Co sprawia, że się zakochujemy?

[Viridiana]

Życiowego doświadczenia w kwestiach związkowych raczej mi nie zbywa, mistrzem rozumienia kontaktów społecznych też nie jestem, więc pytam się innych. Co powoduje, że zaczyna kogoś fascynować właśnie ta, a nie inna osoba? Żeby była jasność, nie pytam się o czynniki wpływające na decyzję o ślubie, bo o tym jest sporo innych wątków. Nie pytam się też o pierwsze 10 sekund po poznaniu innej osoby, bo kiedyś zadałam to pytanie na innej grupie i wszyscy chyba pomyśleli, że chodzi mi o pierwsze wrażenie, bo pisali sporo o wyglądzie. Mam na myśli ten etap "przedzwiązkowy" gdy dwoje ludzi się poznaje.

[abi]

co sprawia, że się zakochujemy:
testosteron, estrogen, fenyloetyloamina, dopamina, noradrenalina, serotonina, oksytocyna, wazopresyna oraz endorfiny.

[adampiotr]

Też jestem ciekawy bo zazwyczaj dostawałem kosza

[sądzony]

Co powoduje, że zaczyna kogoś fascynować właśnie ta, a nie inna osoba?

Wydaje mi się, że tych czynników jest nieskończona ilość, a ich występowanie zależy między innymi od dojrzałości emocjonalnej, psychicznej i duchowej człowieka.
Dlatego odpowiedzią na pytanie co decyduje, moim zdaniem jest: "przypadek".

Nie można odpowiedzieć inaczej na to pytanie. Jednej parze zależeć będzie na "głębokich" rozmowach, innej na dobrym seksie, a kolejnej na wspólnym zainteresowaniu. Jeszcze innych będzie fascynować to, że w niczym nie umieją się dogadać i wciąż się kłócą.

[Abstract]

co sprawia, że się zakochujemy:
testosteron, estrogen, fenyloetyloamina, dopamina, noradrenalina, serotonina, oksytocyna, wazopresyna oraz endorfiny.

a może jaśniej, to wszystko to skutek czy przyczyna? Ponieważ w tej formie niczego nie wyjaśnia.

[ciasteczkowy_potfur]

co sprawia, że się zakochujemy:
testosteron, estrogen, fenyloetyloamina, dopamina, noradrenalina, serotonina, oksytocyna, wazopresyna oraz endorfiny.

a może jaśniej, to wszystko to skutek czy przyczyna? Ponieważ w tej formie niczego nie wyjaśnia.

Widzisz osobnika, który ma dobre DNA (a przynajmniej tak ci się wydaje), hormony leją się strumieniami i bum, jesteś zakochany
Tak to chyba działa. Ale nie wiem, mnie wyszło w życiu z grubsza dopiero z tym,w którym nigdy "zakochana" nie byłam. Co prawda dalej nie sprząta, ale wiem, że mnie kocha,a ja jego

[sądzony]

...mnie wyszło w życiu z grubsza dopiero z tym,w którym nigdy "zakochana" nie byłam.

Mnie poniekąd także.

[ciasteczkowy_potfur]

Może dlatego, że nie było etapu "różowych okularów" tylko od razu sru i wszystkim wadami po oczach. Z drugiej strony trochę szkoda, bo to taki fajny, wesoły etap.

[Abstract]

Widzisz osobnika, który ma dobre DNA (a przynajmniej tak ci się wydaje), hormony leją się strumieniami i bum, jesteś zakochany
Tak to chyba działa. Ale nie wiem, mnie wyszło w życiu z grubsza dopiero z tym,w którym nigdy "zakochana" nie byłam. Co prawda dalej nie sprząta, ale wiem, że mnie kocha,a ja jego

Czyli chemia jest skutkiem naszego wyobrażenia, którego to w następstwie potęguje i utrzymuje. A więc nie jest przyczyną zakochania.

[Jozek]

Raczej poznanie drugiej osoby, w sensie ze ta druga osoba posiada taki zestaw cech ktore nam odpowiadaja na dluzszy czas bycia razem.
Mozna by powiedziec ze chodzi o porozumienie, ktore ulatwia nam bycie soba.

[sądzony]

Mam na myśli ten etap "przedzwiązkowy" gdy dwoje ludzi się poznaje.

Myślę, że po prostu chcemy "wziąć" od drugiej osoby to czego sami nie możemy sobie dać.

[Viridiana]

co sprawia, że się zakochujemy:
testosteron, estrogen, fenyloetyloamina, dopamina, noradrenalina, serotonina, oksytocyna, wazopresyna oraz endorfiny.

To od strony biologicznej. A psychologicznie?

Mam na myśli ten etap "przedzwiązkowy" gdy dwoje ludzi się poznaje.

Myślę, że po prostu chcemy "wziąć" od drugiej osoby to czego sami nie możemy sobie dać.

Tu zaczynamy stąpać po kruchym lodzie. Z jednej strony sam Bóg stwierdził, że "Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam", czyli na pewno jest ziarno prawdy w stwierdzeniu, że żaden człowiek nie stanowi istoty samowystarczalnej. Z drugiej strony, osobiście nie sympatyzuję z myśleniem o partnerze jako o "drugiej połówce", która ma wypełniać wszystkie dziury w sercu, a niektórzy w ten sposób zinterpretowaliby Twoje słowa.

[abi]

co sprawia, że się zakochujemy:
testosteron, estrogen, fenyloetyloamina, dopamina, noradrenalina, serotonina, oksytocyna, wazopresyna oraz endorfiny.

To od strony biologicznej. A psychologicznie?

a to mysle ze realizacja jakichs niezaspokojonych potrzeb z dziecinstwa
szukamy w drugiej osobie czego od rodzicow nie doswiadczylismy

[sądzony]

Z drugiej strony, osobiście nie sympatyzuję z myśleniem o partnerze jako o "drugiej połówce", która ma wypełniać wszystkie dziury w sercu, a niektórzy w ten sposób zinterpretowaliby Twoje słowa.

Ja również nie sympatyzuję z takim myśleniem, lecz wydaje mi się, że tak to działa w pierwszej fazie.
Generalnie w miłości nie chodzi o to, by mieć od kogo brać, a raczej by dawać.

Związek dojrzewa i wierzę, że jeżeli dwie osoby chcą być razem i nie stawiają związku ponad Boga, to prawdziwa miłość jest możliwa między każdymi dwiema osobami.

Niestety nie sprawdzę tej hipotezy.

Dodano po 1 minucie 10 sekundach:

a to mysle ze realizacja jakichs niezaspokojonych potrzeb z dziecinstwa
szukamy w drugiej osobie czego od rodzicow nie doswiadczylismy

Tak. Też myślę, że to ma spore znaczenie.

[Andej]

Czy raczycie sobie żartować z miłości? Czy utożsamiacie miłość z pożądaniem?

Zapewne wszyscy jesteście świadomi tytułowego pytania. Sama forma "się zakochujemy" ma formę zwrotną. Czyli dotyczy zaspokajania miłości własnej za pośrednictwem innej osoby. Stan psychofizyczny podobny do oskomy na widok smakołyku. Czyli proste zaspokajanie potrzeb.

Nie znam się na tym, dlatego jeno pisemnie rozważam. Czy miłość nie jest decyzja o wspólnym budowaniu jakichś wartości? Jeśli tak, to pod tym kątem oceniamy (raczej podświadomie) potencjalnych partnerów.

A jakie bywają te wspólne wartości? Prokreacja, hedonizm, bezpieczeństwo ... Zawsze ich wiele. I zwykle zmienia się w czasie ranga różnych czynników.