"Nędzarz i madame" Witolda Ludwiga

[mysza365]

Filmu Nędzarz i madame w reżyserii Witolda Ludwiga (również ze scenariuszem tegoż) na pewno nie nazwałabym ani filmem biograficznym, ani religijnym. Jest to dla mnie obraz głęboko egzystencjalny, mówiący o biedzie ludzkiego życia w dwóch znaczeniach - tej dosłownej, której ilustracją są fragmenty życia Alberta Chmielowskiego, i tej duchowej, której doświadcza i on, i jego otoczenie. Film na pewno skłania do refleksji, więc zaryzykuję rekomendację (warto obejrzeć). Natomiast trochę mnie chwilami drażniło dążenie do stworzenia filmu artystycznego, wzorowanie się na takim kinie, w sytuacji, gdy nie wszystkie elementy języka filmu są w stanie osiągnąć ten poziom. Spod tego zarzutu wyłączam autorów obrazu w sensie plastycznym - piękne światło i dobre ujęcia wiele ratują. Tak samo gra aktorska. Natomiast już sam scenariusz miewa lekkie dłużyzny, a niektóre stroje, elementy scenografii, narzucający się nadmiernie podkład muzyczny raczej zaliczam do gdzieniegdzie kulejących.
W sumie, ogólnie, cieszę, że film powstał i trzymam kciuki za autorów. Zdecydowanie jest to dobry początek. I oby tak było!

[Lunka]

Ooo to już jest w kinach? Wspaniale! Bardzo chce zobaczyć, choć pewnie poczekam aż będzie powszechnie dostępny.

@Andej masz zamiar obejrzeć?

[Dezerter]

Ja mam zamiar, więc dziękuję za dobrą recenzję, ale do kina raczej nie pójdę

[Andej]

@Andej masz zamiar obejrzeć?

Na pewno nie. Żadna siła nie wyciągnie mnie do kina. A pirata też nie będę oglądać. Nie wiem, czy dałbym radę. Zwykle wyłączam po kilku minutach. Dużo łatwiej mi się czyta, niż ogląda.

[AdamS.]

Filmu Nędzarz i madame w reżyserii Witolda Ludwiga (również ze scenariuszem tegoż) na pewno nie nazwałabym ani filmem biograficznym, ani religijnym. Jest to dla mnie obraz głęboko egzystencjalny, mówiący o biedzie ludzkiego życia w dwóch znaczeniach - tej dosłownej, której ilustracją są fragmenty życia Alberta Chmielowskiego, i tej duchowej, której doświadcza i on, i jego otoczenie.

Bardzo Ci dziękuję za tę ciekawą rekomendację - czuję się maksymalnie zachęcony, bo brakowało mi już dawno takiego filmu! Generalnie sądzę, że brakuje dobrych filmów z przesłaniem zatopionych w egzystencjalnym klimacie. Tzw. kino chrześcijańskie często jest przesłodzone lub monumentalne (w jednym i drugim przypadku mało autentyczne). A tymczasem potrzeba filmów z życia wziętych. Mam nadzieję, że ta pozycja do takich właśnie należy.

[mysza365]

Filmu Nędzarz i madame w reżyserii Witolda Ludwiga (również ze scenariuszem tegoż) na pewno nie nazwałabym ani filmem biograficznym, ani religijnym. Jest to dla mnie obraz głęboko egzystencjalny, mówiący o biedzie ludzkiego życia w dwóch znaczeniach - tej dosłownej, której ilustracją są fragmenty życia Alberta Chmielowskiego, i tej duchowej, której doświadcza i on, i jego otoczenie.

Bardzo Ci dziękuję za tę ciekawą rekomendację - czuję się maksymalnie zachęcony, bo brakowało mi już dawno takiego filmu! Generalnie sądzę, że brakuje dobrych filmów z przesłaniem zatopionych w egzystencjalnym klimacie. Tzw. kino chrześcijańskie często jest przesłodzone lub monumentalne (w jednym i drugim przypadku mało autentyczne). A tymczasem potrzeba filmów z życia wziętych. Mam nadzieję, że ta pozycja do takich właśnie należy.

Mam nadzieję, że się nie zawiedziesz. Przesłodzone nie jest na pewno, ale monumentalne już raczej tak.Trochę gorszy brat "Amadeusza".

[Dezerter]

To jak - obejrzał ktoś?

[Lunka]

Niestety, ja czekam aż będzie w tv lub na platformie. Do kina nie mam jak się wybrać. I tak męża samego wyprawilam na "Diunę" skoro sama nie mogłam skorzystać to niech chociaż chłop coś od życia ma