Czy dopuszczałem się świętokradzkich spowiedzi?

[Fowel]

Zacznę od tego że mam 16 lat i chciałbym przystąpić do spowiedzi generalnej, ponieważ od pewnego czasu dręczy mnie sumienie i przypomina grzechy w czasie gdy miałem z 9-14 lat.Są to grzechy bardzo upokarzające i bardzo skomplikowane.Bardzo ich żałuję. Jeżeli nigdy nie powiedziałem tych grzechów na spowiedzi to czy to oznacza że moje wszystkie spowiedzi i Komunie Święte począwszy od Pierwszej Spowiedzi i Pierwszej Komuni są swietokradzkie? Wiedziałem że napewno nie są to dobre czyny i od pewnego czasu uświadomiłem sobie to i sumienie mi mówi abym wyznał te wszystkie grzechy.
Boję się bardzo i wstydze ale wiem też że muszę je wyznac Bogu bo chce aby On uwolnił mnie z tych grzechów.

[Abstract]

Nie ma innej drogi, jak wyznanie tego co tu piszesz spowiednikowi, wyjaśnienie szczerze przyczyn i motywów. Nie staraj się budować przed spowiednikiem kogoś kim nie jesteś, aby lepiej cię odebrał, bądź sobą i wyznaj szczerze wszystko. Ponieważ jeśli postąpisz inaczej, ta spowiedź dojdzie do bagażu który ci już ciąży. To nie relacja adwokat - sędzia. Nie bój się spowiedzi, a ciesz się że sumienie nie jest stłumione i upomina się o spokój. To dobrze rokuje.

[Andej]

czy to oznacza że moje wszystkie spowiedzi i Komunie Święte począwszy od Pierwszej Spowiedzi i Pierwszej Komuni są swietokradzkie?

Sądzę, że nie. Gdyż aby tak było musiałbyś je świadomie zataić. Jednak władzę orzekania ma wyłącznie spowiednik, a nie dyskutant z jakiegokolwiek forum.

Boję się bardzo i wstydze ale wiem też że muszę je wyznac Bogu bo chce aby On uwolnił mnie z tych grzechów.

Postanowienie dobre. I konieczne, aby spowiedź była udana.
Ale co to znaczy uwolnił? Jeśli w dalszym ciągu jesteś nimi zniewolony, to czeka Cię ciężka walka. Spowiedź pomoże w niej.

[Fowel]

Boję się bardzo i wstydze ale wiem też że muszę je wyznac Bogu bo chce aby On uwolnił mnie z tych grzechów.

Postanowienie dobre. I konieczne, aby spowiedź była udana.
Ale co to znaczy uwolnił? Jeśli w dalszym ciągu jesteś nimi zniewolony, to czeka Cię ciężka walka. Spowiedź pomoże w niej.
[/quote]

@Andej dziękuję za odpowiedź. Trochę źle sprecyzowałem zdanie. Chodziło mi że bardziej na ten moment jestem nimi zniewolony MYŚLAMI bo od jakiegoś czasu codziennie dręczą mnie myśli o nich, jestem zawiedzony sobą że je popełniłem. Po spowiedzi zapewne dalej te myśli będą się pojawiały ale mam nadzieję że nie już jak teraz bo będę wiedziec że Bóg mi przebaczył te wszystkie grzechy, oczyści z nich moje serce, duszę. Ta spowiedź mam nadzieję będzie takim uwolnieniem z całych moich win w życiu które popełniłem.
Jeszcze takie pytanie czy powinienem się do niej przygotować jakoś oprócz rachunku sumienia który zrobiłem(zapisałem sobie grzechy które popełniłem od ostatniej spowiedzi i grzechy które popełnilem w dalszej przeszłości)? I jak zacząć taką spowiedź?

[Andej]

Ja zaczynam od pozdrowienie księdza. Słowami: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Na temat formy spowiedzi można przeczytać np. tu: http://www.parafiakarwiny.pl/pacierz/11 ... -spowiadac. Albo wyszukać jakieś inne strony katolickie.
Głównym elementem przygotowania jest rachunek sumienia. Ale warto też uświadomić sobie, jakie są warunki dobrej spowiedzi (do wyszukanie w sieci). I zastanowić się na każdym z punktów. A jeśli któryś jest niejasny, to przy okzaji spowiedzi spytać spowiednika, jak należy dany punkt rozumieć.
Ale najważniejsze jest to, żeby przystąpić do sakramentu pojednania. Lepiej niedokładnie wypełnić warunki spowiedzi, niż jej unikać.

[AdamS.]

Jeżeli nigdy nie powiedziałem tych grzechów na spowiedzi to czy to oznacza że moje wszystkie spowiedzi i Komunie Święte począwszy od Pierwszej Spowiedzi i Pierwszej Komuni są swietokradzkie?

Niekoniecznie były świętokradcze, bo tu zachodzi kilka ważnych przesłanek, które mogą znacząco obniżać Twoją winę - do najważniejszych zaliczyłbym te dwie:
1) Bardzo młody wiek, który sprawia, że dziecko nie do końca może być świadome wagę grzechu - dopiero z czasem zaczyna ją odczuwać (i to się u Ciebie dzieje - jednak sam czyn, jak sądzę, popełniany był jeszcze z inną świadomością.
2) Trudność sformułowania winy - jak mniemam, grzech jest na tyle skomplikowany, że miałeś trudno go ująć w słowa, więc polecałbym przy spowiedzi zacząć właśnie od tego, że nie wiedziałeś wcześniej jak ten grzech wyznać, a nosiłeś w sobie jego świadomość.

Pamiętaj, że im trudniej Ci wyznać grzech, tym większa będzie ulga po dokonaniu aktu pełnego zawierzenia go Chrystusowi przy spowiedzi. Opisz to własnymi słowami, jakbyś się zwierzał samemu Jezusowi i nie czuj lęku - ksiądz wysłuchuje przeróżnych grzesznych poplątań i z pewnością nie będzie to powodem jego zgorszenia - a widząc Twoje zagubienie, z pewnością wyjdzie Ci naprzeciw. Będę się o to modlił w Twej intencji, żeby udało Ci się całkowicie zawierzyć Jezusowi.

[Fowel]

Dziekuje wszystkim za słowa wsparcia. Dziś byłem u spowiedzi i wyznałem te grzechy, jednak teraz martwię i zastanawiam bo zapomniałem przez silny stres który mi towarzyszył wyznać kilka grzechów tych które popełniłem od ostatniej spowiedzi. Czy powinienem jutro jeszcze raz przystąpić do spowiedzi i wyspowiadać się?

[Morkej]

Dziekuje wszystkim za słowa wsparcia. Dziś byłem u spowiedzi i wyznałem te grzechy, jednak teraz martwię i zastanawiam bo zapomniałem przez silny stres który mi towarzyszył wyznać kilka grzechów tych które popełniłem od ostatniej spowiedzi. Czy powinienem jutro jeszcze raz przystąpić do spowiedzi i wyspowiadać się?

"Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie bardzo żałuję (...)" Tak brzmi formuła końcowa po wyznaniu grzechów. Nie ma więc potrzeby, aby z powodu przypomnienia sobie grzechów iść na nią ponownie. Gubi się w tym wszystkim sens spowiedzi. Inaczej sprawa by się miała, gdybyś świadomie czegoś nie wyznała (czyt. zataiła).