Królestwo Boże

[Pytający]

W katolicyzmie, czy rzymskim katolicyzmie, macie taki urząd, magisterium itp. W innych wyznaniach, chociażby protestanckich, takich instytucji brak.
Nie ma ich w prawosławiu. To wasze "u was".
A zdania nie zmieniam z powodu istnienia odmiennego. I przy okazji pozdrawiam.

[sądzony]

Zgadza się.
Jest urząd, jest Kościół, jest Tradycja i tradycja, są Ojcowie, jest Słowo i wewnętrzna relacja z Bogiem. I dobrze gdy wszystko się spina.
A co jest u "Was"?

[Marek_Piotrowski]

W katolicyzmie, czy rzymskim katolicyzmie, macie taki urząd, magisterium itp.

Według słów Jezusa.

W innych wyznaniach, chociażby protestanckich, takich instytucji brak.

Dlatego jest taki bałagan, co pastor, to inna koncepcja wiary.

Nie ma ich w prawosławiu

Żartujesz. W Prawosławiu Magisterium jest nie tylko uznawane (sobory powszechne), ale rozbudowane o Ojców. O ile w katolicyzmie szanujemy ich pisma, lecz poszukujemy "zgodnego zdania Ojców", to w prawosławiu patrystyka jest niemal równa Biblii.

[Pompieri]

Pytajacy - nie ma sensu, zebys zmienial zdanie.
Najpierw trzeba je miec.

[Pytający]

W katolicyzmie, czy rzymskim katolicyzmie, macie taki urząd, magisterium itp.

Według słów Jezusa.

W innych wyznaniach, chociażby protestanckich, takich instytucji brak.

Dlatego jest taki bałagan, co pastor, to inna koncepcja wiary.

Nie ma ich w prawosławiu

Żartujesz. W Prawosławiu Magisterium jest nie tylko uznawane (sobory powszechne), ale rozbudowane o Ojców. O ile w katolicyzmie szanujemy ich pisma, lecz poszukujemy "zgodnego zdania Ojców", to w prawosławiu patrystyka jest niemal równa Biblii.

W Prawosławiu. Które sobory, a które już nie i z jakich powodów?

Dodano po 2 minutach 16 sekundach:

Pytajacy - nie ma sensu, zebys zmienial zdanie.
Najpierw trzeba je miec.

Zupełnie nie rozumiem, o czym piszesz posiadaczu własnego zdania i wierny swemu zdaniu!

[Marek_Piotrowski]

W Prawosławiu. Które sobory, a które już nie i z jakich powodów?

Mógłbym odpowiedzieć, ale to nie ma najmniejszego związku z tematem.

[Pytający]

W Prawosławiu. Które sobory, a które już nie i z jakich powodów?

Mógłbym odpowiedzieć, ale to nie ma najmniejszego związku z tematem.

Nie ma.

[sądzony]

chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/ ... 6-2920.pdf

[Marek_Piotrowski]

Chyba oba rozumienia są słuszne, w myśl zasady "już i jeszcze nie".

[sądzony]

Chyba oba rozumienia są słuszne, w myśl zasady "już i jeszcze nie".

Zgadzam się. Ważne, by "pozwolić sobie" tak rozumieć.
Wydaje się, że KN jest procesem i jak przebóstwienie, zjednoczenie nie jest ostateczne docześnie (o ile w ogóle jest ostateczne).

[Pytający]

