Świadomość i dobrowolność

[anonimowy.człowiek]

Hej, na czym polega świadomość podczas grzechu. Czy to jest w takimi wypadku kiedy wiemy że popełnimy ten grzech i chce to zrobić, choć wiemy że zaraz popełnię grzech, czy może też w przypadku kiedy wiemy, że jest to grzech, ale uświadamiamy sobie to dopiero po czynie. Jak to z tym jest?

[sądzony]

Jest piątek. Jestem bardzo głodny. Wpadam do domu. Szybko otwieram lodówkę, patrzę, nie ma za wiele. Dostrzegam kabanosa. Chwytam za niego i zjadam. Po chwili uświadamiam sobie, że dziś piątek i nie powinienem jeść mięsa, bo to grzech. Mogę iść do sklepu kupić sobie owoc, kefir, zamówić frytki. Ale nadal jestem głodny. Biorę drugiego kabanosa. Pragnienie wygrywa z prawem.

Pierwszy kabanos, moim zdaniem, był bezgrzeszny.
Drugi, był grzeszny.

Oczywiście przykładów może być wiele.

Dodano po 6 minutach 29 sekundach:
Dobrowolność to oczywiście inna kwestia.

[Andej]

Świadomość, gdy wiesz co robisz. I zdajesz sobie sprawę, że jest to niewłaściwe.
Dobrowolność, gdy nie ma przymusu. Presji. Gdy nikt nie przymusza. Ani sytuacja.

Ale działanie z premedytacją jest już poważnym wykroczeniem, grzechem. Gdy świadomy i dobrowolny zamiar popełnienia.
Natomiast trudno uznać za grzech to, co czyniłeś nieświadomie, tj. nie wiedząc, że jest to grzechem.

[anonimowy.człowiek]

Świadomość, gdy wiesz co robisz. I zdajesz sobie sprawę, że jest to niewłaściwe.
Dobrowolność, gdy nie ma przymusu. Presji. Gdy nikt nie przymusza. Ani sytuacja.

Ale działanie z premedytacją jest już poważnym wykroczeniem, grzechem. Gdy świadomy i dobrowolny zamiar popełnienia.
Natomiast trudno uznać za grzech to, co czyniłeś nieświadomie, tj. nie wiedząc, że jest to grzechem.

Ale gdy ogólnie wiem że to co zrobiłem jest grzechem. Ale podczas popełniania go zapomniałem o tym, chodzi mi o to że popełniam grzech i świadomość o tym przychodzi później, No to nie jest świadomy zamiar popełnienia. W takiej sytuacji jest to grzech?

Dodano po 17 minutach 49 sekundach:

Jest piątek. Jestem bardzo głodny. Wpadam do domu. Szybko otwieram lodówkę, patrzę, nie ma za wiele. Dostrzegam kabanosa. Chwytam za niego i zjadam. Po chwili uświadamiam sobie, że dziś piątek i nie powinienem jeść mięsa, bo to grzech. Mogę iść do sklepu kupić sobie owoc, kefir, zamówić frytki. Ale nadal jestem głodny. Biorę drugiego kabanosa. Pragnienie wygrywa z prawem.

Pierwszy kabanos, moim zdaniem, był bezgrzeszny.
Drugi, był grzeszny.

Oczywiście przykładów może być wiele.

Dodano po 6 minutach 29 sekundach:
Dobrowolność to oczywiście inna kwestia.

Ale np. Jakbyś zjadł 3 kabanosy, ale nadal był głodny to ile jest bezgrzesznych? Tylko jeden czy te trzy?

[sądzony]

Nie ważna jest ilość, a świadomość faktu, że w piątek pościmy.

[anonimowy.człowiek]

Świadomość, gdy wiesz co robisz. I zdajesz sobie sprawę, że jest to niewłaściwe.
Dobrowolność, gdy nie ma przymusu. Presji. Gdy nikt nie przymusza. Ani sytuacja.

