Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Piszemy tutaj wszystkie rozterki w naszym życiu duchowym. Rady na temat naszego życia w Kościele katolickim, pouczenie, itp.
Awatar użytkownika
sądzony
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 13692
Rejestracja: 20 lut 2020
Lokalizacja: zachodniopomorskie
Wyznanie: Chrześcijanin
Has thanked: 2007 times
Been thanked: 2176 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: sądzony » 2020-03-24, 17:49

wXlfX pisze: 2020-03-24, 12:38
Dezerter pisze: 2020-03-23, 22:51 świetną ilustracje tego o czym piszemy, co staramy się zdefiniować zobaczycie i usłyszycie tutaj - obejrzyjcie do końca - Ona też to ma
Jak na to patrzę to pozstańmy przy tym, że wszyscy inni, trochę inaczej pojmuje wiare niż na tym klipie, swoją drogą niezłe balety, kiedyś takie bywały jak gang albanii był modny i wjeżdżał Albański raj ;D
Ona ma to na pewno.
Choć jeszcze 5 lat temu bym ją wyśmiał.
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20

Awatar użytkownika
Andej
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 22634
Rejestracja: 20 lis 2016
Been thanked: 4213 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Andej » 2020-03-24, 18:24

ktokolwiek pisze: 2020-03-24, 15:17 ... chcemy koniecznie trzymać nad wszystkim kontrolę, pilnujemy, żeby Pan Bóg nie objął sterów naszego życia. nie ufamy Mu, nie wierzymy w jego miłość,
...
liczymy się bardziej ze zdaniem ludzi, nie chcemy być źle oceniani, a zdanie Boga liczy się jedynie o tyle, o ile zgadza się z naszym. ...
Słuszne spostrzeżenia, smutna prawda. Człowiek usiłuje dyktować Bogu. W modlitwach prosi o to, ca sam uważam za dobre, a nie o to, co Bóg uważa za właściwe. Gdy Bóg nie spełni, to potrafią obrazić się na Boga. Albo nawet walczyć z Nim.To jest podobne do buntu szatanów. Oni też uznali, że są mądrzejsi.
Stąd strach przed nawróceniem i związaną z tych pragnieniem spełniania Jego woli. Nie chcemy, aby nas Bóg doświadczył. Najlepiej, aby nie robił nic, bez naszej zgody. A On może posłać najbardziej nieśmiałego przed mikrofon na wielkim wiecu. Tak jak posłał Jonasza do Niniwy. Jonasz się bał utracić swojego spokoju, majątku, bezpieczeństwa. Nie chciał się narażać. Jednak wypełnił wolę bożą. Ale Bóg rzadko chce, aby ktoś robił coś wbrew sobie. Ale chce wydobyć z człowieka to, co w nim głęboko ukryte. Czego człowiek, często, nieświadomy jest. Ale trzeba zaufać. Nie założy krzyża, którego nie udźwigniesz.
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.

Jaśmina

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Jaśmina » 2020-03-29, 20:06

Nie widzę powodu, żeby lękać się przed nawróceniem, natomiast należy się lękać tego :
Które poznały Bożą łaskę i owoce życia w prawdzie, lecz z czasem, w wyniku podążania za własnymi pożądliwościami zboczyły z Bożej drogi lub świadomie z niej zrezygnowały.
A dlaczego?
"Ponieważ z własnej woli, ponownie krzyżują Syna Bożego i wystawiają Go na urągowisko"./i]

,,Lepiej bowiem byłoby dla nich nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się od przekazanych im świętych przykazań. Sprawdza się na nich treść powiedzeń: ''Wraca pies do wymiocin swoich'', oraz: ''Umyta świnia znowu się tarza w błocie''. (wybiórczo 2 List Piotra 2),,
Ostatnio zmieniony 2020-03-29, 20:09 przez Jaśmina, łącznie zmieniany 1 raz.

Awatar użytkownika
Andej
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 22634
Rejestracja: 20 lis 2016
Been thanked: 4213 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Andej » 2020-03-29, 20:15

W pięknym i pouczającym opisie historii Jonasza, Brandstaetter wspaniale opisał jak można się lękać wypełnienia woli Boga.
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.

Awatar użytkownika
sądzony
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 13692
Rejestracja: 20 lut 2020
Lokalizacja: zachodniopomorskie
Wyznanie: Chrześcijanin
Has thanked: 2007 times
Been thanked: 2176 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: sądzony » 2020-04-02, 22:19

Strach jest spory. A wręcz wszechogarniający.
Szczerze to nie wiem czy znam kogoś kto by się na 100% nawrócił.
Myślę, że każdy błądzi i szuka.
Jak jest dobrze, czy just jest dobrze, kiedy będzie....
Nawrócenie nie jest stanem, a procesem, niezahamowanym, wszechtrwającym.
Dotykając prawdy już wiesz, że jest kłamstwem.
Wciąż cierpisz w radości, bo wciąż radujesz się cierpieniem.

