Swoją drogą, nie zakładam nowych wątków - swoje "problemy" życiowe czy duchowe wolę poruszać tutaj - przynajmniej jest porządek.
Widzicie, jedna rzecz została mi wyjaśniona i w głowie mam kolejną, kolejne wątpliwosci..
Oglądałam niedawno film "Ostatnie Święta". Polecił mi go ktoś bliski. Była tam scena, w której kobieta trzymała dwie figurki małego Jezusa i nie wiedziała którą wybrać. Pytała więc eksedientki, rozmowa toczyła się w ten sposób, że jedna figurka była wykonana poważniej, druga chyba inaczej, nie mogła się zdecydować bo obie figurki były urocze. Z ust eksepientki padł tekst "może udawajmy, że Maryja urodziła bliźnięta". Zaczęły się śmiać i w końcu wybrała jedno z nich bo jest "bardziej zabawowe"
Nie spodobał mi się ten tekst i ta cała sytuacja, ale obejrzałam film do końca. Miał oczywiście kilka wątków których nie pochwalam (np. związek dwóch kobiet, albo sytuacja w ktorej dziewczyna pokazujje chlopakowi najdziwniejsza ozdobę i była nią szopka z Maryją, Józefem i Jezusem która była grająca jakąś szybką Świąteczną kolędę, oni skomentowali jako "szopka techno" a Jezus leżący w żłóbku miał na ustach narysowane pełne uzębienie)
PNie spodziewałam się takich scen, myślałam że to zwykła świąteczna komedia romantyczna. Z racji iż ogólnie niosła piękne przesłanie i bardzo mi się spodobał ten film włączyłam go mamie i siostrze.
otem pomyślałam, że wyspowiadam się z tego, bo mogło to być obrażanie Chrystusa a to ostatnie na czym mi zależy. Nie do końca byłam pewna czy popelniałam grzech, ale w momencie tej rozmowy ktora przytoczylam zaczelam sie mimowolnie śmiać. No i zaczęłam się martwić czy nie było grzechem to że poleciłam film w którym były nieodpowiednie treści..
Jednak, dziwnym trafem zapomniałam o całej tej sytuacji . jak robiłam tachunek sumienai spisywałam grzechy i przypomnialo mi się to i pomyślałam "dopiszę w grzechach co do innych/samej siebie" bo wtedy pisałam grzechy wobec Boga. I tak sie złożyło, że mi to z głowy wypadło! I wtedy, i przy spowiedzi czy rozmowie z księdzem. Wiem, że to zapomnienie, ale moja głowa myśli inaczej..
Tak samo jak tym, że mieszkam w małej miejscowości i jeżdżę bardzo starym autem. Działają mu światła, hamulce, sprzęgło czy ręczny, ale czasem lewy kierunek mimo włączenia się nie włącza i muszę to zrobić ponownie. Nie chcę kupować nowego samochodu, bo nie jeżdżę nim bardzo daleko, zresztą i tak zamierzam przeprowadzić się do miasta po którym będę się poruszać komunikacją miejską i zaoszczędzone pieniądze wolę zostawić na życie. Jednak ostatnio gdy podjechałam po jedzenie w trakcie pracy i już wracałam skręcając do pracy włączyłam kierunek i widziałam ze jedzie za mną samochód. Skręcając zauważyłam jednak że kierunek się nie załączył, zaciął się. Bardzo mnie to później zmartwiło bo zaczęłam sobie dobierać do głowy co by było gdyby ktoś z tyłu zaczął mnie wyprzedzać bo kierunek się nie włączył itp. (wiadomo, że pewnie widział, że zwalniam więc dlatego on tez zwolnił).
Oczywiście było to po spowiedzi i zaczęłam się oskarżać że już nie mogę przyjąć Komunii... że to było duże wykroczenie, bo wiem, że czasem ten kierunek się zacina, mogłam być ostrożniejsza itp.
Czy faktycznie jest się czym martwić? Bo oczywiście się martwię
Chcę dziś przyjąć Komunię Świętą, bo byłam do spowiedzi we czwartek coś we mnie mówi mi, że przesadzam, żebym dała spokój, że takie rzeczy się zdarzają... ale sama nie wiem:(
