U nas, dzięki Bogu , ogólnie stary dobry patriarchat.
To trochę żart ale w porównaniu do Odnowy to jednak ostoja tradycji.Cytowałem. Nie uważasz tego za ponadczasowe objawienie Boże? Jeśli nie to dlaczego?A zacytuj mi proszę to ponadczasowe Objawienie Boże w temacie prezbiterek, bo nie pamiętam
podkreśl proszę cytując jeszcze razKatechistki są i bardzo dobrze ale samodzielnie nie liderują
To ty uważasz że jak coś jest elementem ponadczasowego objawienia to musi być na to literalny cytat z Biblii?A zacytuj mi proszę to ponadczasowe Objawienie Boże w temacie prezbiterek, bo nie pamiętam
Ale co to ma wspólnego z prezbiteratem kobiet?Albertusie ja mam z żoną partnerskie relacje, w jednych kwestiach ja dowodzę w innych ona a w większości wspólnie podejmujemy decyzję.
A powiedz jak jest u ciebie?
i powiedz, czy serio myślisz, że Jezus jest niezadowolony jak ja pytam żonę "co robimy? w tej i tej kwestii", albo jak mówię "ty decyduj co robimy"
Każdy jest powołany, by mówić o Chrystusie.Dezerter pisze: ↑2023-09-08, 21:57 Powiem tak
już teraz w KK wiele kobiet naucza w zgromadzeniu i przewodniczy i przewodzi nad mężczyznami - znam co najmniej dwie takie wspólnoty gdzie liderki są założycielkami wspólnot i są nimi ponad 30 lat! - stworzyły wspaniałe i wzorcowe wspólnoty, są bardzo szanowane w KK, sam byłem świadkiem Eucharystii wspólnotowej w Poznaniu u Dominikanów, której przewodniczył biskup pomocniczy. w pewnym momencie zauważyłem, że przerwał odprawianie i wyraźnie zwrócił się w prawa stronę, spojrzałem co tam się wydarzyło i zobaczyłem, że wchodzi Liderka, która odwiozła do szpitala o. który podczas głoszenia rekolekcji zasłabł. Uderzała mnie jego postawa pełna uszanowania dla Eli, przywitał ją i jak zajęła miejsce kontynuował Eucharystię. Działo to się we wspólnocie Jerozolima.
Druga Alina, podobnie jak Ela nauczała setki mężczyzn, była " matką " wielu wspólnot, była "matką chrzestną" setek nowonarodzonych w tym sióstr zakonnych i księży, a nawet moją, bardzo skromna osoba - pamiętam jak jako neofita świeżo po nowonarodzeniu nie wiedząc z kim rozmawiam zacząłem dawać jej rady jak prowadzić nauczanie
, przyjęła wszystkie uwagi i podziękowała ciepło. Jak się dowiedziałem z kim rozmawiałem to zapamiętałem na długo to jedno z największych moich faux pas w życiu.
Kobiety powinny nauczać, były apostołkami w tym szerszym znaczeniu, były prorokiniami w NT, ewangelizowały na misjach.
Natomiast nie ma podstaw by były prezbiterami - brak takich przypadków w NT, w starożytnym Kościele i Tradycji
Szczypta symetryzmu: myślę, że Józef też nie był na świeczniku.
On jeszcze bardziej "nie był na świeczniku".
Gdy byłam w klasie maturalnej, rozmawiałam kiedyś z katechetką o tym fragmencie, bo nie rozumiałam tego poddania. Powiedziała mi, że chodzi tu o to, że gdy żona wie, że mąż kocha ją tak, jak ten fragment mu nakazuje, ona może mu zaufać i wierzyć w to, że on spełniając rolę męża będzie brał ją pod uwagę. Piszę o tym, bo też ważne jest to, co rozumiemy poprzez słowo "poddanie". Nie wiem tylko, czy przy tym rozumieniu tego wyrazu, które podała mi nauczycielka, rzeczywiście mi on pasuje - bo tak na dobrą sprawę, w drugą stronę chyba też to powinno tak działać.Albertus pisze: ↑2023-09-08, 22:27 Mamy na przykład:
Ef5:22 Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu, 23 bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała. 24 Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom - we wszystkim. 25 Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, 26 aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo4, 27 aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany5. 28 Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. 29 Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz [każdy] je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus - Kościół,
Rozumiem wytłumaczenie fizjologiczne tej kwestii, jeżeli mówimy o Starym Testamencie (miesiączka = nieczystość), ale dzisiaj (mam nadzieję) nie napiętnowuje się miesiączki w taki sposób.
Sedno mojej uwagi było takie: postaci, które nie były na świeczniku można znaleźć zarówno wśród mężczyzn, jak i wśród kobiet, więc akurat to nie może być argumentem za poddaniem kobiet mężczyznom.
No właśnie, Słusznie rozumujesz i to zauważasz.Viridiana pisze: ↑2023-09-09, 13:55Gdy byłam w klasie maturalnej, rozmawiałam kiedyś z katechetką o tym fragmencie, bo nie rozumiałam tego poddania. Powiedziała mi, że chodzi tu o to, że gdy żona wie, że mąż kocha ją tak, jak ten fragment mu nakazuje, ona może mu zaufać i wierzyć w to, że on spełniając rolę męża będzie brał ją pod uwagę. Piszę o tym, bo też ważne jest to, co rozumiemy poprzez słowo "poddanie". Nie wiem tylko, czy przy tym rozumieniu tego wyrazu, które podała mi nauczycielka, rzeczywiście mi on pasuje - bo tak na dobrą sprawę, w drugą stronę chyba też to powinno tak działać.Albertus pisze: ↑2023-09-08, 22:27 Mamy na przykład:
Ef5:22 Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu, 23 bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała. 24 Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom - we wszystkim. 25 Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, 26 aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo4, 27 aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany5. 28 Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. 29 Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz [każdy] je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus - Kościół,
Ale jest to argumentem za tym że to że ktoś "nie jest na świeczniku" nie oznacza że jest przez to gorszy albo mniej ważny.
Morkej pisze: ↑2023-09-09, 14:46 Dyskusja o dopuszczaniu kobiet do sakramentu święceń była już poruszana w innym wątku. Zdanie papieży było i jest jasne w tej kwestii. Natomiast mnie bardziej zastanawia coś innego, co rzeczywiście jest warte przedyskutowania w Kościele. Mianowicie: dlaczego kazania i homilie zastrzeżone są wyłącznie dla osób duchownych? Podkreślając na początek, że tylko ksiądz ma prawo do odprawiania mszy. W każdym razie mamy przecież wiele osób świeckich, którzy niekiedy są wyżej z wykształceniem czy wiedzą teologiczną niż ksiądz, a do tego grona zaliczają się przecież - wyraźnie to podkreślmy - również kobiety. Święcenia kapłańskie nie powiększają wiedzy takiego kapłana, nie otrzymuje on z tej uwagi charyzmatu kaznodziejskiego, bo po prostu już go ma albo nie ma. A jeśli nie ma i głosi kiepskie kazania, to dlaczego w takiej sytuacji nie mogłaby go wygłosić kobieta (ogólnie osoba świecka), która np. jest profesorem czy doktorem z nauk teologicznych i zdecydowanie lepiej radzi sobie z głoszeniem?
Nie chcę stawiać tezy, że obecny stan rzeczy wynika z klerykalizmu, bo może to głębsza kwestia natury samej liturgii, której po prostu nie znam, ale uważam, że sam pomysł jest zasługujący by go przedyskutować.