Strach jest oczywisty.
Miłość bez lęku nie istnieje.
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20

Awatar użytkownika
Tek de Cart
Biegły forumowicz
Biegły forumowicz
Posty: 1598
Rejestracja: 4 wrz 2017
Lokalizacja: szczęśliwy mąż i ojciec, Warszawa
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 200 times
Been thanked: 633 times
Kontakt:

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Tek de Cart » 2020-04-03, 13:10

sądzony pisze: 2020-04-02, 22:19 Strach jest oczywisty.
Miłość bez lęku nie istnieje.
Do tego się przyczepię... ;) Oczywiście że istnieje miłość bez lęku - miłość która ma Bóg. Co najlepsze Ty (i ja) możesz taka miłość dostać od Niego - po prostu trzeba prosić i czerpać najlepiej z Sakramentów.
Nie sprzedawaj duszy diabłu, Bóg da Ci za nią więcej!

Awatar użytkownika
sądzony
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 13692
Rejestracja: 20 lut 2020
Lokalizacja: zachodniopomorskie
Wyznanie: Chrześcijanin
Has thanked: 2007 times
Been thanked: 2176 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: sądzony » 2020-04-03, 14:07

Tek de Cart pisze: 2020-04-03, 13:10
sądzony pisze: 2020-04-02, 22:19 Strach jest oczywisty.
Miłość bez lęku nie istnieje.
Do tego się przyczepię... ;) Oczywiście że istnieje miłość bez lęku - miłość która ma Bóg. Co najlepsze Ty (i ja) możesz taka miłość dostać od Niego - po prostu trzeba prosić i czerpać najlepiej z Sakramentów.
Bóg jest doskonały.
Dostać mogę, ale czy dać ... hmmm
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20

ktokolwiek
Bywalec
Bywalec
Posty: 97
Rejestracja: 7 lip 2019
Lokalizacja: Mazury
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 137 times
Been thanked: 67 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: ktokolwiek » 2020-04-03, 14:56

U świętego Jana :
1 J 4,18
Bóg jest źródłem prawdziwej miłości, wiary i życia
"W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości*.

Awatar użytkownika
sądzony
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 13692
Rejestracja: 20 lut 2020
Lokalizacja: zachodniopomorskie
Wyznanie: Chrześcijanin
Has thanked: 2007 times
Been thanked: 2176 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: sądzony » 2020-04-03, 18:14

ktokolwiek pisze: 2020-04-03, 14:56 U świętego Jana :
1 J 4,18
Bóg jest źródłem prawdziwej miłości, wiary i życia
"W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości*.
piękne
"W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was." J 14.20

Arek
Zasłużony komentator
Zasłużony komentator
Posty: 2170
Rejestracja: 29 sie 2022
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 277 times
Been thanked: 306 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Arek » 2023-02-02, 20:46

Andej pisze: 2020-03-21, 09:16 Nie jestem nawrócony.
Dlatego, że nigdy nie odwróciłem się od Boga.
Dlatego, że wciąż Go szukam.
Dlatego, że wciąż nie nauczyłem się prawdziwie wierzyć.

