Odrzucony przez normickie społeczeństwo, które nawet nie zwróciłoby na niego uwagi, gdyby umarł na środku chodnika. Szykanowany, wyśmiewany, oszukany, zdradzony. Cierpiał m.in. na paragelię: niemożliwe do opanowania ataki śmiechu, które mocno pokazywały jak chłop cierpiał.
Dla podkreślenia jego "szarości", niezauważalności w świecie, bycia odpadem społecznym kamera filmowała go często tak, że znajdował się w rogu obiektywu. Jakby był zupełnie nic nie znaczący.
Gdy stracił pracę, a państwo przestało dotować mu leczenie psychiatryczne zaczął przemieniać się w swoje alter ego. Każdy etap przemiany przebiegał poprzez taniec.
Bardzo się utożsamiam z tym bohaterem. Arthur brał 7 różnych leków psychiatrycznych.
Ja biorę obecnie 3 i puszczają mi hamulce. Dzisiaj szef coś napisał i zacząłem się śmiać. Zapytał z czego się śmieje.
