by mu się wyrzec wiary, albo się do niej przyznać. Ja również nie chciałbym się jej wyrzec, ale ja i z pewnością wy nie wiecie, jakie to jest uczucie, gdy ktoś nakazuje wyrzec się lub przyznać do wiary, gdy ma w ręku nóż, albo pistolet. I czy wyrzeknięcie się Chrystusa w tak ekstremalnej sytuacji, tylko po to, żeby przetrwać, z ludzkiego strachu będzie powodem potępienia i Jezus również wyrzeknie się nas, gdy my się go wyrzekniemy podczas prześladowań, tortur itd.?

Trzeba odpowiedzieć szczerze, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy wyrzeczenie się wiary w takiej sytuacji będzie powodem potępienia. Bóg przecież zna ludzkie serca i okoliczności, w jakich podejmujemy decyzje. Wydaje mi się, że ważniejsze niż sama czynność wyrzeczenia się jest to, co ostatecznie nosi się w sercu. Czyli jeśli ktoś wyrzeknie się wiary z prawdziwego strachu, ale w głębi serca pozostanie wierny, to Bóg z pewnością to dostrzeże.

I z tego mógłbym jeszcze stworzyć pytanie, bo jak to się ma do tego, że w KK jest podział na grzechy lekkie, ciężkie - skąd ta nauka w ogóle się wzięła, czy jest ona biblijna?

Jest biblijna. Przykładowo w liście św. Jana jest mowa o różnych rodzajach grzechu i ich konsekwencjach: "Jeśli ktoś spostrzeże, że brat popełnia grzech, który nie sprowadza śmierci, niech się modli, a przywróci mu życie; mam na myśli tych, których grzech nie sprowadza śmierci. Istnieje taki grzech, który sprowadza śmierć. W takim wypadku nie polecam, aby się modlono." 1 J 5,16
Czyli mamy wyraźny podział na grzechy, które powodują potępienie oraz takie, które nie powodują potępienia, ale jakby osłabiają więź z Bogiem. Reszta szczegółowego wyjaśnienia znajduje się w Katechizmie.

Hm, gdyby ten fragment mówił o grzechu ciężkim, to mamy się nie modlić za tych, którzy grzeszą ciężko? Bardzo tajemniczy fragment. Jest taka książka ,,Trudne Fragmenty Biblii" od Vocatio i w tej książce było wytłumaczenie, że ten fragment mówi o grzechu przeciwko Duchowi Świętemu(który jak wiemy, nie będzie odpuszczony ani tu, ani po śmierci). I być może natchnieni Apostołowie wiedzieli, kto popełnia ten grzech, a kto nie?(to moja opinia, tego nie ma w tej książce akurat)

I mam taką wątpliwość, bo jeżeli ten grzech rzeczywiście mówi o grzechu przeciwko Duchowi Świętemu, to czy w Biblii albo w tradycji istnieje jakieś poparcie tego, że grzechy ciężkie powodują potępienie, że trzeba się akurat z tych grzechów spowiadać, że potrzebna jest spowiedź do przyjęcia Komunii itd.? W I wieku chrześcijaństwa nie mamy(mogę się mylić) żadnych pism potwierdzających te naukę, czy nie jest to jakaś tradycja/nauka ludzka, niepochodzącą od apostołów?



I odnośnie tego wyparcia się wiary, nie ma w Biblii żadnych wyjątków, czy ktoś jest prześladowany, czy ktoś może zginąć w wyniku prześladowań, wiary nie wolno się wyrzec i wedle tego, wyrzeknięcie się bez względu na twój strach, wole(która podczas strachu nie jest taka sama) itd. spowoduje potępienie. Nie rozumiem tego

[Dezerter]

ale ja i z pewnością wy nie wiecie

wymyśliłeś jakiś nieistniejący i nierealny, jak sam stwierdziłeś, problem i oczekujesz, że ktoś się będzie wypowiadał o gdybologii nierealnej?

[Gojandek]

ale ja i z pewnością wy nie wiecie

wymyśliłeś jakiś nieistniejący i nierealny, jak sam stwierdziłeś, problem i oczekujesz, że ktoś się będzie wypowiadał o gdybologii nierealnej?

nie rozumiem, to tak jakby powiedzieć, dlaczego zastanawiamy się np. nad tym, co by się stało, gdybyśmy wykopali tunel przez całą ziemię, a później do niego wskoczyli
albo co byśmy zobaczyli będąc w czarnej dziurze(horyzont zdarzeń), jakby płynął czas itd.
poniekąd to też jest ,,gdybologia", bo jest to raczej niemożliwe, jednak co w tym jest złego, zadałem zwyczajne biblijne pytanie