Ale On jest ze mną. Moje życie krąży wokół Niego. Ma znaczący wpływ na wszystko, co robię. I czego nie robię. Wszystko, co mnie spotyka ma związek z Nim. Wciąż pytam Go o zdanie. I wszystko kojarzy mi się z Nim. Ale to nie znaczy, że niosę sztandar z Jego Imieniem i każdemu podtykam pod nos. Nie znaczy to, że pouczam i strofuję. Nie znaczy to, że każdą rozmowę sprowadzam, do Niego. A może i sprowadzam, ale w taki sposób, aby rozmówca sam musiał Go odszukać w rozmowie.
Nie ukrywam swojego stosunku do Boga, ale nie biegam z megafonem, aby wszystkim oznajmiać. Zachowuję się tak, aby dawać świadectwo. I aby zainteresowany mógł spytać. Wtedy odpowiadam.
Nie opowiadam, o tym co zrobiłem dobrego, ani o swoim zaangażowaniu w życie Kościoła. Po prostu idę swoją drogą. Po cichutku, powolutku. Uśmiecham się do Ciebie. Podam Ci rękę. Gdy spytasz, dlaczego, wtedy powiem o Nim. Ale też nie od razu. Powolutku. Najpierw musisz chcieć o Nim usłyszeć. Najpierw muszę wywołać w Tobie głód usłyszenia o Nim. Czasem się udaje. Zbyt rzadko. Niestety.
Andej gdzieś przy okazji znalazłem Twoją wypowiedź. Tak się zastanawiam czy otwarcie się człowieka może być po cichutku, pomalutku bez biegania z megafonem? Odwołuję się tylko do wypowiedzi. Nie każdy może na tyle się zamknąć, aby bać się otworzyć bo sobie coś wymyślił. Zastanawia mnie kwestia na ile się można otworzyć przed Bogiem, by nie realizować subiektywnego poglądu wobec innych. Ten z megafonem też może zostać świętym. Ten, który mówi o swoim przybliżeniu do Boga też może zostać świętym. A co jeśli on tak kocha, że tą Miłością chce się dzielić bez względu na swoją korzyść? Nie mogę zrozumieć postawy między tym kim byłem, a jestem. Wtedy nie znałem Boga i do Niego nie podchodziłem, dziś jest mi najbliższy z pośród moich dni. Ale nie rozumiem, bo widzę tu jakąś kalkulację, zbliżam się pomalutku, pocichutku i jest dobrze, może do śmierci pokocham Go z całych moich sił. Albo kochasz żonę, albo boisz się Ją kochać. Proszę @Andej wytłumacz mi tą postawę. A ja mogę Tobie swoją wytłumaczyć jeśli będziesz mieć pytania. Nie mam nic do Ciebie @Andej ale chciałbym zrozumieć taką postawę/poglądy jakie Ty prezentujesz. Mam nadzieję, że Ciebie nie uraziłem tymi pytaniami. Jeśli nie chcesz nie odpowiadaj.
Ostatnio zmieniony 2023-02-02, 20:48 przez Arek, łącznie zmieniany 1 raz.
Jezus Chrystus jest moim Królem.

Awatar użytkownika
Andej
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 22634
Rejestracja: 20 lis 2016
Been thanked: 4213 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Andej » 2023-02-02, 21:02

Niestety, niezbyt rozumiem pytanie. Nie wiem, co wyjaśniać.
Czy chodzi Ci o to, żeby nie szpanować, nie narzucać, ale dyskretnie prowokować?
Uważam, że prowokowanie daje lepsze owoce. Bo wzbudza zainteresowanie. Angażuje. Choćby w chęć zrozumienia.
Staram się (podkreślam to, że tylko staram się, ale do ideału bardzo daleko), aby ludzie widzieli kim jestem, jaki jestem. I zauważają. Niektórzy odważają się porozmawiać, spytać. Wtedy wyjaśniam. Podbudowuję. Na ile potrafię.
Nie wiem, czy o to chodziło.
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.

Awatar użytkownika
Dezerter
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 14812
Rejestracja: 24 sie 2015
Lokalizacja: Inowrocław
Has thanked: 4119 times
Been thanked: 2907 times
Kontakt:

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Dezerter » 2023-02-02, 21:12

Pamietam ten wpis Andeja, też zrobił na mnie duże wrażenie
myślę, że kluczowe jest to zdanie
Nie jestem nawrócony.
Dlatego, że nigdy nie odwróciłem się od Boga.
Miałem we wspólnocie siostrę, która jak wszyscy opowiadali o swoim nienarodzeniu i poznaniu działania Ducha, po przejściu modlitwy o napełnienie Duchem Świętym, ona stwierdziła coś podobnego do słów Andeja
Ona miała asystencję Ducha całe życie, zawsze była bardzo blisko Kościoła, zawsze była w kościele, ...
Ostatnio zmieniony 2023-02-02, 21:12 przez Dezerter, łącznie zmieniany 1 raz.
Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.

Arek
Zasłużony komentator
Zasłużony komentator
Posty: 2170
Rejestracja: 29 sie 2022
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 277 times
Been thanked: 306 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Arek » 2023-02-02, 21:37

