Duch Święty, Paraklet, Duch Jezusa, Duch Boży - czy to to samo?

[Marek_Piotrowski]

Tak to po co chrzest?

A po co był chrzest tych w Cezarei, którzy już mieli Ducha Świętego?
A po co Bierzmowanie, skoro po Chrzcie mamy już Ducha?

Uważasz, że bierzmowanie jest niepotrzebne w Kościele - zaskakujesz mnie Marku coraz bardziej

Nie, ale gdyby przyjąć Twoją (błędną) argumentację, to implikowałoby właśnie taki wniosek.

i co to ma wspólnego z naszą dyskusją? o tym czy nieochrzczony i niewierzący ma w sobie Ducha św?

Jest to dowód (metodą ad absurdum) iż Twoja argumentacja jest błędna, gdyż, konsekwentnie zastosowana prowadzi do sprzeczności.

[sądzony]

Takie mam zdanie:

"Duch jest w pewnym sensie 'Bogiem bez oblicza'. On porusza od wewnątrz, wzbudza poznanie. Ale jak tylko to poznanie stara się uchwycić dokładną treść, to nie Duch poddaje się percepcji, ale postać Chrystusa, na którego obliczu lśni chwała Boża."

Święty Paweł mistyk i apostoł
Charles Andre Bernard

Oczywiście mam świadomość, że to wyrwane z kontekstu, a przeglądając książkę widzę, że autor stawia zdania b. ostrożnie. Nigdzie wprost nie sugeruje istnienia Ducha w człowieku.

Wydaje mi się jednak, że mamy, że każdy ma, w sobie Boga, Jego nieustannie wyciągniętą dłoń Ducha Świętego, Miłości w powołaniu do zbawienia.

[Dezerter]

A Bernard to pisze o Pawle, ochrzczonym wiernym, czy o niewierzącym
zdumiewa mnie wasze upieranie się przy stanowisku, że taki człowiek ma Duch św w sobie
- wbrew Pismu i Trdycji
wobec takiego stanowiska i postawy Marka, który raczej zaciemnia niż dąży do wyjaśnienia ja kończę dyskusję w tym temacie

[sądzony]

A Bernard to pisze o Pawle, ochrzczonym wiernym, czy o niewierzącym
zdumiewa mnie wasze upieranie się przy stanowisku, że taki człowiek ma Duch św w sobie
- wbrew Pismu i Trdycji
wobec takiego stanowiska i postawy Marka, który raczej zaciemnia niż dąży do wyjaśnienia ja kończę dyskusję w tym temacie

Raczej o św. Pawle.
W całym wydaniu nie wyraził się jednoznacznie, iż w każdym mieszka Bóg, czy Duch, ale wydaje mi się, że troszkę wokół tego krąży.
Oczywiście to moja interpretacja, a zatem nie jest to jednoznaczne.

No ale rozumiem, że Ciebie przekona jedynie Pismo Święte?

[Dezerter]

Oczywiście, że nie pisałem wyraźnie, że Tradycja i nauczanie dogmatyczne Kościoła - nie dostałem nic
Skoro o Pawle to po co to piszesz? - oczywista oczywistość, że Paweł miał Ducha, więc ...???

[sądzony]

Oczywiście, że nie pisałem wyraźnie, że Tradycja i nauczanie dogmatyczne Kościoła - nie dostałem nic
Skoro o Pawle to po co to piszesz? - oczywista oczywistość, że Paweł miał Ducha, więc ...???

Wydaje mi się, że nie pisze jedynie o Pawle, a próbuje rozwinąć jego doświadczenia z własnej perspektywy w odniesieniu do chrześcijaństwa.
Ale masz rację. Wybacz. Mam usunąć post?

