"Ateiści są ateistami bo chcą"

[Ate]

Słaby, czy nie słaby wystarczył, bym został agnostykiem.

I wspaniale Wielu wystarcza disco polo.

[miłośniczka Faustyny]

no ale ... jakem konserwa - na czym konserwa moze sie znac?

Ależ konserwo najdroższy, dlaczego Ty ciągle tak samego siebie krytykujesz? Przecież to, co sobie zarzucasz, to nie jest prawda. Czasem mam wrażenie, że może żartujesz tylko w ten sposób. Ale już nie wiem, czy to żarty, czy to może tak na poważnie. W każdym razie, nie myśl o sobie tak źle.

[Andej]

Słaby, czy nie słaby wystarczył, bym został agnostykiem.

I wspaniale Wielu wystarcza disco polo.

Co w tym wspaniałego?
Co bardziej utrudnia zbawienie? Disco polo, czy agnostycyzm?

[Ate]

To była ironia... Miałam na myśli to, że raczej miałkie jest opieranie swojego światopoglądu w tak kluczowym jego obszarze jak kwestie wieczne, na prostym "może i słaby to argument, ale mi pasi".

[Tomek_T]

Na tym forum dominuje przekonanie, że ateiści są nimi, bo chcą - bo tak im lepiej, wygodniej, ciekawiej, bo się buntują przeciw Bogu.

No to dominuje błędne przekonanie. Ateizm to kwestia wiary lub niewiary, a nie możesz wybrać tego w co wierzysz. Albo jesteś przekonany do czegoś albo nie. To nie jest kwestia "chcenia".
Wielu ateistów chciałoby wierzyć ale nie mają powodów by wierzyć

Zatem przyjrzyjmy się zaledwie kilku cytatom obrazującym tę "wspaniałość", jaką oferuje perspektywa ateistyczna:

"Kiedy ateiści, agnostycy, naturaliści czy niewierzący wszelakiej maści usuwają ze świata Boga, wszystko traci sens. Bez Boga jesteśmy sami, w umierającym wszechświecie, który nie ma planu ani celu (...) Bez Boga, istnienie ludzkości jest pozbawione sensu, a ludzka sytuacja jest beznadziejna" - Josh McDowell (chrześcijanin o ateizmie)

"Jaki zatem sens ma wszechświat, który czeka zapomnienie? Im bardziej zaczynam rozumieć wszechświat, tym bardziej męczy mnie to pytanie. Nie znajdujęna nie odpowiedzi poza garścią wspomnień, które pozostaną" - Rick Gore

"Jeśli ten świat fizyczny jest wszystkim, co istnieje, jest to piekło, w którym wszyscy zostaliśmy zamknięci, jak to ujął kiedyś Pascal, na podosbieństwo więźniów skutych łańcuchami, skazanych na to, by oglądać, jak zabija się ich towarzyszy" - John Updike

Czyli żeby przedstawić "perspektywę ateistyczną" cytujesz chrześcijan?

Chyba najbardziej dobitny w tej serii cytatów:

"Nie wstydzę się przyznać, że wraz z faktyczną negacją Boga, wszechświat utracił dla mnie swoją duszę piękna; ...kiedy czasami myślę, a nie da się tego uniknąć, o przerażającym kontraście pomiędzy świętą chwałą wiary, która kiedyś była moim udziałem, a samotną tajemnicą egzystencji, którą teraz odkrywam - w takich chwilach zawsze dosięga mnie najdotkliwsze uczucie bólu, na jaki podatna jest moja natura" - George John Romanes

Tak - to jest przykład kogoś kto chciał wierzyć w Boga ale nie mógł, bo nie widział powodów by w niego wierzyć. I wśród ateistów jest to dość powszechne. Zwłaszcza u ateistów którzy byli wcześniej wierzący często występuje poczucie że coś tracą.

I to jest właśnie główny problem z religiami. Składają one obietnice bez pokrycia: życie wieczne, sprawiedliwość po śmierci, poczucie że ktoś potężny o nas dba. A kiedy ludzie odkrywają że to nieprawda, a przynajmniej niema podstaw by w to wierzyć to przez jakiś czas mają poczucie straty.