Andej pisze: 2023-02-02, 21:02 Niestety, niezbyt rozumiem pytanie. Nie wiem, co wyjaśniać.
Czy chodzi Ci o to, żeby nie szpanować, nie narzucać, ale dyskretnie prowokować?
Uważam, że prowokowanie daje lepsze owoce. Bo wzbudza zainteresowanie. Angażuje. Choćby w chęć zrozumienia.
Staram się (podkreślam to, że tylko staram się, ale do ideału bardzo daleko), aby ludzie widzieli kim jestem, jaki jestem. I zauważają. Niektórzy odważają się porozmawiać, spytać. Wtedy wyjaśniam. Podbudowuję. Na ile potrafię.
Nie wiem, czy o to chodziło.
Jest w z Twoich słowach jakieś rozgoryczenie, może się mylę. Pragniesz zbyt mocno poznać, doświadczyć Boga i nie potrafisz się na Niego otworzyć i dlatego trudno Ci zrozumieć, uwierzyć, że ta Łaska doświadcza w taki sposób, że się nie kalkuluje. Patrz, ja wiem, że swoją postawą mogę kogoś zranić, mówiąc o tym jak podchodzę do danego tematu tj. mojej wiary. Prawie myślę, że mógłbym kogoś zranić mówiąc o moim wnętrzu. Moje ego mówi mi nie mów o tym, bo będą Ciebie wytykać. Ale moje serce się raduje, że czyni dobro i chce się tym podzielić i pokazać, że Miłość jest pięknem. Wielu przyjmuję to dobro jako obłudne, ja to rozumiem. Ale nic co tu powiedziałem nie było spowodowane moim ego, ale wypływało z wnętrza. Ja się pragnąłem tylko tym podzielić, bo nigdy tego nie doświadczyłem. Mojej żonie też to musiałem wytłumaczyć. Podzielić się to dać komuś współudział w czymś pięknym. Ja tego nie pragnę pisać i o tym mówić, bo wielu odbiera to na swój sposób. A jeśli to robię to zapewne Niebo się o to upomina. Nie powinno się prowokować kalkulując. Ideałami nigdy nie będziemy. Chodzi bardziej o otwartość, ufność bez kalkulacji. Ja uważam Ciebie @Andej za bardzo mądrego człowieka. Poważnie. Uważam, że jesteś na dobrej drodze, ale czuję brak otwartości serca. Zbyt mocno trzymasz się ziemi. Spróbuj zamknąć oczy i powiedzieć Boże jestem cały Twój. Wyłącz myślenie ściągające w dół. Powiedz sobie nie ważne co myślę ważne czego potrzebuje serce. Pomyśl przez chwilę, że jesteś tylko Ty i Bóg. Nie ma ludzi, nie ma niczego. Tylko Wy sami. Szukaj takiej relacji. Wyłącz ludzką kalkulację, bo ona nie ma znaczenia.
Jezus Chrystus jest moim Królem.

Awatar użytkownika
Andej
Legendarny komentator
Legendarny komentator
Posty: 22634
Rejestracja: 20 lis 2016
Been thanked: 4213 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Andej » 2023-02-02, 22:12

Arek pisze: 2023-02-02, 21:37 Jest w z Twoich słowach jakieś rozgoryczenie, może się mylę. Pragniesz zbyt mocno poznać, doświadczyć Boga i nie potrafisz się na Niego otworzyć i dlatego trudno Ci zrozumieć, uwierzyć, że ta Łaska doświadcza w taki sposób, że się nie kalkuluje.
Nie ma rozgoryczenia. Ale smutek spowodowany świadomością niedoskonałości.
A kalkulowaniu nawet nie pomyślałem.
Pragnę poznać, ale wtedy, gdy będzie to możliwe. Tj. w niebie.
Czy pragnę doświadczyć? Co to znaczy doświadczyć Boga? Jakiś szczególny znak, spektakularny cud? Nie ośmielam sie. Choć może gdzieś w głębi? Chyba, że chodzi o cud wiary, miłości i nadziei.
Nie wiem, da się nie otworzyć na Boga. Wydaje mi się, że tylko, gdy się Go odrzuca i wypiera. W każdym innym wypadku człowiek otwiera się na Boga.
Zrozumieć Boga się nie da. To przekracza ludzkie możliwości.
Natomiast nie rozumiem, co to znaczy "uwierzyć, że ta Łaska doświadcza".
Wszystko co piszę jest moim subiektywnym poglądem. Nigdy nie wypowiadam się w imieniu Kościoła. Moje wypowiedzi nie są autoryzowane przez Kościół.

Arek
Zasłużony komentator
Zasłużony komentator
Posty: 2170
Rejestracja: 29 sie 2022
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 277 times
Been thanked: 306 times

Re: Strach przed nawróceniem, narodzeniem się na nowo

Post autor: Arek » 2023-02-02, 22:35

"uwierzyć, że ta Łaska doświadcza" - chodzi mi o to, aby wyjść poza swoje ramy rozumowania. Przyjąć, że może ta metanoja faktycznie istnieje i jej nie zaprzeczać, a nawet w to uwierzyć. Nie mogę zdiagnozować Twojego oporu, wydaje mi się, że na jakimś poziomie Twojego życia jest blokada, której nie chcesz się pozbyć o której możesz wiedzieć albo nie jesteś jej świadomy. Sorki temat chyba zbyt głęboko pociągnąłem. W niedoskonałości możemy się radować, bo doskonałością jest Bóg. My poznajemy, ale nie poznamy na ziemi. Nie chodzi tu o cud zewnętrzny, ale wewnętrzny, cud w postaci przemiany serca. Odrzucenie i wypieranie się Boga może być drogą do Jego poznania. Zrozumieć Boga nie da się, ale da się Mu Ufać.
Jezus Chrystus jest moim Królem.

ODPOWIEDZ