Co robić ze skrupulantami?

[Dezerter]

Lambda pisze

@Dezerter może warto przemyśleć zamykanie wątków typu, czy to grzech, jaki itd nie wiem czy komukolwiek to służy a najmniej chyba pytającym skrupulantom. Zamiast szukać pomocy u spowiednika pytają ma forum.
Miałam kiedyś krótki problem ze skrupułami i jedynie co mi pomogło to rozmowy ze spowiednikiem.

Przedyskutujmy ten temat i spróbujmy dojść do konstruktywnych i wspólnych wniosków
ja jestem bardzo daleki od skrupulantyzmu, więc mało mogę ocenić
Ja wiem tyle i to robię:
odsyłać do spowiednika i do wątku o skrupulantyzmie
Skrupulantyzm - czym jest i jak z tym walczyć
viewtopic.php?t=12589

[sądzony]

"Teologia chrześcijańska nie wyklucza naturalnych przyczyn występowania tego zjawiska (jak zaburzenia psychiczne), jednak bierze również pod uwagę przyczyny nadprzyrodzone (jak działalność demonów)".

https://pl.wikipedia.org/wiki/Skrupulatyzm#cite_note-2

Wg encyklopedii to również spowiednik nie jest właściwy do pomocy w tym zaburzeniu/opętaniu.
Psychoterapia lub egzorcyzm.
Spowiedź jest jedynie "zaklejaniem" dziury, "narzędziem" rozładowania.

Oczywiście bywają wyjątkowi duchowni w konfesjonale.

[Andej]

Pomagać. Bez poniżania, bez wyśmiewania. A miłością.
Podkreślać to, co dobre. Ukierunkowywać.

odsyłać do spowiednika i do wątku o skrupulantyzmie

Z tym, byłbym ostrożny, gdyż skrupulant wciąż przystępuje do sakramentu spowiedzi. Gdy tylko ma wątpliwość.

Z jednej strony uważam, że odesłanie do spowiednika jest zawsze dobre. Ale, gdy ktoś przystępuje do tego sakramentu częściej niż co tydzień, to już nie jestem przekonany, że powinno się namawiać do częstszej spowiedzi.

Nie ma reguł. Do każdego trzeba podejść indywidualnie. Zrozumieć, powiedzieć dobre słowo, wzmocnić. Wytłumaczyć jak z tym żyć. Jak sobie radzić. Wyjaśniać, jak rozpoznawać.

Skrupulantyzm jest męczący nie tylko dla skrupulanta, ale też dla spowiednika.

Każdy człowiek ma skrupuły. Nie znaczy to, że z nimi przesadza. Ale, gdy wątpliwość, to dręczy. Nie raz już usłyszałem od spowiednika: To nie grzech. Lub: To grzech powszedni. Kwestia istotna, co się robi z taką info? Czy uznaje się, że taka wykładnia dotyczy całej gamy podobnych zdarzeń? Czy, gdy choć minimalna różnica, to od razu panika.

Jestem przekonany, że z czasem przyjdzie rozeznania. Ale trzeba podać rękę, a nie wyśmiewać.

[Jozek]

Zamykac skrupulantow w konfesjonale z ksiedzem, i wypuszczac dopiero jak juz nic nie moga sobie przypomniec.

[miłośniczka Faustyny]

Lambda pisze

@Dezerter może warto przemyśleć zamykanie wątków typu, czy to grzech, jaki itd nie wiem czy komukolwiek to służy a najmniej chyba pytającym skrupulantom. Zamiast szukać pomocy u spowiednika pytają ma forum.
Miałam kiedyś krótki problem ze skrupułami i jedynie co mi pomogło to rozmowy ze spowiednikiem.

Technika z zamykaniem wątków z takimi pytaniami jest nie w porządku wobec ich Autorów. Piszą, aby uzyskać odpowiedź, jakieś wsparcie, dobre słowo. Niektórzy twierdzą, że im to pomaga, że czują się wspierani. Myślę, że prawo do takiej decyzji (odnośnie zamykania ich wątków bez ważnej przyczyny) mają skrupulanci, a nie my. Nie zakładajmy, że wiemy lepiej od nich, czego potrzebują.

[Abstract]

można popaść w skrupulantyzm w zamykaniu wątków

[Marek_Piotrowski]

odsyłać do spowiednika

Generalnie tak, choć czasem nie jest to konieczne (ale rzadko)

i do wątku o skrupulantyzmie

Koniecznie.

Co do zamykania:
Ci ludzie często są na pograniczu załamania nerwowego (wiem po swoim stanie kiedyś), a więc
potrzebują pocieszenia, czasem powtórzenia itd. - wsparcia po prostu. Nie zawsze otrzymują je w konfejonale.
Proponuję rozegrać to na dwa wątki:

1. pierwszy ten co mamy - z poradami itd
2. Drugi, do których bedziemy przeklejać (zamiast zamykać) maile zakładające wątki, których autorami są "pytający skrupulanci".
   W ten sposób będą mieli dostęp do poprzednich rad, ale i do wątpliwości zgłaszanych - daje to perspektywę, że jest to problem wielu osób, że nie jest się jakimś dziwadłem.

I jeszcze jedno - ważne, by powstrzymać tych forumowiczów, którzy (niewątpliwie w dobrej wierze, ale w całkowitej nieznajomości zagadnienia) dają rady w rodzaju "jak masz skrupuły, to znaczy, ze zgrzeszyłeś" itd.