Ale działanie z premedytacją jest już poważnym wykroczeniem, grzechem. Gdy świadomy i dobrowolny zamiar popełnienia.
Natomiast trudno uznać za grzech to, co czyniłeś nieświadomie, tj. nie wiedząc, że jest to grzechem.

Ale gdy ogólnie wiem że to co zrobiłem jest grzechem. Ale podczas popełniania go zapomniałem o tym, chodzi mi o to że popełniam grzech i świadomość o tym przychodzi później, No to nie jest świadomy zamiar popełnienia. W takiej sytuacji jest to grzech?

Dodano po 17 minutach 49 sekundach:

Jest piątek. Jestem bardzo głodny. Wpadam do domu. Szybko otwieram lodówkę, patrzę, nie ma za wiele. Dostrzegam kabanosa. Chwytam za niego i zjadam. Po chwili uświadamiam sobie, że dziś piątek i nie powinienem jeść mięsa, bo to grzech. Mogę iść do sklepu kupić sobie owoc, kefir, zamówić frytki. Ale nadal jestem głodny. Biorę drugiego kabanosa. Pragnienie wygrywa z prawem.

Pierwszy kabanos, moim zdaniem, był bezgrzeszny.
Drugi, był grzeszny.

Oczywiście przykładów może być wiele.

Dodano po 6 minutach 29 sekundach:
Dobrowolność to oczywiście inna kwestia.

Ale np. Jakbyś zjadł 2 kabanosy, ale nadal byś był głodny i zjadł kolejnego to ile jest bezgrzesznych?

Dodano po 1 minucie 30 sekundach:

Nie ważna jest ilość, a świadomość faktu, że w piątek pościmy.

Ale gdy uświadomisz to sobie po czynie, choć ogólnie wiesz że jest to grzech. To miałeś świadomość podczas popełniania tego grzechu czy nie?

[sądzony]

Ogólnie wiem, że palenie jest zabijaniem się, a co za tym idzie grzechem (choć wola jest nieco ograniczona). Nie jestem jednak świadom tego przy każdym odpalaniu papierosa (a pewnie powinienem). Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Jestem świadom, że pożądanie innych kobiet niż moja żona jest grzechem. Czasem jednak pożądam ich mimowolnie, poza wolą i świadomością. W momencie gdy sobie uświadomię, że to grzeszne staje przed wyborem. "Puścić" to pożądanie czy się go "trzymać". Gdy się go świadomie trzymam - grzeszę.

[Marek_Piotrowski]

Ogólnie wiem, że zabicie człowieka jest grzechem. Nie jestem jednak świadom tego przy każdym morderstwie, bo w momencie mordowania o tym nie myślę.
Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Czy na pewno?

[sądzony]

Ogólnie wiem, że zabicie człowieka jest grzechem. Nie jestem jednak świadom tego przy każdym morderstwie, bo w momencie mordowania o tym nie myślę.
Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Czy na pewno?

Mylisz pojęcie świadomości z myśleniem.

[anonimowy.człowiek]

Chociażby taki przykład. Patrzę na jakaś kobietę na jej biust, potem kolejny raz. Wiem że jest to grzech ale gdy to popełniam, nie mam myśli że jest to grzech i grzeszę. No podczas tego patrzenia niby nie mam świadomości że w tym momencie popełniam grzech. Nie rozumiem określenia świadomości. Czy jest to ogólna świadomość, czy świadomość podczas popełniania czynu?

[Andej]

Ogólnie wiem, że zabicie człowieka jest grzechem. Nie jestem jednak świadom tego przy każdym morderstwie, bo w momencie mordowania o tym nie myślę.
Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Czy na pewno?

Jaskrawy przykład, ale w pełni słuszny.

Przypomina mi się Książę i żebrak. Relatywność. A tymczasem: Tak to tak, a nie to nie.
Nie wolno rozmydlać, relatywizować. Trzeba dążyć do Celu.