Wyobraźcie sobie kogoś kto wierzy że ma skuteczny system na Totolotka. Że jeśli będzie kupował losy za 200 zł miesięcznie to w ciągu 10 lat na 100% trafi główna wygraną. Żyje z pewnością że te miliony to w zasadzie są już jego. Wtedy przychodzi ktoś kto pokazuje mu prawdziwe prawdopodobieństwo wygranej. Wtedy ten pierwszy może przez jakiś czas mieć poczucie straty ale generalnie to zyskał.

Tak samo jest z ateizmem. Odbiera jedynie złudzenia. Czy świadomość, że nie będę żył wiecznie jest przykra? Trochę. Ale z drugiej strony świat istniał beże mnie przez miliardy lat i wtedy nie było mi z tego powodu ani trochę przykro. Będzie też istnieć miliardy lat po mnie. Świadomość tego że życie jest krótkie i tylko jedno, pozwala je bardziej docenić.

[Abstract]

@Tomek_T chyba nie spodziewałeś się że jako ateista uznasz że ktoś zabrał ci Boga, a nie złudzenie.
Jeśli zabrałby ci Boga to uznajesz jego istnienie.
Potwierdzanie postrzegania Boga jako złudzenia nie jest argumentem za ateizmem, lecz owocem ateizmu, interpretacją świata jako bezcelowego, przypadkowego.

[sądzony]

Wielu ateistów chciałoby wierzyć ale nie mają powodów by wierzyć

Z wiarą jest troszkę tak, że "powody" pojawiają się gdy zaczynasz wierzyć.

[Abstract]

Odrzucając Boga szukasz motywów u innych które niejako są głównym motorem wiary, a więc strach przed śmiercią, ogólna niesprawiedliwość, a więc to co płynie z wiary, czyli obietnica jest dla ciebie słabością, czymś co daje ci poczucie wzniesienia się ponad to, a więc świadomość swojej przypadkowej roli w przyrodzie i akceptację okoliczności.
Wszystko to kwestia interpretacji.
Dla ciebie motorem jest uniesienie się ponad słabość/obietnicę.
Dla wierzących motorem jest obietnica, a więc nadanie nadnaturalnego celu.

[sądzony]

@Abstract ty to jesteś jednak @Abstract

[Abstract]

@sądzony tutaj ciągle przebija się próba określenia wiary czy też niewiary jako zjawiska leżącego poza wolą, dla mnie to jedynie różnica interpretacji świata i roli człowieka w tym wszystkim, a więc celowość vs bezcelowość.

[sądzony]

@sądzony tutaj ciągle przebija się próba określenia wiary czy też niewiary jako zjawiska leżącego poza wolą, dla mnie to jedynie różnica interpretacji świata i roli człowieka w tym wszystkim, a więc celowość vs bezcelowość.

Zgadzam się, iż jest to kwestia decyzji. Musi być jednak coś jeszcze. Myśląc o sobie, coś musiało się zadziać, że podjąłem decyzję ku Bogu.
Czym to było?

[CiekawaXO]

@sądzony tutaj ciągle przebija się próba określenia wiary czy też niewiary jako zjawiska leżącego poza wolą, dla mnie to jedynie różnica interpretacji świata i roli człowieka w tym wszystkim, a więc celowość vs bezcelowość.

Zgadzam się, iż jest to kwestia decyzji. Musi być jednak coś jeszcze. Myśląc o sobie, coś musiało się zadziać, że podjąłem decyzję ku Bogu.
Czym to było?

Potrzebą. Wydaje mi się, że u ateistów jest to bardziej postawa niż decyzja, że nie chcą wierzyć w nic czego nie można udowodnić. Albo wielość religii uważają za argument, iż to zwykłe mity, i ta religia też upadnie, jak np starożytnych Greków. Nie dyskutuję nigdy z tymi dwoma argumentami, gdyż nie są głupie.

[sądzony]

Potrzebą.

hmmm ... wiesz potrzebę miłości odczuwałem całe życie, a decyzję podjąłem myślę, że około 8 lat temu i trwało to b. powoli.

[CiekawaXO]

Podjąłeś decyzję: wierzę. Czy raczej odpowiedziałeś na łaskę? Nie można decyzją wyczarować wiary.

[sądzony]

A można podjąć decyzję bez łaski?