Ciało, dusza, duch, tchnienie, Duch Święty

[Woźnica]

Ciekawe wątki, ale mocno rozwleczone zbędnymi komentarzami i offtopami.
Poza tym nieusystematyzowane informacje.
Tutaj: viewtopic.php?p=182103#p182103

z IV zrobił 3 składnik.

Pewnie mógłbym się niektórych rzeczy domyśleć, ale jak zapytam u źródła to uniknę błędu.

Z tego co mi wiadomo od zawsze, to Bóg nigdy nie tchną życia (duszy) w inne stworzenie niż człowiek.
Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę "istota żywa".

Z tego co mi wiadomo od zawsze, to dusza może przeżyć ciało ale jest śmiertelna.
Ezechiela 18:20 Dusza, która grzeszy, ta umrze

Jakbyś miał chwilkę:
Czy dobrze rozumiem, że po stworzeniu człowieka w punkcie I otrzymał on od Boga II i III jako dwie niezależne rzeczy?
Ewentualnie jaka jest zależność między nimi?

[sądzony]

Oczywiście "znaczenie słów jest umowne" jak pisze autor.

"Terminy „dusza” i „duch” mogą być stosowane w różny sposób, np. duch jako byt substancjalny, a dusza jako psychika, czyli właściwości, ale też odwrotnie: dusza jako byt substancjalny, a duch jako coś opisującego jej właściwości. Zadaniem niniejszego opracowania nie jest podanie wszelkich znaczeń. słów występujących w literaturze teologicznej czy innej. Znaczenie słów jest umowne, są one tylko narzędziami do wyrażania myśli. Przyjmuję następujące znaczenie terminów „dusza” i „duch” (w tym punkcie „dusza ludzka” i „duch ludzki”).

Dusza jest bytem substancjalnym, jest substancją (substancją duchową, niematerialną). W odniesieniu do ciała jest to forma substancjalna ciała ludzkiego. Określa ona jakość bytową ciała ludzkiego.

Duch ludzki to energia, energia personalizująca. Nie istnieje on jako byt odrębny, poza duszą (czy poza ciałem), tak jak dusza nie występuje realnie bez ducha. Można jednak analizować je odrębnie, aby zrozumieć ich specyfikę i wzajemne ze sobą powiązanie. Przyjmuję możliwość istnienia duszy bez ciała, ale nie istnienie duszy bez ducha. Duch ludzki jest formą personalną człowieka (duszy ludzkiej, ciała ludzkiego, osoby ludzkiej). Ciało bez duszy nie jest już ciałem ludzkim, jest tylko materią, która kiedyś była ciałem ludzkim. Duch personalizuje, czyli sprawia relacyjność (otwartość) w sensie ogólnym i nadaje określone cechy personalne. Sprawia relacyjność duszy, ciała, a zespalając je, sprawia relacyjność efektu zespolenia. Ciało jest substancją, podobnie jak dusza, ale razem nie tworzą jakiejś trzeciej substancji, lecz osobę, która jest kategorią zupełnie innego rodzaju niż kategoria substancji. Ciało bez duszy nie jest osobą, nawet nie jest już ciałem ludzkim, jest tylko materią, nie ma w nim ducha. Natomiast dusza bez ciała jest osobą, aczkolwiek niepełną, ułomną, lecz jest osobą, ponieważ ma w sobie ducha. Dusza jest „cielesna” w najwyższym stopniu, ponieważ jest formą substancjalną ciała ludzkiego. Po oderwaniu od ciała nadal jest formą ciała. Jest też osobą, gdyż duch ją personalizuje."

ZAGADNIENIA TEOLOGICZNE W ŚWIETLE STRUKTURY OSOBY
O. PIOTR LISZKA CMF

https://bibliotekanauki.pl/articles/695353.pdf

[Dezerter]

Ciekawe wątki, ale mocno rozwleczone zbędnymi komentarzami i offtopami.
Poza tym nieusystematyzowane informacje.
Tutaj: viewtopic.php?p=182103#p182103

z IV zrobił 3 składnik.

Pewnie mógłbym się niektórych rzeczy domyśleć, ale jak zapytam u źródła to uniknę błędu.

Z tego co mi wiadomo od zawsze, to Bóg nigdy nie tchną życia (duszy) w inne stworzenie niż człowiek.
Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę "istota żywa".

Z tego co mi wiadomo od zawsze, to dusza może przeżyć ciało ale jest śmiertelna.
Ezechiela 18:20 Dusza, która grzeszy, ta umrze

Jakbyś miał chwilkę:
Czy dobrze rozumiem, że po stworzeniu człowieka w punkcie I otrzymał on od Boga II i III jako dwie niezależne rzeczy?
Ewentualnie jaka jest zależność między nimi?