[Marek_Piotrowski]

A Bernard to pisze o Pawle, ochrzczonym wiernym, czy o niewierzącym
zdumiewa mnie wasze upieranie się przy stanowisku, że taki człowiek ma Duch św w sobie
- wbrew Pismu i Trdycji

Proszę wskaż, gdzie w Piśmie lub Tradycji (lub w nauczaniu dogmatycznym Kościoła) jest, że Duch Święty nie działa w nieochrzczonych

wobec takiego stanowiska i postawy Marka, który raczej zaciemnia niż dąży do wyjaśnienia ja kończę dyskusję w tym temacie

To tak zamiast odniesienia się do moich argumentów? Słabe to.

Całkiem zwyczajnie to, iż poza Kościołem nie ma zbawienia, nie oznacza, iż poza Kościołem nie jest szafowana Łaska.
Polecam gorąco artykuł ks. prof. Waldemara Rakocego pod tytułem dokładnie odnośnie naszej dyskusji "Czy niewierzący w Boga mają Bożego Ducha" http://www.waldemarrakocy.pl/media/m12.pdf
Fragment na zachętę:
Odpowiedź jest tylko jedna: oczywiście że mogą. A dlaczego mogą? Ponieważ zamieszkuje w nich – w większym czy mniejszym stopniu – Duch Boży, który pobudza ich do
czynienia dobra. Tym samym dajemy od razu odpowiedź na pytanie, czy w niewierzących w
Boga może zamieszkiwać Duch Boży. Gdyby w niewierzących w Boga nie zamieszkiwał Duch
Tego, który jest źródłem wszelkiego dobra, to nie czyniliby oni w ogóle dobra, ponieważ nie
byliby do niego zdolni. Zatem ci niewierzący, którzy szczerze czynią dobro, czynią je z Bożego
natchnienia. Powiesz mi może, że nie wierzą oni w Boga! Tak – to prawda. Lecz niewiara w
Boga nie oznacza całkowitego odcięcia się od Niego. Każde stworzenie pozostaje w mniej czy
bardziej ścisłej relacji ze swym Stwórcą, ponieważ nie wyrzeka się On żadnego z nich i z żadnym nie zrywa więzi – to jedynie człowiek ją osłabia i narusza. Ludzie odżegnują się nawet od
Pana wszechrzeczy, a On i tak do nich przemawia. Duch Boży oddziałuje zarówno na wierzących, jak i na niewierzących, i pobudza jednych i drugich do czynienia dobra. A im więcej ktoś
czyni dobra, tym relacja z Bogiem staje się ściślejsza.

[Adam01]

Oczywiście, że nie pisałem wyraźnie, że Tradycja i nauczanie dogmatyczne Kościoła - nie dostałem nic
Skoro o Pawle to po co to piszesz? - oczywista oczywistość, że Paweł miał Ducha, więc ...???

A tutaj: 1 Kor. 2
Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. 11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku?
Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać, bo tylko duchem można to rozsądzić.

[sądzony]

A tutaj: 1 Kor. 2
Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. 11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku?
Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać, bo tylko duchem można to rozsądzić.

Poczytaj kim jest człowiek zmysłowy, a kim duchowy.

[Dezerter]

Oczywiście, że nie pisałem wyraźnie, że Tradycja i nauczanie dogmatyczne Kościoła - nie dostałem nic
Skoro o Pawle to po co to piszesz? - oczywista oczywistość, że Paweł miał Ducha, więc ...???

A tutaj: 1 Kor. 2
Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. 11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku?
Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać, bo tylko duchem można to rozsądzić.

I, że niby to jest o niewierzacych?
ano zobaczmy w szerszym kontekście listu Pawła do Kościoła z Koryntu, czyli do wiernych chrześcijan
6 A jednak głosimy mądrość między doskonałymi4, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, zresztą przemijających. 7 Lecz głosimy tajemnicę mądrości Bożej, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej[/b], 8 tę, której nie pojął żaden z władców tego świata5; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyżowaliby Pana chwały5; 9 lecz właśnie głosimy, jak zostało napisane, to, czego
ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało,
ani serce człowieka nie zdołało pojąć,
jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują6.
10 Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha7. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. 11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. 12 Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych. 13 A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha8. 14 Człowiek zmysłowy9 bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha.Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać , bo tylko duchem można to rozsądzić. 15 Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony10. 16 Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać?11 My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.
jakieś wątpliwości coś komuś trzeba wyjaśnić?