Jedynym rozsądnym wyjaśnieniem jest podawane przez "Ojców Łacińskich". Dwa pierwsze wydają się w mojej ocenie, niedorzeczne. Ja nie mam wątpliwości, że dobra nowina [ewangelia] powinna w życiu każdego człowieka, podczas jego życia na niego oddziaływać. Ta radosna nowina = euaggelion. Niesiona przez euaggelos=posłańca radości ma działać na wierzących. Tylko ta dobra nowina jest o "królestwie". I to ona, o nim,[basilea] powinna działać na życie.
A dotyczy przyjścia królestwa. Po co? Aby zmienić wewnętrzne życie człowieka? Nie. "aby się działa wola theos na ziemi, jak się dzieje w niebie". Podstawy egzegezy. Kontekst wypowiedzi. Jej sens. Sens użycia.
A puszczanie wodzy wyobraźni w interpretacji natchnionego słowa,powinna mieć swoje granice. A odwoływanie się do wywodu myśliciela, który w wypowiedziach naszego zbawiciela i z zasady wszystkich, widział symbol i wyjaśniał wszystko typologicznie, nie stanowi dobrej wykładni, czym jest "królestwo".
I przywołanie Łuk.17:21 "królestwo jest entos hymon" "pośród was", czy "w was"? jako dowodu, iż prośba o przyjście królestwa oznacza "panowanie w duszach", i jest "wewnętrznym królestwem łaski", jest pogwałceniem zdrowej interpretacji. Poza tym jak przekonuje G.Agamben "wyrażenie entos hymon nie oznacza, jak zwykło się je interpretować "w was", czy "pośród was", lecz " w zasięgu ręki, w zasięgu oddziaływania"- czyli nieopodal". Jak przekonuje A.Rustow
I na pewno mieli bezpośredni kontakt z władcą królestwa, który im o nim mówił. Jak i przedsmakiem jego działania w przyszłości. Jego władca był przy nich, czyli nieopodal. Był on w zasięgu ich ręki. Oni byli w zasięgu jego oddziaływania. Jak i jego cudów, i cudownych czynów. Nie w sensie zamieszkania królestwa w człowieku poprzez przestrzeganie przykazań.
Ono ma przyjść, żeby się działa wola theos jak w niebie, tak i na ziemi. Mat.6:10Jedne słowa po drugich. Nie jak w przypadku dwóch pierwszych wyjaśnień. I jeśli nawet stwierdzenie "bądź wola twoja" może dotyczyć chęci, żeby wola theos spełniała się w naszym życiu. Nie w przypadku prośby z Mat.6:10 Prosimy nie, żeby spełniać ją w swoim życiu. Tylko, żeby się spełniła na ziemi.
Jeśli już to w sensie "regnum gloriae" i "regnum victoriae".

[Marek_Piotrowski]

Zamiast polemiki, cytat.

I przywołanie Łuk.17:21 "królestwo jest entos hymon" "pośród was", czy "w was"? jako dowodu, iż prośba o przyjście królestwa oznacza "panowanie w duszach", i jest "wewnętrznym królestwem łaski", jest pogwałceniem zdrowej interpretacji.

Mam wrażenie, że to wystarczy w kwestii:

A puszczanie wodzy wyobraźni w interpretacji natchnionego słowa,powinna mieć swoje granice.

[sądzony]

Jeżeli nie dostrzegamy, że Królestwo Boże jest zarówno wewnętrznym procesem współpracy z łaską bożą uświęcającą naszego ducha, a jednocześnie (czy może w zasadzie – „a dzięki temu”) uduchowiającym świat zewnętrzny, materię, fizyczność, niemożliwym będzie przyjąć, iż jedno nie wyklucza drugiego, a nawet więcej - jedno drugie dopełnia.

2816 "(...) Królestwo Boże jest już obecne. Przybliżyło się w Słowie Wcielonym, jest głoszone w całej Ewangelii, przyszło w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. Od Ostatniej Wieczerzy Królestwo Boże przychodzi w Eucharystii: jest pośród nas. Królestwo przyjdzie w chwale, gdy Chrystus przekaże je swojemu Ojcu (...)" Gdy przygodzi w Eucharystii, komunii, zjednoczeniu, jest nie tylko pośród, ale również w nas.

2859 "W drugiej prośbie Kościół ma przede wszystkim na względzie powrót Chrystusa i ostateczne przyjście Królestwa Bożego. Modli się również o wzrost Królestwa Bożego w obecnym czasie - "dzisiaj" naszego życia."