Nie widzę sensu rozmowy jeśli nie zaczniesz używać terminów hebrajskich neszama, ruach, nefesz
bo nie wiem o czym mówisz - to tak ogólnie
a tak bardziej szczegółowo

Z tego co mi wiadomo od zawsze, to Bóg nigdy nie tchną życia (duszy) w inne stworzenie niż człowiek.

- bez tchnienia ożywczego Boga nie ma życia, żadnego!
Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia*, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.
(...)
Ja zaś sprowadzę na ziemię potop*, aby zniszczyć wszelką istotę pod niebem, w której jest tchnienie życia; wszystko, co istnieje na ziemi, wyginie,
(...)
Wszelkie istoty, w których było tchnienie życia*, weszły po parze do Noego do arki.
(...)
22 Wszystkie istoty, w których nozdrzach było ożywiające tchnienie życia, wszystkie, które żyły na lądzie, zginęły.
To tylko z Rdz 1 - jak widzisz wiem co pisze i nie pisze bezpodstawnie

Z tego co mi wiadomo od zawsze, to dusza może przeżyć ciało ale jest śmiertelna.
Ezechiela 18:20 Dusza, która grzeszy, ta umrze

Już samo to co napisałeś jest przeciekawe - to co nazywasz duszą (nadal nie wiem co to niby według ciebie jest? czy nefesz, czy ruach czy neszama) przeżywa śmierć naszego ciała , ale jest śmiertelna
może najpierw wyjaśnisz zanim cokolwiek napisze więcej
no może napisz czy dusza po śmierci ciała może jeść mięso
Chcę jeść mięso, gdy dusza twoja zapragnie jeść mięso, możesz jeść mięso do woli.Księga Powtórzonego Prawa 12, 20
i nie myl tchnienia z dusza
w Jego ręku - tchnienie życia i dusza każdego człowieka.Księga Hioba 12, 10

[TABITA]

Człowiek został stworzony z prochu ziemi. Pan Bóg tchnął w niego dech życia i tak stał się człowiek istotą żywą = duszą żyjącą. Duszami nazwane są też zwierzęta - 1 Moj.2:19 (istota żywa = dusza żyjąca). Dlatego "dusza, która grzeszy, ta umrze" - dech życia, iskra życia przy śmierci wraca do Boga, ciało rozkłada się na ziemskie pierwiastki - dusza umiera, pozdrawiam;)

[Albertus]

Człowiek został stworzony z prochu ziemi. Pan Bóg tchnął w niego dech życia i tak stał się człowiek istotą żywą = duszą żyjącą. Duszami nazwane są też zwierzęta - 1 Moj.2:19 (istota żywa = dusza żyjąca). Dlatego "dusza, która grzeszy, ta umrze" - dech życia, iskra życia przy śmierci wraca do Boga, ciało rozkłada się na ziemskie pierwiastki - dusza umiera, pozdrawiam;)

Dusza to było i jest pojęcie bardzo wieloznaczne.

Jednak w rozumieniu chrześcijańskim dusza jest czym innym niż ciało:

1Tes5:23 Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało7 bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa.



Ciało nie jest duszą a dusza nie jest ciałem

[Pompieri]

Tabito - czytac nalezy cale Slowo Boze, a nie jedynie pasujace Tobie fragmenty.
Jezus wskazal rowniez, iz dusza jest czyms innym niz cialo, i nie umiera.

[TABITA]

Witam:)
Oczywiście zgadzam się, że ciało nie jest duszą, a dusza nie jest ciałem. DUSZA = CIAŁO + DECH ŻYCIA (tchnienie życia, oddech zaczerpnięty przy narodzinach). Ezechiel mówi o śmiertelności duszy, powyżej był cytat, zgadzam się z nim. Jak tłumaczysz sobie ten werset, jeżeli mogę zapytać:)

[sądzony]

Człowiek został stworzony z prochu ziemi. Pan Bóg tchnął w niego dech życia i tak stał się człowiek istotą żywą = duszą żyjącą. Duszami nazwane są też zwierzęta - 1 Moj.2:19 (istota żywa = dusza żyjąca). Dlatego "dusza, która grzeszy, ta umrze" - dech życia, iskra życia przy śmierci wraca do Boga, ciało rozkłada się na ziemskie pierwiastki - dusza umiera, pozdrawiam;)

Ciekawe. Też kiedyś doszedłem do takiego wniosku. Skoro dusza jest w zasadzie duchem formującym ciało, po śmierci umiera.
Kiedyś myślałem tak:
Duch człowieka, osoby jest (metaforycznie) cząstką Boga. Tchnięty w materię (cząstkę świata) tworzy jakby ciało z materii i duszę duchową. Po śmierci ciało staje się na powrót materią, a dusza pozostaje swą substancją - duchem.
Nie wiem jednak czy ta wizja jest właściwa