[Adam01]

I, że niby to jest o niewierzacych?
ano zobaczmy w szerszym kontekście listu Pawła do Kościoła z Koryntu, czyli do wiernych chrześcijan

No wiesz, ja też mogłem wkleić całą Księgę.
Wygląda na to, że ten sam tekst odczytujemy całkiem odmiennie.
Nie wiem, jakie masz doświadczenia, ale ja miałem już takie przypadki.
Wiem o nich tyle, że w tym przypadku nie wolno mi już więcej wpływać na Twoje zdanie.
Pewnie jutro czy pojutrze nie będziesz już o tym pamiętał.
Chciałbym jeszcze zapytać, czy jesteś może Żydem lub wiadomo Ci o takim pochodzeniu?

[Dezerter]

I, że niby to jest o niewierzacych?
ano zobaczmy w szerszym kontekście listu Pawła do Kościoła z Koryntu, czyli do wiernych chrześcijan

No wiesz, ja też mogłem wkleić całą Księgę.
Wygląda na to, że ten sam tekst odczytujemy całkiem odmiennie.
Nie wiem, jakie masz doświadczenia, ale ja miałem już takie przypadki.
Wiem o nich tyle, że w tym przypadku nie wolno mi już więcej wpływać na Twoje zdanie.
Pewnie jutro czy pojutrze nie będziesz już o tym pamiętał.
Chciałbym jeszcze zapytać, czy jesteś może Żydem lub wiadomo Ci o takim pochodzeniu?

.... tak czytam 3 raz to co napisałeś, myślę i myślę i lepiej nie napisze co mi na myśl przychodzi .
Ale niech cię Duch Święty, Paraklet, Duch Jezusa, Duch Boży prowadzi i oświeca
amen

[sądzony]

Odpowiedź jest tylko jedna: oczywiście że mogą. A dlaczego mogą? Ponieważ zamieszkuje w nich – w większym czy mniejszym stopniu – Duch Boży, który pobudza ich do
czynienia dobra. Tym samym dajemy od razu odpowiedź na pytanie, czy w niewierzących w
Boga może zamieszkiwać Duch Boży.

Widziałem ten artykuł wcześniej i poniekąd się z nim zgadzam. Nie cytowałem go bo jest jakiś niepodpisany i nie wiedziałem czy to ma sens.

Chciałbym jednak ustalić o czym rozmawiamy:
1. Ponieważ zamieszkuje w nich – w większym czy mniejszym stopniu – Duch Boży, który pobudza ich do czynienia dobra.
„środkiem duszy jest Bóg” (el centro del alma es Dios) Jan od Krzyża, “Głębia jego duszy jest miejscem, gdzie Bóg mieszka (...)" E. Stein

czy:

2. tym samym dajemy od razu odpowiedź na pytanie, czy w niewierzących w Boga może zamieszkiwać Duch Boży.
choć to chyba oczywiste?

[Adam01]

szlom

To nie jest pozdrowienie katolickie. Zapewne miało być szalom.

[sądzony]

„mieć w duch Boga” - Miłość Bożą w Duchu
„być z Bogiem poprzez Ducha w duchu” - odpowiadać na Bożą Miłość, być w relacji

Tak sobie myślę wychodząc od Adama.
Adam miał w duchu Boga. Bóg go miłował. Żył z Tą Miłością w relacji do czasu grzechu.
Po grzechu zerwana została Więź. Bóg jednak nadal w nim pozostawał, by ostatecznie odnowić Relację Miłości przez Chrystusa w Duchu.