Jak znaleźć żonę i przyjaciół

[lambda]

dziękuję pomogło, jak ręką odjął

To zacznij od tego
https://www.psychiatrzy.warszawa.pl/cen ... a-grupowa/

[Maciej]

@Viridiana czy mogłabyś napisać, czy Ty już znalazłaś ukochanego?

[Viridiana]

@Viridiana czy mogłabyś napisać, czy Ty już znalazłaś ukochanego?

Nie... A o co chodzi?

[Maciej]

@Viridiana tak tylko, bo znam Cię z innego forum i z Twoich wypowiedzi można wywnioskować, że jesteś w porządku dziewczyną. No i byłem przekonany, że jesteś już w związku i że można by było uzyskać radę od Ciebie.

(Żebym nie został też opacznie zrozumiany. Nie zalecam się do Ciebie.)

[Andej]

Żebym nie został też opacznie zrozumiany. Nie zalecam się do Ciebie.

A dlaczego by nie? Czy to złe miejsce? Jeśli czujesz szczególna sympatię, jeśli intryguje, to dlaczego nie spróbować nawiązania bliższych relacji?

Jestem gorącym i dość rygorystycznym przeciwnikiem przenoszenia wirtualnych znajomości do realu. Ale w przypadkach szczególnych, wydaje mi się że można i warto. Ino powolutku. Bezpiecznie.

Jeśli szukasz "drugiej połówki" to szukaj wszędzie. Niektórym się udaje. Z postów kilku osób wynika, że trwają w szczęśliwych małżeństwach. Choć borykają się z wielkimi kłopotami. Ale wspólnie "pchając ten wózek" udaje się im iść do przodu.

A jedna osoba, która zarzekała się, że nigdy nie wyjdzie za mąż, która na wszystko sarkała i krytykowała, zamilkła (z rzadka się okazuje), z czego wnoszę, że szczęśliwa po zamążpójściu. Wniosek taki wysnuwam z tego, że nie ma czasu na przyczepienie się do wszystkiego, krytykowanie itp. Gdyby dodał ją kryzys, z pewnością pojawiłaby się tu znowu i wylewała swoje frustracje.

Działajcie młodzi, zanim młodość ucieknie. Choć teraz młodość trwa dłużej. Chyba tak, gdzieś, do 45.

[Marek_Piotrowski]

Ja znalazłem Żonę i przyjaciół w Kościele. Żonę to nawet na Mszy

[abi]

Ja znalazłem Żonę i przyjaciół w Kościele. Żonę to nawet na Mszy

spiewala psalmy?

[Maciej]

@Andej, po prostu zapytałem Viridianę (a że mogłoby wyniknąć nieporozumienie, to dodałem) i tylko to.

@Marek_Piotrowski mógłbyś opisać jak na Mszy św. poznałeś, bo inspirujące?

[Marek_Piotrowski]

Nie, nie śpiewała - w każdym razie nie na tej Mszy. Stanąłem (przypadkowo) obok w czasie Mszy Świętej w Nowy Rok.
Tak naprawdę to trochę Ją znałem, bo opiekowaliśmy się dziećmi w takiej para-oazowej wspólnocie (co prawda nie razem).
A po tej Mszy Świętej jakoś tak się omówiliśmy.

[Czarny]

Ja w pracy, chyba jestem pracoholikiem.
Ale po kilku miesiącach znajomości na spotkania Odnowy mnie zapraszała.
Tam z oporami, bo nie jestem taki wszech-przytulaśny, ale jakoś sie zaaklimatyzowałem, nawet towarzystwo z grupy na naszym ślubie grało i śpiewali . Fajnie to wyszło naprawdę.
Kilka znajomości stamtąd przetrwało i ktoś mi bardzo pomógł kilkanaście lat wstecz, stamtąd.

[Ciateczkowa]

Po pierwsze - nie bądź desperatem, nie chcemy takiego. Jeśli na każdej randce będziesz narzekał, że kobiety cię nie chcą, to nam zapala się lampka, że im też się zapaliła jakaś i "uczymy się na ich błędach".

Po drugie - nie odpuszczaj terapii, dopóki nie przepracujesz problemów, to bedziesz ciulowym partnerem.

Po trzecie - szukaj. Nawet w necie. Mialam podobny problem i swojego męża znalazłam przypadkiem na stronce na fejsie typu "szukam se chłopa". Są takie nawet tematyczne, dla fanów różnych gatunków muzyki,motocykli, samochodów, wędkowania... Do wyboru, do koloru. Tylko nic na siłę, nie traktuj każdej rozmowy jako zaproszenia do małżeństwa.

Po czwarte - masz swoją wartość nawet bez partnerki. Nie zapominaj o tym, bo jak zapomnisz to złapiesz pierwsze, co się nawinie, byleby nie być samotnym,a to pierwszy krok do tragedii co najmniej jednej osoby.

[Andej]

Wszelki duch Pana Boga chwali.
Ja też chwale.

Rady słuszne i sensowne.

Zastanawiam się, gdzie był haczyk i jaka była przynęta w tym "znajdź se". Ale ciekawość to pierwszy stopień. Nie tylko do wiedzy.

[Ciateczkowa]

Andeju, czy ta "szczesliwa mężatka" to ja? XD ja zniknęłam, bo pogubiłam hasła i po prostu nie mam na nic czasu, bo wielce pan mąż nic w domu nic nie robi.

[Andej]

nic nie robi.

Czy z drugiej strony też to widać? Czasem, po to aby zrobić nic, trzeba się bardzo starać (i narobić). Ale to odejście od tematu.

A wracając do tematu, gdy ktoś zbyt nachalnie stara się o coś, to płoszy innych.

[Rafał]

Z żoną daj sobie spokój- będzie jakaś to dobrze, jak nie- to jeszcze lepiej. Na swiecie panuje takie zepsucie, próżność i egoizm że znalezienie kogoś do wartościowego związku graniczy z cudem. Z tego co czytam, to zdrowie psychiczne u Ciebie nie jest w najlepszej kondycji. Jak trafisz niedobrze - a na to są duże szanse - to w najlepszym przypadku możesz skończyć w szpitalu psychiatrycznym, a wyrachowana żona zabierze Ci wszystko.

Do niczego nie namawiam ale przemyśl to sobie na spokojnie.