Czytanie na każdy dzień - moje rozumienie, poruszenie , ...

[Arek]

Tak naprawdę nasza wiara się weryfikuje w momencie próby.

[chicku]

Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą. [...]

dziś usłyszałem, że są badania, które mówią, że główną przyczyną odejść z Kościoła jest utrata wiary - nie skandale, nic innego (te są, ale na dalszych pozycjach) - tylko utrata wiary. Chyba w naszym świecie jest bardzo ciężko utrzymać wiarę. Media, popkultura - atakują wiarę, zasiewają wątpliwości w znacznie większym stopniu, niż kiedyś (kiedyś tego chyba w zasadzie nie było, dziś na takich serwisach jak netflix to dość częste). I nawet my w naszym języku relatywizujemy wiarę "Jak wierzymy tak jest" zamiast "tak jest".

[TS_]

@chicku

Fałsz nie jest Prawdą.
Istnienie istnieje.
Byt bez przyczyny istnieje.
Nie ma innej opcji, jeżeli ktoś przyjmuje podstawową logikę.
To co nie istniało na początku, to nie powstanie z niczego.

A wiara jest darem od Boga i należy prosić by ją utrzymywał i wzmacniał.

[chicku]

to prawda, bez aktywności z naszej strony duch w nas upadnie, a popkultura go dobije. Bierność duchowa prowadzi do dezintegracji. Bóg chce, by się do niego odnosić, wchodzić w relację, chce by to robić nie tyle, że często, regularnie, ale chce by to robić stale, by być w Nim w stałej relacji

[TS_]

@chicku

Powiedzonko:
"Myślę, więc Bóg istnieje."

Izajasz 1
18 Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! - mówi Pan.

Korzystaj z tego ciągle.

[chicku]

Proszę rozwiń, bo nie rozumiem

[TS_]

Proszę rozwiń, bo nie rozumiem

"Myślę, więc Bóg istnieje."?


Tomasz z Akwinu - Człowiek 1
Arystoteles przyrównał myśl czynną do światła, które jest czymś, co zostało przyjęte przez powietrze; zaś Plato - jak podaje Temistiusz - myśl oddzieloną, wyciskającą ślad w naszych duszach przyrównał do słońca. Lecz według świadectw naszej wiary myśl oddzielona - to sam Bóg, Stwórca duszy, jedynie w którym - jak niżej wyjaśniamy - ona znajduje szczęście. To właśnie On udziela duszy ludzkiej światła umysłowego, stosownie do słów psalmu: „Wznieś ponad nami, o Jahwe, światłość Twojego oblicza”.


Człowiek myśli dlatego, że Bóg udziela człowiekowi tych myśli.
Więc "Myślę, więc Bóg istnieje."

===

A spór, Bóg zaprasza człowieka by się z nim spierać, toczyć dyskusje, dochodzić, jak z najbliższą osobą. Miej "pretensje" i żale, pośmiej się, itd.

Wczytaj się w klimat:


Jonasz 4
4 Pan odrzekł: «Czy uważasz, że słusznie jesteś oburzony?»
(...)
9 Na to rzekł Bóg do Jonasza: «Czy słusznie się oburzasz z powodu tego krzewu?» Odpowiedział: «Słusznie gniewam się śmiertelnie». 10 Rzekł Pan: «Tobie żal krzewu, którego nie uprawiałeś i nie wyhodowałeś, który w nocy wyrósł i w nocy zginął. 11 A czyż Ja nie powinienem mieć litości nad Niniwą, wielkim miastem, gdzie znajduje się więcej niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej4, a nadto mnóstwo zwierząt?»

Wyjścia 20
18 Wtedy cały lud, słysząc grzmoty i błyskawice oraz głos trąby i widząc górę dymiącą, przeląkł się i drżał, i stał z daleka. I mówili do Mojżesza: Mów ty z nami, a my będziemy cię słuchać! Ale Bóg niech nie przemawia do nas, abyśmy nie pomarli! Mojżesz rzekł do ludu: «Nie bójcie się! Bóg przybył po to, aby was doświadczyć i pobudzić do bojaźni przed sobą, żebyście nie grzeszyli». Lud stał ciągle z daleka, a Mojżesz zbliżył się do ciemnego obłoku, w którym był Bóg.

1 Królewska 18
27 Kiedy zaś nastało południe, Eliasz szydził z nich, mówiąc: «Wołajcie głośniej, bo to bóg! Więc może zamyślony albo jest zajęty, albo udaje się w drogę. Może on śpi, więc niech się obudzi!» Potem wołali głośniej i kaleczyli się według swojego zwyczaju mieczami oraz oszczepami, aż się pokrwawili.