[Dezerter]

Ale jak powstrzymać?
zrobimy listę osób, które mają zakaz wypowiadania się w tych watkach, czy jak? nie bardzo sobie wyobrażam
Ja nie znam się na skrupulantyzmie, więc nie zawsze potrafię ocenić czy pyta skrupulant, czy nie.

[Marek_Piotrowski]

Ale jak powstrzymać?
zrobimy listę osób, które mają zakaz wypowiadania się w tych watkach, czy jak? nie bardzo sobie wyobrażam

Ja też nie bardzo , ale może ktoś coś wymyśli.

[Jozek]

Ja chcialbym pierwszy wpisac sie na ta liste, bo uwazam ze skrupulantyzm to nie tylko tzw. waskie sumienie, ale glownie grzesznosc i sklonnosci do grzechu.
Leczac skrupulantyzm, nie mozna znieczulac sumienia, bo skutek bedzie gorszy niz sam skrupulantyzm.
Obawiam sie ze zjawisko skrupulantyzmu i jego definicja, jest po prostu wykozystywane, by usprawiedliwic swoje sklonnosci do grzechu i brak woli do wyjscia z grzechu.
Cos w rodzaju dzisiejszej mentalnosci i nastawienia pretensjonalnego do zycia.

[Marek_Piotrowski]

Raczej mało prawdopodobne. Szerokie sumienie to zupełnie inny kierunek, problem bardziej związany z duchowością: skrupulantyzm to owszem, też problem wiary, ale przede wszystkim przypadłość psychologiczne (nerwica natręctw).

[Jozek]

Wiekszosc problemow psychologicznych, wynika wlasnie z grzesznosci, a szukanie usprawiedliwien to typowa postawa zwlaszcza dzisiejszego czlowieka, co dosc scisle wiaze sie z historia, ze wczesniej takie problemy nie byly az tak powszechne jak dzis.
Nie chodzi mi o negowanie samego skrupulantyzmu, bo on rzeczywiscie jest i wymaga pomocy, jednak problem jest w jego interpretacji i uznawaniu czyjegos skrupulantyzmu, co w wielu przypadkach bedzie prosta droga prowadzio do znieczulenia sumienia.
Trzeba by tu brac poprawke na to ze wiele problemow, schorzen, to nie sa realne problemy i schorzenia, tylko cos w rodzaju symulanctwa i drogi usprawiedliwiana sie.
Jesli takiej osobie powie sie to samo co realnemu skrupulantowi, to bedzie on nawet wiekszym grzesznikiem na konto sumienia pomagajacego mu czlowieka.

[sądzony]

Wiekszosc problemow psychologicznych, wynika wlasnie z grzesznosci,

«Rabbi, kto zgrzeszył (...) - on czy jego rodzice?» J 9.2

... a szukanie usprawiedliwien to typowa postawa zwlaszcza dzisiejszego czlowieka, ...

Wydaje mi się, że "typowy" dzisiejszy człowiek nie szuka usprawiedliwienia, bo nie ma kontaktu ze swoim sumieniem.
Ewentualnie gardło sumienia jest zbyt szerokie w przeciwieństwie do skrupulanta.

... co dosc scisle wiaze sie z historia, ze wczesniej takie problemy nie byly az tak powszechne jak dzis.

Wszystkich zaburzeń jest obecnie "więcej", bo ich nie wypieramy, nie tłumiły.

Nie chodzi mi o negowanie samego skrupulantyzmu, bo on rzeczywiscie jest i wymaga pomocy, jednak problem jest w jego interpretacji i uznawaniu czyjegos skrupulantyzmu, co w wielu przypadkach bedzie prosta droga prowadzio do znieczulenia sumienia.

Jakieś dane masz? W sensie ile % symuluje skrupulatyzm?

Trzeba by tu brac poprawke na to ze wiele problemow, schorzen, to nie sa realne problemy i schorzenia, tylko cos w rodzaju symulanctwa i drogi usprawiedliwiana sie.

Skąd masz takie poglądy, dane, przekonania. W sensie z obserwacji czy literatury?

Jesli takiej osobie powie sie to samo co realnemu skrupulantowi, to bedzie on nawet wiekszym grzesznikiem na konto sumienia pomagajacego mu czlowieka.

Myślę, że wykwalifikowany psychoterapeuta odróżni symulanta szukającego usprawiedliwienia od skrupulanta.
Wydaje mi się, szukanie usprawiedliwienia wynika z poczucia winy (to naturalne nawet dla niewierzącego), skrupulantyzm jest formą nerwicy związanej z "obsesją" grzechu. Zwykle poczucie winy jest "zaburzone".

[Dezerter]

Ja chcialbym pierwszy wpisac sie na ta liste, bo uwazam ze skrupulantyzm to nie tylko tzw. waskie sumienie, ale glownie grzesznosc i sklonnosci do grzechu.
Leczac skrupulantyzm, nie mozna znieczulac sumienia, bo skutek bedzie gorszy niz sam skrupulantyzm.
Obawiam sie ze zjawisko skrupulantyzmu i jego definicja, jest po prostu wykozystywane, by usprawiedliwic swoje sklonnosci do grzechu i brak woli do wyjscia z grzechu.
Cos w rodzaju dzisiejszej mentalnosci i nastawienia pretensjonalnego do zycia.

To już jest pierwszy na liście - pisze poważnie Jozku
z takim podejściem proszę omijaj wątki , które nawet trącą skrupulantyzmem

[Jozek]

A ja na forum nie radzil bym doradzac skrupulantom, tylko odsylac do psychologa lub ksiezy.