Święty Józef postawa pokornego sługi

[Arek]

Często zastanawiałem się co się z Nim stało? Ile miał lat Jezus jak zmarł Józef? Dlaczego tak mało jest w opisach o tym Świętym? On był cichym Świętym, gdzieś na uboczu. Zapewne znał Swoją rolę. Był opiekunem Maryi i Jezusa, więc czuwał nad ich bezpieczeństwem. W tamtych czasach mężczyzna odgrywał chyba kluczową pierwszą rolę i w rodzinie i społeczeństwie. Dlaczego Józef nie był bardziej widoczny?

[Dezerter]

Często zastanawiałem się co się z Nim stało? Ile miał lat Jezus jak zmarł Józef? Dlaczego tak mało jest w opisach o tym Świętym? On był cichym Świętym, gdzieś na uboczu. Zapewne znał Swoją rolę. Był opiekunem Maryi i Jezusa, więc czuwał nad ich bezpieczeństwem. W tamtych czasach mężczyzna odgrywał chyba kluczową pierwszą rolę i w rodzinie i społeczeństwie. Dlaczego Józef nie był bardziej widoczny?

Nigdy Józefa nie uważałem za sługę, ty zresztą też nie , bo w opisie pada - zgodnie z faktami:
- opiekun
- głowa rodziny, mąż i ojciec
Kiedyś sprawdzałem i w NT jest więcej o Józefie niż Maryi (niech mnie ktoś poprawi)
Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Mt 1, 19
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, Mt 1, 24

Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda?Mt 13, 55

do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.Łk 1, 27
Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.Mt 1, 16

Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie.Łk 2, 16

A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.Łk 2, 33

Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.Łk 2, 48

Sam zaś Jezus rozpoczynając swoją działalność miał lat około trzydziestu. Był, jak mniemano, synem Józefa, syna Helego,Łk 3, 23

A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa?Łk 4, 22

Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.J 1, 45

I mówili: Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakżeż może On teraz mówić: Z nieba zstąpiłem.J 6, 42
Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić.Mt 2, 13

A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie,Mt 2, 19

[Susanna]

W tej książce pisze dużo o św. Józefie. Tu też nie została przytoczona data śmierci św. Józefa. Przypuszcza się że "prawdopodobnie zmarł on przed śmiercią Pana Jezusa bo gdyby żył, byłby zapewne pod Krzyżem z Maryją"


-------------





----------

[Arek]

Często zastanawiałem się co się z Nim stało? Ile miał lat Jezus jak zmarł Józef? Dlaczego tak mało jest w opisach o tym Świętym? On był cichym Świętym, gdzieś na uboczu. Zapewne znał Swoją rolę. Był opiekunem Maryi i Jezusa, więc czuwał nad ich bezpieczeństwem. W tamtych czasach mężczyzna odgrywał chyba kluczową pierwszą rolę i w rodzinie i społeczeństwie. Dlaczego Józef nie był bardziej widoczny?

Nigdy Józefa nie uważałem za sługę, ty zresztą też nie , bo w opisie pada - zgodnie z faktami:
- opiekun
- głowa rodziny, mąż i ojciec
Kiedyś sprawdzałem i w NT jest więcej o Józefie niż Maryi (niech mnie ktoś poprawi)
Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Mt 1, 19
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, Mt 1, 24

Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda?Mt 13, 55

do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.Łk 1, 27
Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.Mt 1, 16

Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie.Łk 2, 16

A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.Łk 2, 33

Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.Łk 2, 48

Sam zaś Jezus rozpoczynając swoją działalność miał lat około trzydziestu. Był, jak mniemano, synem Józefa, syna Helego,Łk 3, 23

A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa?Łk 4, 22

Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.J 1, 45

I mówili: Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakżeż może On teraz mówić: Z nieba zstąpiłem.J 6, 42
Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić.Mt 2, 13

A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie,Mt 2, 19

Sługa Boży.

[Andej]

Dlaczego Józef nie był bardziej widoczny?

Sądzę, że na to pytanie daje , niejako, odpowiedź Łk 17.9-10 Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"».
Sługa jest niezauważalny. Ma wykonać swoje obowiązki. Zarówno te traktowane pogardliwie, jak i te najbardziej zaszczytne. Służenie jest forma miłości. Zauważcie, że kapłaństwo jest zarówno służebne, jak i królewskie. Rola władcy jest w dużej mierze rola służebną. A etymologia słowa minister też jednoznaczna. Mateusz też dorzuca swoje 3 grosze. Mt 6.5-6 Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Na tym polega służba. Na spełnianiu zadań, zobowiązań. A nie na szukaniu chwały i rozgłosu.
A Józef tak czynił. Służył Jezusowi i Maryli. Służył opieką, miłością, bezpieczeństwem. Utrzymywał Rodzinę. Decydujące o Rodzinie działanie podejmował na polecenie Boga. I wypełniał jak najlepiej.
To przykład służenie dla nas. Zwłaszcza dla ojców i mężów. Umiejętność służenie dobru rodziny. W przeciwieństwie do postawy macho czy samca alfa.