Łukasz 9
41 Na to Jezus rzekł: «O plemię niewierne i przewrotne! Jak długo jeszcze będę u was i będę was znosił?




Wyczuwasz klimat?

[chicku]

może to z powodu pory nocnej moje komórki mózgowie tak nie funkcjonują sprawnie. Czytam teksty, ale nie widzę związku. Z ciekawością jednak szukam idei czy sensu, który chcesz przekazać, więc jeśli chcesz, próbuj dalej

dla mnie te słowa o kłótni z Bogiem były zawsze jakoś dalekie... spór ze mną wiedźcie, może to tyczy osób, które rzeczywiście przechodzą bunt na otaczającą ich rzeczywistość i mają żal do Boga. Bóg nie chce, by tacy go opuszczali, ale by się z nim sprzeczali. Jak to się ma do mnie? zastanawiam się, czy sa we mnie takie momenty buntu na Boga. Na pewno są w ogóle momenty buntu w ogóle, opieram się temu, co wiem, że jest szłuszne. Może to chwile na ten spór z Bogiem? Bo jednak nie odnoszę się wtedy do Boga, a kiszę to w sobie

co do tego "Myślę więc Bóg jest" - rozumiem, że jest to (Tomaszowe?) odwrócenie słów "Myślę, więc jestem".
dobre uporządkowanie pojęć. Wyjęcie siebie z centrum, a umieszczenie tam Boga. I to jest najlepsze, co można zrobić, powrót do właściwych priorytetów, prawdziwego porządku

[TS_]

@chicku

Może to chwile na ten spór z Bogiem? Bo jednak nie odnoszę się wtedy do Boga, a kiszę to w sobie

Czyli już coś załapałeś. Bóg sobie z Tobą poradzi.
Pomyśl o tym, że Maryja ma teraz 2000 lat.
Ile Abraham? Adam? Michał Archanioł?

Sfera metafor:

Taki wiek to w powieściach o (dobrych) "wampirach wielo-millenialnych", które "piją krew" z puchara. My jesteśmy jak małe dzieciątka. Choćby i kto miał 120 lat.

Bóg i święci i aniołowie sobie z Tobą poradzą jak "potupiesz nóżkami".


Tobiasz 12
15 Ja jestem Rafał, jeden z siedmiu aniołów, którzy stoją w pogotowiu i wchodzą przed majestat Pański». Na to przelękli się obaj, upadli na twarz przed nim i bali się bardzo. I powiedział do nich: «Nie bójcie się! Pokój wam! Uwielbiajcie Boga po wszystkie wieki! To, że byłem z wami, nie było moją zasługą, lecz było z woli Bożej. Jego uwielbiajcie przez wszystkie dni i Jemu śpiewajcie hymn!


Bóg jest Wszechwiedzący.

co do tego "Myślę więc Bóg jest" - rozumiem, że jest to (Tomaszowe?) odwrócenie słów "Myślę, więc jestem".

Inspirowany Tomaszem mój pół-dowcip. Tak, odwrócenie, śmiech z tego cytatu. Droga skrót mająca aktywować szerszy sposób myślenia.

I jeszcze jeden wytrych:
"Nie mam nic. Pożycz na wieczność."

[Dezerter]

Panowie ja się bardzo cieszę, że piszecie w tym wątku, ale
przeczytajcie pierwszy post w tym wątku, tam są zasady.
Powołaliśmy (Andej) wątek specjalnie do pojawiających się dyskusji o Słowie z czytań i nazywa się "Rozumienie rozumienia" viewtopic.php?t=13268
Tu się dzielimy i dajemy echo Słowa
a jak rodzi się dyskusja to przenosimy ją tam

[Dezerter]

11 maja 2025 Niedziela Dobrego Pasterza

(Dz 13,14.43-52)
W owym czasie Paweł i Barnaba przeszedłszy przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień sobotni do synagogi i usiedli. A wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga. W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: ”Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: ”Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”. Poganie, słysząc to, radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wywołali prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty.

(Ps 100,1-2.3,4b-5ab)
REFREN: My ludem Pana i Jego owcami

Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem,
Stawajcie przed obliczem Pana
z okrzykami radości.

Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska,

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki.

(Ap 7,9.14b-I7)
Ja, Jan, ujrzałem wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojących przed tronem i Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I rzekł do mnie jeden ze starców: ”To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Siedzący na tronie rozciągnie nad nimi namiot. Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu”.

Aklamacja (J 10,14)
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają.

(J 10,27-30)
Jezus powiedział: ”Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.

