Widzieć Syna

[AdamS.]

Myślę, że tych poziomów może być więcej. Głębiej Jezus Chrystus Słowo Syn jest w każdym człowieku. Może jeszcze jako niewypowiedziany ostatecznie "przybrany syn", niezrealizowany "chrystusowy archetyp/obraz" w grzesznym Adamie, "zastygły" w bożym nie-podobieństwie.

Próbuję to łapać intuicyjnie Twoje słowa, ale nie wiem, czy je dobrze rozumiem, więc prosiłbym o doprecyzowanie. Podoba mi się odniesienie do Chrystusa jako nie do końca jeszcze zrealizowanego "obrazu" (bo przecież pełne poznanie dopiero przed nami - w zakresie osobistym, ale też na płaszczyźnie historii zbawienia). Nie rozumiem jednak tych ostatnich słów o "Bożym nie-podobieństwie". Mógłbyś je rozwinąć?

[sądzony]

Myślę, że tych poziomów może być więcej. Głębiej Jezus Chrystus Słowo Syn jest w każdym człowieku. Może jeszcze jako niewypowiedziany ostatecznie "przybrany syn", niezrealizowany "chrystusowy archetyp/obraz" w grzesznym Adamie, "zastygły" w bożym nie-podobieństwie.

Próbuję to łapać intuicyjnie Twoje słowa, ale nie wiem, czy je dobrze rozumiem, więc prosiłbym o doprecyzowanie. Podoba mi się odniesienie do Chrystusa jako nie do końca jeszcze zrealizowanego "obrazu" (bo przecież pełne poznanie dopiero przed nami - w zakresie osobistym, ale też na płaszczyźnie historii zbawienia). Nie rozumiem jednak tych ostatnich słów o "Bożym nie-podobieństwie". Mógłbyś je rozwinąć?

I chyba właśnie o to chodzi. O "intuicyjne łapanie". Z dopracowywaniem jest taki kłopot, że umyka cała istota.
Chrystus jako Słowo został Wypowiedziany w pełni. "Od kiedy Bóg dał nam swego Syna, który jest Jego jedynym Słowem, nie ma innych słów do dania nam." św. Jan od Krzyża (KKK65)

Piszę o niewypełnieniu powołania czyli drogi od Adama do człowieka "przez Chrystusa, w Chrystusie i z Chrystusem". Przecież to boży plan dla każdego z nas. "Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych." Rz 8, 19
Tak dotyczy to płaszczyzny historycznej jak i indywidualnej.

Chodzi o stworzenie na obraz i podobieństwo boże. Gdzieś w książce o monastycyzmie prawosławnym ktoś ujął to sposób, który na dzień dzisiejszy mi "siedzi". Obraz Boga, na który zostaliśmy stworzeni jest potencjałem przebóstwienia w zjednoczeniu komunii poprzez uczestnictwo w Jego naturze. Podobieństwo jest realizacją tego potencjału. Grzech pierworodny podobno nie naruszył Obrazu czyli potencjału. Utrudnił natomiast jego realizacje. Ba, bez Chrystusa moglibyśmy powiedzieć, że uniemożliwił.

Jezus Chrystus Człowiek Bóg uniżony wskazał człowiekowi drogę, otworzył drzwi, zbudował most. Czy jednak nim idę, czy pragnę być przybranym synem bożym. Czy pomimo Obrazu nadal tkwię w "Bożym nie-podobieństwie" jak w smole?

[AdamS.]

Chrystus jako Słowo został Wypowiedziany w pełni. "Od kiedy Bóg dał nam swego Syna, który jest Jego jedynym Słowem, nie ma innych słów do dania nam." św. Jan od Krzyża (KKK65)

Został w pełni wypowiedziany, ale nie jest jeszcze w pełni przez nas poznany. To zasadnicza różnica.

Piszę o niewypełnieniu powołania czyli drogi od Adama do człowieka "przez Chrystusa, w Chrystusie i z Chrystusem". Przecież to boży plan dla każdego z nas. "Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych." Rz 8, 19
Tak dotyczy to płaszczyzny historycznej jak i indywidualnej.

Chodzi o stworzenie na obraz i podobieństwo boże. Gdzieś w książce o monastycyzmie prawosławnym ktoś ujął to sposób, który na dzień dzisiejszy mi "siedzi". Obraz Boga, na który zostaliśmy stworzeni jest potencjałem przebóstwienia w zjednoczeniu komunii poprzez uczestnictwo w Jego naturze. Podobieństwo jest realizacją tego potencjału. Grzech pierworodny podobno nie naruszył Obrazu czyli potencjału. Utrudnił natomiast jego realizacje. Ba, bez Chrystusa moglibyśmy powiedzieć, że uniemożliwił.

Teraz rozumiem - i podzielam Twoje zdanie. Dziękuję.

[ArtFunky]

W dzisiejszym czytaniu jest takie zdanie, które wypowiedział Jezus: To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym (J, 6,40).

Co według Was oznacza "widzieć Syna"?

Tekst prościutki do zrozumienia. W oryginale słowo "widzieć" oznacza kontemplację, głębsze patrzenie, a nie tylko fizyczne oglądanie czego dowodem jest też tekst Ef 1:18 I oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego,
zatem to „widzenie” i „wiara” oznacza akt osobistego przyjęcia Jezusa jako Zbawiciela.

To co napisałem jest więc nieomylnym nauczaniem, tak należy rozumieć nieomylnie ten werset, bo jest w oparciu o poprawny słownik grecki i cytat z Biblii. I niech mi kto zarzuci, że źle prawię? quod erat demonstrandum