[chicku]

Dziś wspomnienie sw. Józefa rzemieślnika

Gdy zorza wschodzi na niebie
I wzywa ludzi do pracy,
Pozdrawia dom w Nazarecie
Już pełen młota odgłosów.

O witaj, głowo rodziny
I opiekunie Jezusa,
Co z Tobą dzieli wysiłek
I w pocie czoła pomaga.

A teraz, kiedy z Maryją
Oglądasz Boga w niebiosach,
Wysłuchaj prośby skrzywdzonych
I pośpiesz im na ratunek.

Niech przemoc, fałsz i podstępy
Już więcej ludzi nie dzielą,
Niech sprawiedliwa zapłata
Zapewni pokarm ubogim.

Niech Boga w Trójcy Najświętszej
Wysławia praca człowiecza,
A Ty nam uproś, Józefie,
Wzajemną miłość i pokój. Amen

Z Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym
Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II(nr 33-34)

Ludzka aktywność w świecie
Człowiek zawsze starał się swoją pracą i pomysłowością rozwijać swoje życie; dziś zaś, zwłaszcza dzięki wiedzy i technice, rozszerzył swoje panowanie i wciąż je rozszerza na całą prawie naturę. I tak głównie dzięki zwiększonym środkom różnorakiego kontaktu między narodami rodzina ludzka stopniowo uświadomiła sobie i stworzyła jedną na całym świecie wspólnotę. Dzięki temu człowiek wytwarza sobie dziś własnym trudem wiele dóbr, których przedtem oczekiwał przede wszystkim od sił wyższych.
W obliczu tego ogromnego wysiłku, ogarniającego już cały rodzaj ludzki, budzą się wśród ludzi pytania: jaki jest sens i jaka wartość tych wysiłków? Jak należy używać tych wszystkich rzeczy? Do jakiego celu zmierzają wysiłki czy to poszczególnych ludzi, czy ich społeczności? Kościół strzegący depozytu słowa Bożego, z którego bierze zasady religijnego i moralnego porządku, nie zawsze mając na poczekaniu odpowiedź na poszczególne zagadnienia, pragnie światło Objawienia łączyć z doświadczeniem wszystkich ludzi, żeby oświetlać drogę, na jaką świeżo wkroczyła ludzkość.
Dla wierzących jest pewne, że aktywność ludzka indywidualna i zbiorowa, czyli ów ogromny wysiłek, przez który ludzie starają się w ciągu wieków poprawić warunki swego bytowania, wzięty sam w sobie odpowiada zamierzeniu Bożemu. Człowiek bowiem, stworzony na obraz Boga, otrzymał zlecenie, żeby rządził światem w sprawiedliwości i świętości, podporządkowując sobie ziemię ze wszystkim, co w niej jest, oraz żeby, uznając Boga Stwórcą wszystkiego, odnosił do Niego siebie samego i wszystkie rzeczy, tak aby przez poddanie człowiekowi wszystkiego przedziwne było po całej ziemi imię Boże.
Dotyczy to także zwykłych codziennych zajęć. Mężczyźni bowiem i kobiety, którzy zdobywając środki na utrzymanie własne i rodziny, tak wykonują swe przedsięwzięcia, by należycie służyć społeczeństwu, mogą słusznie uważać, że swoją pracą rozwijają dzieło Stwórcy, zaradzają potrzebom swoich braci i osobistym wkładem przyczyniają się do tego, by w historii spełniał się zamysł Boży.
Tym bardziej chrześcijanie nie sądzą, jakoby dzieła zrodzone przez pomysłowość i sprawność ludzi przeciwstawiały się potędze Boga, a stworzenie rozumne stawało się jak gdyby współzawodnikiem Stwórcy; przeciwnie, są oni przekonani, że zwycięstwa rodzaju ludzkiego są oznaką wielkości Boga i owocem niewypowiedzianego Jego planu. Im zaś bardziej potęga ludzi rośnie, tym szerzej sięga odpowiedzialność zarówno jednostek, jak i społeczeństw. Stąd okazuje się, że nauka chrześcijańska nie odwraca człowieka od budowania świata i nie zachęca go do zaniedbywania dobra bliźnich, lecz raczej silniej wiąże go obowiązkiem wypełniania tych rzeczy.