Wyrzeczenie się siebie- na czym polega?

[Jozek]

Sadzony, tu zwyczajnie chodzi o pozbycie sie cielesnych pozadan, ktorymi nasiaklismy zyjac na tym materialnym swiecie.
Te pozadania to sa po prostu puste i bezsensowne przyjemnosci ktore dla kogos utrwalonego w ziemskiej materialnej rzeczywistosci przejawiaja sie jako szczescie.
To rzekome szczescie to wlasnie uluda tego swiata, bo zakrywa nam to co daje prawdziwe szczescie, ktorego nic nie jest w stanie przewyzszyc.

[sądzony]

Sadzony, tu zwyczajnie chodzi o pozbycie sie cielesnych pozadan, ktorymi nasiaklismy zyjac na tym materialnym swiecie.
Te pozadania to sa po prostu puste i bezsensowne przyjemnosci ktore dla kogos utrwalonego w ziemskiej materialnej rzeczywistosci przejawiaja sie jako szczescie.
To rzekome szczescie to wlasnie uluda tego swiata, bo zakrywa nam to co daje prawdziwe szczescie, ktorego nic nie jest w stanie przewyzszyc.

Tak. Zgadzam się. To początek.

...tu zwyczajnie chodzi ...

... gdyby to było takie zwyczajne ...
dla mnie jest mega nadzwyczajne

"Aby wiara mogła prowadzić duszę do zjednoczenia musi dusza być w ciemnościach nie tylko w tej części, która się odnosi do stworzeń, do rzeczy doczesnych (...), lecz musi pozwolić się oślepić i zaciemnić w tej także części, która się odnosi do Boga (...)"

"Musi się więc dusza opróżnić ze wszystkiego co może osiągnąć własnymi siłami."

śJoK

[Jozek]

No wlasnie, to jest zwyczajne, bo dopuki dusza pamieta cokolwiek z doczesnych przyjemnosci to bedzie do niich wracala, a jak bedzie w ciemnosci, to znaczy nie bedzie niic wiedziala-pamietala, to dopiero wtedy moze wejsc na wlasciwa droge do Boga.
Zgadza sie ze nie jest to latwe, bo mozg (materialne cialo) ciagle bedzie sie domagal tych samych przyjemnych doznan.

[sądzony]

No wlasnie, to jest zwyczajne, bo dopuki dusza pamieta cokolwiek z doczesnych przyjemnosci to bedzie do niich wracala, a jak bedzie w ciemnosci, to znaczy nie bedzie niic wiedziala-pamietala, to dopiero wtedy moze wejsc na wlasciwa droge do Boga.
Zgadza sie ze nie jest to latwe, bo mozg (materialne cialo) ciagle bedzie sie domagal tych samych przyjemnych doznan.

Więc czym jest to co pamięta, dąży, rozumuje, poddaje się namiętnością, przylega do uzależnień, grzeszy? Cóż to za część duszy?

[Jozek]

To nie czesc duszy tylko ciala, ktorej dusza sie poddala.
Z twoich wypowiedzi wynika ze jeszcze nie wiesz co w tobie samym jest dusza, a co twoim materialnym ja, ktorego sluchasz, choc wiesz ze jest w bledzie.
Sluchaj tego co mowi ci ze sie mylisz, a nie tego co mowi ci ze robisz tak jak chcesz.

[sądzony]

To nie czesc duszy tylko ciala, ktorej dusza sie poddala.

Można tak powiedzieć.
Dusza poddana jest ciału, a winna duchowi.
„Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym” (1 Kor 15, 45).
Choć to się stało paradoksalnie wymaga procesu, więc "pracy" w oczekiwaniu łaski.

Jeśli trza więc "zaprzeć się samego siebie", "stracić swe życie", "wziąć krzyż i iść" czyż nie siebie samego (fałszywe ja, ego, człeka starego) trza utłuc?

(Chyba że czegoś nie rozumiem)

[Jozek]

Tak, tego starego czlowieka trza utluc, bo to wlasnie w nim siedza te wszystkie bezsensowne ziemskie przyjemnosci ktore zaslaniaja duszy widzenie Prawdy i tej prawdziwej przyjemnosci ktora nie jest cielesna, tylko duchowa.

[sądzony]

Z twoich wypowiedzi wynika ze jeszcze nie wiesz co w tobie samym jest dusza, a co twoim materialnym ja, ktorego sluchasz, choc wiesz ze jest w bledzie.

Ciekawe spostrzeżenie. Dziękuję.

