Dezerter pisze: ↑2022-09-21, 18:50
Andej pisze: ↑2022-09-21, 07:47
Jezus gani zło. Nie pochwala czynu oszusta, ale wskazuje
algorytm. Sugeruje, aby w podobny sposób ludzie zabiegali o niebo. Alby na jedna szalę rzucali wszystko, co prowadzi do nieba. Aby tak jak w sposób niegodziwy przestępca zapewnia sobie byt, tak samo starali się zapewniać sobie niebo. Dobrymi uczynkami wobec tych, którzy w niebie dadzą świadectwo.
To jest bardzo dobra intuicja
, wiele wyjaśniająca
Dodano po 7 minutach 14 sekundach:
Praktyk pisze: ↑2022-09-21, 14:29
Myślę, że jednak oszukiwał realnie. Bo na końcu został uznany za syna tego świata, a nie syna światłości.
Jeśli nie byłaby słuszną interpretacja o tym, że oddawał ze swojego... co może być jednak możliwe, to przychodzi mi jeszcze do głowy mocno przewrotna myśl.
Myśl mocno przewrotna, zakłada nierówność i nierówne traktowanie, więc raczej ją odrzucam
A z tym oddawaniem ze swego, to brak na to jakichkolwiek dowodów, nawet brak nam dowodów, że dłużnicy oddali
A co sadzisz/sądzicie o wpisie Andeja, który ja cytuję?
Wyjaśnienie
@Andeja bardzo mi się podoba. Mogło by takie być. I jak ktoś takie przyjmie na pewno krzywda się nikomu nie stanie.
Natomiast sam wracam chyba jednak do tego co powiedział u mnie ksiądz na kazaniu. Tak sobie rozumuję :
16 1 Powiedział też do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek.
Po pierwsze, kim jest bogaty człowiek ? Czy to człowiek czy to Bóg ?
Raczej Bóg, bo reakcja końcowa na gest rządcy, sugeruje, że to nie człowiek.
Również patrząc na konstrukcję innych przypowieści Jezusa, tłumacząc relację Bóg-człowiek wkłada Boga w rolę jakiegoś ważnego człowieka. Np Ojca syna marnotrawnego, potem Jezus opisuje jakieś dziwne zachowanie tego człowieka i mówi, że tak działa Bóg.
No więc przyjmuję, że ta osoba to Bóg.
Kim jest rządca, czym jest majątek i czym jest jego trwonienie ?
Rządca to człowiek, któremu dana jest nad czymś władza. Na początku władza nad światem dana Adamowi, ale potem to wybrani spośród dzieci Adama, bo sami wskazujemy ich na naszych rządców, lub zmuszają nas do tego, że rządcami są. Czy to króle, czy prezydenci, czy rządy, czy papieże. Ale i każdy we własnym zakresie o ile ma prawo czymś zarządzić i zrobić to uczciwie lub nie.
Majątek powinien być wszelkim dobrem jakim Bóg obdarza człowieka, "chlebem", który produkuje ten świat.
Mogło by to być też coś bardziej subtelnego jak czystość duszy, którą człowiek zanieczyszcza grzechem. Ale wtedy jest problem z tym czym jest odpisywanie procentów dłużnikom.
Przyjmuję więc że majątek to dobra tego świata.
Jak można trwonić majątek Boga ?
No nie tak, że majątek zmaleje. Marża spadnie, czy coś. Bóg chce, żeby każdy z jego majątki miał wg. godnych potrzeb. To co ktoś przywłaszcza ponad to jest trwonieniem, bo komuś innemu brakuje.
Przywołał go do siebie i rzekł mu: "Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą". 3 Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę.
Co to za moment ?
Może to być moment patrzącej w oczy śmierci. I wtedy faktycznie interpretacją byłoby rzucenie wszystkiego na jedną szalę by po śmierci jednak mieć szansę na niebo. Czynienie dobra innym nawet jakoś nie do końca uczciwie... ale mi się to nie zgadza.
Rządca zastanawia się co będzie czynić dalej, czyli mówimy o dalszym życiu. Jakimś momencie faktycznego ujawnienia przewinień i ryzyku zdjęcia z pozycji rządzącej. Następstwem tego będzie pewnie, że ktoś inny będzie rządził.
4 Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu. 5 Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: "Ile jesteś winien mojemu panu?" 6 Ten odpowiedział: "Sto beczek1 oliwy". On mu rzekł: "Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt". 7 2Następnie pytał drugiego: "A ty ile jesteś winien?" Ten odrzekł: "Sto korcy pszenicy". Mówi mu: "Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt".
No i jak myśli rządca... zmniejsza zobowiązania dłużników. Ale jeśli mówimy tu o człowieku, który pełni funkcję "władzy" nad dobrami Boga, czyli np. o królu, to poddani widzą te dobra jako jego własne. I ten rządca jako, że nieuczciwy też uznał, że za dużo należy się jemu samemu. Ponad godne potrzeby. Oddaje więc ze swojego. Uznaje, że następna władza i lud wybaczą mu i będzie mógł jakoś funkcjonować jeśli teraz odda im trochę tego co zagrabił.
Gdyby miał zrobić nieuczciwie w tym momencie to pewnie wyjął by ze skarbca co nieco i dał nogę.
8 Pan pochwalił3 nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.
No i co na to Bóg ? No pochwalił. Bo może trochę pod groźbą kary, ale rządca oddał co przywłaszczył. Może nawet rządca został przy władzy.
Pytanie którzy to są synowie tego świata, a którzy synowie światłości.
Jeśli ludzie oskarżający są "jemu podobni" to znaczy, że to też zwykli grzesznicy. I może jak obniżył im obciążenia to po prostu wycofali oskarżenia.
Może rządca wiedział, znając ich naturę, że tak będzie.
Może nie działał ze skruchy tylko z kalkulacji...
Tak czy inaczej efekt ostateczny jest spójny ze sprawiedliwością Boga. Władza oddała nieuczciwie zagarnięte pieniądze prostym ludziom.
A kim są synowie światłości ? No to ponoć ci, którzy już za "marność" mają całe doczesne istnienie itp. Ale czy byliby oni dobrymi rządcami ?
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.