Dodano po 12 minutach 5 sekundach:

Człowiek został stworzony z prochu ziemi. Pan Bóg tchnął w niego dech życia i tak stał się człowiek istotą żywą = duszą żyjącą. Duszami nazwane są też zwierzęta - 1 Moj.2:19 (istota żywa = dusza żyjąca). Dlatego "dusza, która grzeszy, ta umrze" - dech życia, iskra życia przy śmierci wraca do Boga, ciało rozkłada się na ziemskie pierwiastki - dusza umiera, pozdrawiam;)

Dusza to było i jest pojęcie bardzo wieloznaczne.

Jednak w rozumieniu chrześcijańskim dusza jest czym innym niż ciało:

1Tes5:23 Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało7 bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa.



Ciało nie jest duszą a dusza nie jest ciałem

Fakt. Dusza to pojęcie wieloznaczne nawet w samym chrześcijaństwie.
Oczywiście dusza to nie ciało, jednakże bliżej jej do ciała niż duchowi (przynajmniej po grzechu p.).
Dusza, nawet w chrześcijaństwie, utożsamiana jest często z "psyche" czyli poniekąd osobowość dużą miarą kształtowana przez osobowość.
(I tu pojawia się zasadnicze pytanie. Czy naszą duszę, osobowość kształtowana jest przez ciało (post-sin), czy duch, poprzez osobowość ma władzę nad ciałem.)

Dusza jest więc, wydaje mi się najpewniej, czymś co "wiąże" ducha z ciałem. To wiązanie, ta żywa relacja, ta osobowość tworzy z ducha (tchnienia) i materii (gliny) człowieka złożonego z duszy i ciała. Ciało jest ożywioną poprzez ducha materią, dusza jest duchem w materii ożywionej nadającej jej kształt, będącą jego (ciała) formą.

Dodano po 3 minutach 58 sekundach:

Tabito - czytac nalezy cale Slowo Boze, a nie jedynie pasujace Tobie fragmenty.
Jezus wskazal rowniez, iz dusza jest czyms innym niz cialo, i nie umiera.

Zgadza się. Może i nie umiera, ale po śmierci nie jest już tym czym za życia. Nie stanowi już czynnej formy ciała. Nie ma "relacji" z materią. Jest całkowicie duchowa. W tym sensie jest więc "duchem".

Dodano po 1 minucie 28 sekundach:

Witam:)
Oczywiście zgadzam się, że ciało nie jest duszą, a dusza nie jest ciałem. DUSZA = CIAŁO + DECH ŻYCIA (tchnienie życia, oddech zaczerpnięty przy narodzinach). Ezechiel mówi o śmiertelności duszy, powyżej był cytat, zgadzam się z nim. Jak tłumaczysz sobie ten werset, jeżeli mogę zapytać:)

Odnośnie cytatów zaznaczaj je na niebiesko. Będzie czytelniej. Dziękuję. Pozdrawiam.

[Woźnica]

Nie widzę sensu rozmowy jeśli nie zaczniesz używać terminów hebrajskich neszama, ruach, nefesz
bo nie wiem o czym mówisz - to tak ogólnie
a tak bardziej szczegółowo

2 razy zadałem ci pytanie bracie.
3 raz nie zadam.
Przykro mi, że nie widzisz sensu i nie wiesz o czy, mówię.
Nieważne, nie było pytania.

[sądzony]

Wydaje mi się, ze w tej rozmowie możemy zapominać o materii.
Mówimy, że dusza jest wieczna, a ciało umiera. I to poniekąd prawda.
Dusza jest wieczna ponieważ jest duchowa. Jednakże ciało jest materialne i biorąc to pod uwagę gdy człowiek umiera i dusza (duch) opuszcza ciało, ono nie znika, a istnieje w formie materii. Materia nie umiera, a jest od zawsze, od stworzenia przez Boga i na zawsze, bo jest z Boga.

Dusza po śmierci ciała pozostaje duszą jedynie dlatego, iż jest duchowa. To duch daje jej istnienie. Dusza, po śmierci istnieje w sposób "ułomny". Ma swą duchową istotę lecz nie pełni już swej formy nadającej kształt i życie materii sprawiając je żywym ciałem.

Podobnie ciało bez duszy (ducha) jest martwe. Złożone jednak z materii, która potencjalnie może i staje się innym ciałem.
A zatem materia jest istotą ciała, tak jak duch jest istotą duszy. Dusza, bez ducha nie istnieje, tak jak ciało bez materii.
Człowiek, osoba żyjąca jest duchem (bożym tchnieniem) w materię tworzącym duchowe (duszewne - posiadające duszę) ciało.
Materia + tchnienie = ciało duszewne.