Sluchaj tego co mowi ci ze sie mylisz, ...

Mówisz o sumieniu. Słyszę je. Choć nie zawsze słucham. Dlatego bywa, że grzeszę.

... a nie tego co mowi ci ze robisz tak jak chcesz.

Tego nie rozumiem. Spróbuj po angielsku

Dodano po 1 minucie 47 sekundach:

Tak, tego starego czlowieka trza utluc, bo to wlasnie w nim siedza te wszystkie bezsensowne ziemskie przyjemnosci ktore zaslaniaja duszy widzenie Prawdy i tej prawdziwej przyjemnosci ktora nie jest cielesna, tylko duchowa.

Ok. Choć słowo "przyjemność" zastąpiłbym słowem "radość".

[Jozek]

To co ci mowi ze robisz jak chcesz to nie jest dusza, tylko ja pomieszane z typowymi reakcjami mozgu, ktory przytacza ci "logiczne" tlumaczenia ze tak powinienes robic.
Radosc mozna roznie interpretowac lacznie z uczuciem szczescia, ktore podaje mozg.
Niiemniej sa pewne przyklady ktore moga pokazac roznice, np. gdy dasz corce np. 1000zlotych, to pewnie i ty i ona bedziecie sie cieszyli, ale jak dasz jej swoja obecnosc przy niej by czula sie bezpieczna to bedzie to ta radosc o ktora chodzi.
Na ta radosc nie musisz fizycznie pracowac, ale mozesz ja dac i sam ja bez zbytniego wysilku i pracy uzyskac.

[sądzony]

To co ci mowi ze robisz jak chcesz to nie jest dusza, tylko ja pomieszane z typowymi reakcjami mozgu, ktory przytacza ci "logiczne" tlumaczenia ze tak powinienes robic.

Aż tak wiele to ja nie chcę. Chcę teraz zapalić więc idę - to grzech.
Co powinienem ... hmmm ... tak raczej nie myślę .. ok .. mam - powinienem żonie wymienić żarówkę światła postojowego. Trochę mi się nie chce, ale w końcu to zrobię. Musi dojrzeć w mej głowie. w sumie to się nie pali

... ale jak dasz jej swoja obecnosc przy niej by czula sie bezpieczna to bedzie to ta radosc o ktora chodzi.

Tak.

Na ta radosc nie musisz fizycznie pracowac, ale mozesz ja dac i sam ja bez zbytniego wysilku i pracy uzyskac.

Wydaje mi się, że radość dostaje się z Góry.
Ja tak mam. Najczęściej gdy patrzę ....

[Jozek]

Tak, ta radosc dostaje sie z gory, to jest laska, ale ona wlasnie nam powinna przypominac ze nie jestesmy sami na tym swiecie.
Jezus jest w kazdym, a jak czynisz blizniemu, tak i Jezus-Bog tobie odplaci.
Jak postepujesz z bliznim, to tak postepujesz z Bogiem. Kochasz Boga, to znaczy kochasz blizniego, bo w nim jest Bog, nawet w tym ktorego uwazasz za zlego i okropnego czlowieka.
Ci dla nas zli i okropni ludzie sa dla nas jak papierek lakmusoowy naszej wiary i milosci do Boga.

[sądzony]

Wracając:

To nie czesc duszy tylko ciala, ktorej dusza sie poddala.

skoro tak, dusza poddana ciału to ego (ono jest częścią ciała) = "fałszywe ja"
"ja prawdziwe" natomiast to
"dusza w duchu poprzez Ducha w Bogu".

[Jozek]

Tak, ale ta dusza musi pomijac praktycznie wszystko co ziemskie, oprocz podstawowych potrzeb egzystencjalnych, a dokladniej to wrecz fizjologicznych, z zaznaczeniem ze seks, w pojeciu obecnych trendow nie jest potrzeba egzystencjalna, a jedynie fizjologiczna forma rozmnazania, a nie przyjemnosci samej w sobie.

[sądzony]

Tak, ale ta dusza musi pomijac praktycznie wszystko co ziemskie, oprocz podstawowych potrzeb egzystencjalnych, a dokladniej to wrecz fizjologicznych, z zaznaczeniem ze seks, w pojeciu obecnych trendow nie jest potrzeba egzystencjalna, a jedynie fizjologiczna forma rozmnazania, a nie przyjemnosci samej w sobie.

Zgadzam się. Choć z seksem zamotałeś i chyba się zgubiłem.

[Jozek]

Nic nie zamotalem, raczej powinnienes przemyslec swoje zagubienie.