Związki doświadczeń mistycznych z postawami wobec śmierci - badanie

[sądzony]

Chrześcijanin ma "tylko" wiarę. Po co gadać o czymś innym nie ona.

Jeśli takie ograniczenie definiuje chrześcijanina, to nim nie jestem. Bo mam znacznie więcej.

Dla mnie to nie ograniczenie,
a wolność.

[Andej]

Ale taka wolność, jest tylko wolnością "od". Dla mnie to ociupinkę za mało. A nawet stanowczo.

[Marek_Piotrowski]

Chrześcijanin ma "tylko" wiarę. Po co gadać o czymś innym nie ona.

Co rozumiesz pod tym stwierdzeniem? (pytam, bo odpowiedź od tego zależy).

[sądzony]

Chrześcijanin ma "tylko" wiarę. Po co gadać o czymś innym nie ona.

Co rozumiesz pod tym stwierdzeniem? (pytam, bo odpowiedź od tego zależy).

To troszkę jak ze słowem "ubogi" - można je czytać jako "biedny" bądź "będący u Boga".
Chodzi mi o to, że wiara jest najistotniejsza dla chrześcijanina. Jest to, paradoksalnie, jedyny pewnik.
Jeżeli mamy wiarę mamy wszystko.
Wiara to to co dla chrześcijanina ma znaczenie.
(...) troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba (...) tylko jednego. Łk 10,41-42

(a jak Ty rozumiesz moje stwierdzenie?)

Dodano po 8 minutach 9 sekundach:

Ale taka wolność, jest tylko wolnością "od". Dla mnie to ociupinkę za mało. A nawet stanowczo.

Jeżeli życie w Chrystusie to wolność od stawiania siebie w centrum to tak.
(poza "konkursem" to czasem zastanawiam się czy stawianie własnego zbawienia w centrum swych działań nie jest egoizmem, ale to taka luźna myśl)

[Marek_Piotrowski]

(a jak Ty rozumiesz moje stwierdzenie?)

Właśnie nie jestem pewien jak rozumieć.
Bo w sumie tylko wiara, to... takie abstrakcyjne.
Jeśli jest tylko ona, to jaki z tego pożytek?
Jeśli jest tylko ona, to w co właściwie wierzę?

[Andej]

Jeżeli życie w Chrystusie to wolność od stawiania siebie w centrum to tak.

Sprytna wolta. Teraz wyznajesz, ze jednak nie sama wiara.
Otóż uważam, że najważniejszy jest Bóg. Bóg w Trójcy Jedyny. A wiara jest czymś wtórnym.
Na dodatek wiara może być jak miedź brzęcząca. I często bywa. Dlatego "tylko wiara" to stanowczo za mało.
Konieczne jest odczytywanie woli Bożej i jej wypełnianie.

Ale to tylko moje zdanie. Dla mnie najpierw Bóg i Jego wola. Jeśli wystarczy Ci ograniczanie się wyłącznie do wiary, to Twój wybór. Będę modlił się do Boga, aby pozwolił Ci zrobić kolejny krok.

[sądzony]

Otóż uważam, że najważniejszy jest Bóg. Bóg w Trójcy Jedyny.
Konieczne jest odczytywanie woli Bożej i jej wypełnianie.

Dziękuję za modlitwę.
Piszesz o wierze.
Zgadzam się.

Dodano po 8 minutach 3 sekundach:

Jeśli jest tylko ona, to jaki z tego pożytek?

Jeżeli jest tylko ona i jest prawdziwa to jest wszystko.
Jeżeli wierzę w Boga i mam z Nim Miłosną Relację to ta Miłość (wydaje mi się) "robi" wielki pożytek.
(wiem to enigmatyczne, abstrakcyjne, miałkie, nijakie, niezrozumiałe i nie oparte na faktach).

Jeśli jest tylko ona, to w co właściwie wierzę?

Nie piszę o wierze jako zaufaniu i nadziei lecz jako Wierze w Boga, drodze, relacji, rozwoju, pracy.

[Marek_Piotrowski]

Jeśli jest tylko ona, to jaki z tego pożytek?

Jeżeli jest tylko ona i jest prawdziwa to jest wszystko.

Chyba nie:
Jk 2:14 BT5 "Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić?"

Jeżeli wierzę w Boga i mam z Nim Miłosną Relację to ta Miłość (wydaje mi się) "robi" wielki pożytek.
(wiem to enigmatyczne, abstrakcyjne, miałkie, nijakie, niezrozumiałe i nie oparte na faktach).

Może. Ja jednak mam takie doświadczenie (oczywiście, nie musi ono dotyczyć Ciebie i pewnie nie dotyczy - stąd moje pytania) że ludzie, którzy dużo mówili o "miłosnej relacji" (a zwłaszcza - mówili że ona "wystarczy") zazwyczaj zaniedbywali praktyczne rzeczy, które z tej relacji powinny wynikać: posłuszeństwo, dobre czyny, poznawanie Boga...

Jeśli jest tylko ona, to w co właściwie wierzę?

Nie piszę o wierze jako zaufaniu i nadziei lecz jako Wierze w Boga, drodze, relacji, rozwoju, pracy.

Przyznam, że nie rozumiem, co chcesz powiedzieć.

[sądzony]

Chyba nie:
Jk 2:14 BT5 "Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić?"

"(…) będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków?(…)"
Zgadzam się.

Może. Ja jednak mam takie doświadczenie (oczywiście, nie musi ono dotyczyć Ciebie i pewnie nie dotyczy - stąd moje pytania) że ludzie, którzy dużo mówili o "miłosnej relacji" (a zwłaszcza - mówili że ona "wystarczy") zazwyczaj zaniedbywali praktyczne rzeczy, które z tej relacji powinny wynikać: posłuszeństwo, dobre czyny, poznawanie Boga...

Nie wiem czy mnie dotyczy czy nie. Jestem tu między innymi dlatego, by się w Was „odbić”. W sensie „korygować”, uczyć i nawracać. Chciałbym jednak, by droga pozostała moja.
Masz rację czasem odnoszę wrażenie, że za dużo gadam, z zbyt mało czynię. Wciąż jednak próbuję i nie przestaję próbować.

Nie znam ludzi zbyt wiele gadających o miłości. Ni w kontekście Relacji z Bogiem, ani w ogóle o miłości.

Przyznam, że nie rozumiem, co chcesz powiedzieć.

Chyba więc nie umiem wyjaśnić.
Jeżeli wiara nie pociąga za sobą „zmiany” jest martwą wiarą.
Wiara to nie tylko poznanie ale i przemiana.

viewtopic.php?t=12479&hilit=zaprze%C4%87&start=45
Translacja i transformacja.

[Marek_Piotrowski]

Jeżeli wiara nie pociąga za sobą „zmiany” jest martwą wiarą.
Wiara to nie tylko poznanie ale i przemiana.

Zatem chyba sformułowanie "Chrześcijanin ma "tylko" wiarę." nie oddaje istoty tego, co chciałeś przekazać...

[sądzony]

Jeżeli wiara nie pociąga za sobą „zmiany” jest martwą wiarą.
Wiara to nie tylko poznanie ale i przemiana.

Zatem chyba sformułowanie "Chrześcijanin ma "tylko" wiarę." nie oddaje istoty tego, co chciałeś przekazać...

Oczywiście, że w pełni nie oddaje.
To skrót myślowy. Coś jak:
ja (...) więzień Chrystusa Jezusa