[anonimowy.człowiek]

Ogólnie wiem, że zabicie człowieka jest grzechem. Nie jestem jednak świadom tego przy każdym morderstwie, bo w momencie mordowania o tym nie myślę.
Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Czy na pewno?

Jaskrawy przykład, ale w pełni słuszny.

Przypomina mi się Książę i żebrak. Relatywność. A tymczasem: Tak to tak, a nie to nie.
Nie wolno rozmydlać, relatywizować. Trzeba dążyć do Celu.

Chociażby taki przykład. Patrzę na jakaś kobietę na jej biust, potem kolejny raz. Wiem że jest to grzech ale gdy to popełniam, nie mam myśli że jest to grzech i grzeszę. No podczas tego patrzenia niby nie mam świadomości że w tym momencie popełniam grzech. Nie rozumiem określenia świadomości. Czy jest to ogólna świadomość, czy świadomość podczas popełniania czynu?

[Marek_Piotrowski]

Ogólnie wiem, że zabicie człowieka jest grzechem. Nie jestem jednak świadom tego przy każdym morderstwie, bo w momencie mordowania o tym nie myślę.
Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Czy na pewno?

Mylisz pojęcie świadomości z myśleniem.

Tak, to byłaby pomyłka tych dwu rzeczy. Analogicznie jak:

Ogólnie wiem, że palenie jest zabijaniem się, a co za tym idzie grzechem (choć wola jest nieco ograniczona). Nie jestem jednak świadom tego przy każdym odpalaniu papierosa (a pewnie powinienem). Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Oczywiście Twoje zastrzeżenia co do wolności (w przypadku nałogu) są w pełni uzasadnione, ale to inne zagadnienie.

Jesli wiem, ze coś jest złe i to czynię, to mam świadomość zła, niezależnie, czy myślę o tym w momencie popełniania grzechu.

[anonimowy.człowiek]

Ogólnie wiem, że zabicie człowieka jest grzechem. Nie jestem jednak świadom tego przy każdym morderstwie, bo w momencie mordowania o tym nie myślę.
Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Czy na pewno?

Mylisz pojęcie świadomości z myśleniem.

Tak, to byłaby pomyłka tych dwu rzeczy. Analogicznie jak:

Ogólnie wiem, że palenie jest zabijaniem się, a co za tym idzie grzechem (choć wola jest nieco ograniczona). Nie jestem jednak świadom tego przy każdym odpalaniu papierosa (a pewnie powinienem). Uważam, że wtedy nie grzeszę.

Oczywiście Twoje zastrzeżenia co do wolności (w przypadku nałogu) są w pełni uzasadnione, ale to inne zagadnienie.

Jesli wiem, ze coś jest złe i to czynię, to mam świadomość zła, niezależnie, czy myślę o tym w momencie popełniania grzechu.

Ale jeśli czynie coś złego bez świadomości zła w tym momencie, choć wiem że jest to złe, ale w tym momencie nie mam tej myśli, to jest to grzech?

[sądzony]

Jesli wiem, ze coś jest złe i to czynię, to mam świadomość zła, niezależnie, czy myślę o tym w momencie popełniania grzechu.

Gdybyś w danej chwili miał świadomość wszystkich informacji, które wiesz, nie wiedziałbyś niczego.
Umysł i osobowość człowieka tak nie funkcjonuje.

Zauważ, że w obecnym świecie posługujemy się raczej "nieprawidłowymi/skażonymi" automatyzmami niż cnotliwymi.
Umiejętność niegrzeszności, cnotliwości wymaga pracy i łaski.

Ty zakładasz, że jesteśmy OK, a szatan nas kusi.
Ja zakładam, że jesteśmy "fuj", a Bóg nas wyzwala.

Dodano po 35 sekundach:

Ale jeśli czynie coś złego bez świadomości zła w tym momencie, choć wiem że jest to złe, ale w tym momencie nie mam tej myśli, to jest to grzech?

Podaj przykład.