[ImmortalXD]

14 Maja 2025 Środa

(Dz 11, 19-26)
Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc słowo samym tylko Żydom. Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i opowiadali Dobrą Nowinę o Panu Jezusie. A ręka Pańska była z mini, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jerozolimie. Wysłano do Antiochii Barnabę. Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę dla Pana. Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Pawła. A gdy znalazł, przyprowadził go do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.

(Ps 87 (86), 1a i 2 i 3a. 4-5. 6-7)
REFREN: Wszystkie narody, wysławiajcie Pana

Na świętych górach Jego miasto:
umiłował Pan bramy Syjonu
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie,
Miasto Boże.

Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, co mnie znają
oto Filistea, Tyr i Etiopia.
nawet taki kraj tam się narodził.
O Syjonie powiedzą: "Każdy człowiek urodził się na nim,
a Najwyższy sam go umacnia".

Pan zapisuje w księdze ludów:
"Oni się tam narodzili".
I tańcząc śpiewać będą:
"Wszystkie moje źródła są w tobie".

Aklamacja (J 10, 27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

(J 10, 22-30)
Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: "Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie". Rzekł do nich Jezus: "Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. Moje owce słuchają mojego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy".

[ImmortalXD]

14 Maja

(Dz 1,15-17.20-26)
Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: „Bracia, musiało się wypełnić słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. Napisano bowiem w Księdze Psalmów: "Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka. A urząd jego niech inny obejmie". Trzeba więc, aby jeden z tych którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania”. Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I tak się pomodlili: „Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą”. I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.

(Ps 113,1-8)
REFREN: Wśród książąt ludu Pan Bóg go posadził

Chwalcie, słudzy Pańscy,
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione
teraz i na wieki.

Od wschodu aż do zachodu słońca
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy,
ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Kto jest jak nasz Pan Bóg,
co ma siedzibę w górze,
co w dół spogląda
na niebo i na ziemię?

Podnosi z prochu nędzarza
i dźwiga z gnoju ubogiego,
by go posadzić wśród książąt,
wśród książąt swojego ludu.

Aklamacja (J 15,16)
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili

(J 15,9-17)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.

Dodano po 4 minutach 17 sekundach:
15 Maja 2025 Czwartek

(Dz 13, 13-25)
Odpłynąwszy z Pafos, Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii, a Jan wrócił do Jerozolimy, odłączywszy się od nich. Oni zaś przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień sobotni do synagogi i usiedli. Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich i powiedzieli: "Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu". Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił: "Słuchajcie, Izraelici i wy, którzy boicie się Boga! Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Mniej więcej przez czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan oddał im ziemię ich w dziedzictwo, mniej więcej po czterystu pięćdziesięciu latach. I potem dał im sędziów aż do proroka Samuela. Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza z pokolenia Beniamina. Gdy zaś jego odrzucił, powołał Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”. Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wyprowadził Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”.

(Ps 89 (88), 2-3. 21-22. 25 i 27)
REFREN: Na wieki będę sławił łaski Pana

Na wieki będę śpiewał o łasce Pana,
moimi ustami będę głosił Twą wierność
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: "Na wieki ugruntowana jest łaska",
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

"Znalazłem Dawida, mojego sługę,
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była
i umacniało go moje ramię.

Z nim moja wierność i łaska,
a w moim imieniu jego moc wywyższona.
On będzie wołał do Mnie: „Ty jesteś moim Ojcem,
moim Bogiem, opoką mego zbawienia”.


Aklamacja
Trzeba by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

(J 13,16-20)
Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować. Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz potrzeba, aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał".

[Andej]

Wielką szkodą dla mnie jest brak publikowania czytań w przeddzień. Tak, aby się móc przygotować na następny dzień. Mieć już jakieś myśli, program na dzień następny., Aby od razu po obudzeniu nimi żyć.
Przykro mi, że sam tego nie robię. Ale mam jakąś blokadę. Przez jakiś czas starałem się to robić, ale kosztowało mnie to bardzo dużo nerwów, wywoływało wielki napięcie psychiczne. Nie wiem czemu. Natomiast dzielenie się refleksjami jest dla mnie budujące i ciekawe. Choć czasem trudne. Publikowanie czytań jest dla mnie takim lekkim pchnięciem mnie do przodu. Nadaniem ruchu.
Bardzo brakuje mi tych publikacji pozwalających na przygotowanie dla następnego.

[ImmortalXD]

Wielką szkodą dla mnie jest brak publikowania czytań w przeddzień.

Wczoraj się zorientowałem, że nie ma tu wpisów od 11-tego dlatego uzupełniłem. Mogę wstawiać wieczorem czytania na następny dzień. Przynajmniej do czegoś się tu przydam. Będę pamiętał