[Albertus]

Jeżeli nie dostrzegamy, że Królestwo Boże jest zarówno wewnętrznym procesem współpracy z łaską bożą uświęcającą naszego ducha, a jednocześnie (czy może w zasadzie – „a dzięki temu”) uduchowiającym świat zewnętrzny, materię, fizyczność, niemożliwym będzie przyjąć, iż jedno nie wyklucza drugiego, a nawet więcej - jedno drugie dopełnia.

2816 "(...) Królestwo Boże jest już obecne. Przybliżyło się w Słowie Wcielonym, jest głoszone w całej Ewangelii, przyszło w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. Od Ostatniej Wieczerzy Królestwo Boże przychodzi w Eucharystii: jest pośród nas. Królestwo przyjdzie w chwale, gdy Chrystus przekaże je swojemu Ojcu (...)" Gdy przygodzi w Eucharystii, komunii, zjednoczeniu, jest nie tylko pośród, ale również w nas.

2859 "W drugiej prośbie Kościół ma przede wszystkim na względzie powrót Chrystusa i ostateczne przyjście Królestwa Bożego. Modli się również o wzrost Królestwa Bożego w obecnym czasie - "dzisiaj" naszego życia."

Zgadzam się. Warto tylko zwrócić uwagę na to co podkreśliłem i powiększyłem w twojej wypowiedzi.

[Pytający]

Jeżeli nie dostrzegamy, że Królestwo Boże jest zarówno wewnętrznym procesem współpracy z łaską bożą uświęcającą naszego ducha, a jednocześnie (czy może w zasadzie – „a dzięki temu”) uduchowiającym świat zewnętrzny, materię, fizyczność, niemożliwym będzie przyjąć, iż jedno nie wyklucza drugiego, a nawet więcej - jedno drugie dopełnia.

2816 "(...) Królestwo Boże jest już obecne. Przybliżyło się w Słowie Wcielonym, jest głoszone w całej Ewangelii, przyszło w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. Od Ostatniej Wieczerzy Królestwo Boże przychodzi w Eucharystii: jest pośród nas. Królestwo przyjdzie w chwale, gdy Chrystus przekaże je swojemu Ojcu (...)" Gdy przygodzi w Eucharystii, komunii, zjednoczeniu, jest nie tylko pośród, ale również w nas.

2859 "W drugiej prośbie Kościół ma przede wszystkim na względzie powrót Chrystusa i ostateczne przyjście Królestwa Bożego. Modli się również o wzrost Królestwa Bożego w obecnym czasie - "dzisiaj" naszego życia."

Rozmowa z tobą nie jest rozmową, tylko czytaniem katechizmu. Mam go w domu, dodatek go prostujący i kilka komentarzy jak go rozumieć.

Ja znam duchowe rozumienie królestwa i propagatorów takiego wyjaśnienia. Np.A.Harnack. Według niego jest ono przekraczającą wszelką wartość, wewnętrzną obecnością w duszy jednostki, która upewniała ją [ta obecność w duszy] o nieskończonej wartości duszy wobec ojcostwa stwórcy itp.

Ja wiem i rozumiem napięcie pomiędzy stwierdzeniami dotyczącymi królestwa. Mówiące o jego teraźniejszym i przyszłym wymiarze. Jak dla mnie z zasady dotyczy ono przyszłej rzeczywistości, którą theos wprowadzi w ustalony sposób, opisany w apokalipsie. Nasz zbawiciel przedstawiony jest jako herold królestwa i jego inicjator. I jako mesjasz ustanowi go przy swoim przyjściu. podobnie uważa np.H.Schurmann
Niektórzy jak R.Bultman odmawiają realności apokaliptycznym odniesieniom co do królestwa. W katolicyzmie na szczęście, tego się nie czyni.
Nie zgadzam się jednak na nauczanie istnienia sakramentalnego wymiaru rzeczywistości królestwa. Jest ono w mojej ocenie mało zasadne i mało uzasadnione i niemożliwe do uzasadnienia.