Moje zycie - ze wspomnien bylego sowieckiego soldata

[konserwa]

Ostatnio wiele mowi sie na temat armi rosyjskiej.
Bylem radzieckim oficerem.
Przez prawie cale moje zycie po wyjsciu ( czyli wyrzuceniu ) z armii musialem calkowicie ukryc moje przeszle zycie, musialem zmienic swoj zyciorys, musialem stac sie kims innym.
Teraz, gdy dobiegam juz do mety zycia ( co najmniej zawodowego ) w kraju, w ktorym przebywam poddany zostaje procedurze dochodzeniowej - w celu ustalenia faktow. Brak dokumentow z calosci zycia sprawia, ze w zmudny, ale konsekwentny i systemowy sposob odpowiednie czynniki urzedowe i wojskowe rekonstruuja ( przy moim wspoludziale) moja droge zyciowa. Od tego zalezec beda decyzje co do mojej przyszlosci w "randze" kombatanta czy emeryta.

Nie wiem, kiedy sie urodzilem. Nie znam miejsca mego urodzenia. Nie znam moich rodzicow, krewnych ...
Wspomnienia z pierwszych lat dziecinstwa sa jakby za mgla.
Pamietam, ze owego dnia potrafilem juz stac ( moze nieco chwiejnie ) na nogach . A wiec moze mialem ze 2-3 lata.
Pamietam, jak przyjechalo kilka wielkich samochodow. Wysiedli ludzie w jakichs pieknych ( takie wrazenie ) ubraniach , ktorzy trzymali w dloni karabiny.
Przypominam sobie, ze ktos wzial mnie od pewnej osoby ( moze to moja mama ) i postawil w grupie dzici, przypatrujacych sie z boku calemu zdarzeniu.
Nedzne chaty zostaly oproznione i podpalone. Mnie to sie podobalo, gdyz bylo zimno, a ja bez butow - a tutaj plynelo mile cieplo od palacych sie domow.
Potem slychac bylo placz i krzyki, jakies wystrzaly ...
Zaczelismy plakac. Placz to za male slowo - to byl jeden rozdzierajacy niebo szloch i krzyk ...
Potem na drodze lezalo kilku ludzi. Tez chcialem sie polozyc ... tak bardzo bylem zmeczony, tak bardzo chcialem spac.
Ci ludzie lezeli jakos dziwnie spokojnie, cos wyciekalo spod ich cial ... a ja im zazdroscilem, ze mogli sobie tak lezec.
Tak bardzo chcialem sie polozyc. Ale nie wolno ... podszedl jakis pan w pieknym ubraniu i dal ... cukierka. To byl najukochanszy pan w moim zyciu ; a ten cukierek byl pierwszym cukierkiem, jakiego posmakowalem.
Pan powiedzial, zebysmy wsiedli do samochodow, ze pojedziemy sobie, ze bedzie cieplo i milo.
I tak sie zakonczyl ten dzien ... zapadla noc i ... KGB skonczylo swoja robote.
Juz nigdy wiecej nie ujrzalem tego miejsca na oczy.
Moim domem od jutra mial stac sie dom dziecka. Wojskowy dom dziecka.

[abi]

(wstrzymajmy sie z ubolewaniem i zaloscia az dojdzie do miejsca jak on przyszedl z karabinem)

[konserwa]

Dziekuje abi.
Na tym zakoncze pisanie.
Szacunek

[Czarny]

Dziekuje abi.
Na tym zakoncze pisanie.
Szacunek

No nie, abi teraz czuje się na serio winna. Przecież nie zamierzała cię dotknąć.
To bylo w nawiasie napisane przez Nią.
No nie do końca serio

[Jozek]

Ja slowo "sparka" slyszalem juz w wieku 12-15 lat, z opowiadania znanej mi osoby, choc wydawalo mi sie to wtedy jak odlegla bajka.
Cale opowiadanie zrozumialem wiele lat pozniej gdy obejzalem film, ale na filmie i tak brakowalo wielu szczegolow z opowiadania.

[krystian.zawistowski]

@Jozek co to sparka?

[Dezerter]

Konserwo ty mój drogi - cieszę się, że dałeś sobie spokój w tym wątku.
Jest coś takiego co się nazywa wyczucie czasu
a teraz jest najgorszy z możliwych czas na twoje zwierzenia, to taka dobra , w twoim interesie, braterska rada.
Pisz teraz do szuflady zmieni się klimat to opublikujesz na forum, by pokazać jak pokrętne mogą być losy ludzkie.

[MagdaKZ]

Mi to w ogóle nie przeszkadza. Naród rosyjski błędnie utożsamiany jest z rządem. Doszło do jakiejś powszechnej rusofobii :/