Dusza jest więc całością istnienia człowieka. Z psychologicznego punktu widzenia jest osobowością czerpiącą z ducha i mogącą oddziaływać, kształtować ciało.

[Woźnica]

Człowiek został stworzony z prochu ziemi. Pan Bóg tchnął w niego dech życia i tak stał się człowiek istotą żywą = duszą żyjącą. Duszami nazwane są też zwierzęta - 1 Moj.2:19 (istota żywa = dusza żyjąca). Dlatego "dusza, która grzeszy, ta umrze" - dech życia, iskra życia przy śmierci wraca do Boga, ciało rozkłada się na ziemskie pierwiastki - dusza umiera, pozdrawiam;)

Zgodnie z wiarą katolicką, którą wyznaję, tchnienie życia bezpośrednio od Boga otrzymał tylko człowiek.
Zwierzęta nazwę "istota żywa" wraz z właściwym jej atrybutem otrzymały już od człowieka, który był pośrednim dawcą między Bogiem, a zwierzętami.
Precyzyjne cytaty z Biblii podałem już wcześniej.
Na tutejszym judaizmie, szalomach itp. niestety się nie wyznaję.

[retroentuzjasta]

Człowiek został stworzony z prochu ziemi. Pan Bóg tchnął w niego dech życia i tak stał się człowiek istotą żywą = duszą żyjącą. Duszami nazwane są też zwierzęta - 1 Moj.2:19 (istota żywa = dusza żyjąca). Dlatego "dusza, która grzeszy, ta umrze" - dech życia, iskra życia przy śmierci wraca do Boga, ciało rozkłada się na ziemskie pierwiastki - dusza umiera, pozdrawiam;)

Zgodnie z wiarą katolicką, którą wyznaję, tchnienie życia bezpośrednio od Boga otrzymał tylko człowiek.
Zwierzęta nazwę "istota żywa" wraz z właściwym jej atrybutem otrzymały już od człowieka, który był pośrednim dawcą między Bogiem, a zwierzętami.
Precyzyjne cytaty z Biblii podałem już wcześniej.
Na tutejszym judaizmie, szalomach itp. niestety się nie wyznaję.

Wszystkie zwierzęta i wszystkie organizmy mające płuca, plucotchawki czy skrzela mają. W sobie dech/tchnienie życia.

[sądzony]

Wszystkie zwierzęta i wszystkie organizmy mające płuca, plucotchawki czy skrzela mają. W sobie dech/tchnienie życia.

A drzewo (życia) nie ma w sobie życia

[retroentuzjasta]

Wszystkie zwierzęta i wszystkie organizmy mające płuca, plucotchawki czy skrzela mają. W sobie dech/tchnienie życia.

A drzewo (życia) nie ma w sobie życia

Ma życie ale nie ma tchnienia/tchu życia.
Chodzi o proces oddychania

Drzewa potrzebują tlenu ale inaczej go przetwarzają

[Dezerter]

Człowiek został stworzony z prochu ziemi. Pan Bóg tchnął w niego dech życia i tak stał się człowiek istotą żywą = duszą żyjącą. Duszami nazwane są też zwierzęta - 1 Moj.2:19 (istota żywa = dusza żyjąca). Dlatego "dusza, która grzeszy, ta umrze" - dech życia, iskra życia przy śmierci wraca do Boga, ciało rozkłada się na ziemskie pierwiastki - dusza umiera, pozdrawiam;)

Zgodnie z wiarą katolicką, którą wyznaję, tchnienie życia bezpośrednio od Boga otrzymał tylko człowiek.
Zwierzęta nazwę "istota żywa" wraz z właściwym jej atrybutem otrzymały już od człowieka, który był pośrednim dawcą między Bogiem, a zwierzętami.
Precyzyjne cytaty z Biblii podałem już wcześniej.
Na tutejszym judaizmie, szalomach itp. niestety się nie wyznaję.

Przykro miale zaprzeczasz rzeczywistości a co gorsza Słowu
Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia*, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.
(...)
Ja zaś sprowadzę na ziemię potop*, aby zniszczyć wszelką istotę pod niebem, w której jest tchnienie życia; wszystko, co istnieje na ziemi, wyginie,
(...)
Wszelkie istoty, w których było tchnienie życia*, weszły po parze do Noego do arki.
(...)
22 Wszystkie istoty, w których nozdrzach było ożywiające tchnienie życia, wszystkie, które żyły na lądzie, zginęły.
To tylko z Rdz 1 - jak widzisz wiem co pisze i nie pisze bezpodstawnie