Jak dzielić? i inne popularne stwierdzenia

[Andej]

W takim razie jest mi bardzo przykro. Życzę szybkiego wypłynięcia.

[Marek_Piotrowski]

Fakt, iż człowiek podejmuje takie, a nie inne decyzje, moim zdaniem, nie zależy jedynie od niego. Gdyby tak było nikt nie miałby problemu z wzięciem odpowiedzialności za to co czyni.

Czy zdajesz sobie sprawę, że to, co napisałeś powyżej, jest jednym z najbardziej pozbawionych szacunku rzeczy, które można człowiekowi powiedzieć?

Oczywiście, że nie zdaję obie sprawy, bo wcale tak nie jest. Cóż w tym tak bardzo pozbawiającego szacunku?

Naprawdę nie czujesz? Paternalizm, traktowanie ludzi jak bambini, kogoś, kto nie może brać za siebie odpowiedzialności?

Gdyby Bóg tak traktował nas, nie dałby nam wolnej woli i nie pozwolił decydować o naszym potępieniu i zbawieniu.

[sądzony]

Naprawdę nie czujesz? Paternalizm, traktowanie ludzi jak bambini, kogoś, kto nie może brać za siebie odpowiedzialności?

Wydaje mi się, że czuję co możesz czuć. Rozumiem o co Ci chodzi i co chcesz powiedzieć.
Oczywiście, że mogą brać odpowiedzialność i bardzo mnie cieszy gdy to robią. Uważam jednak, że to co widzimy, to co możemy dostrzec i „ocenić” jest jedynie wierzchołkiem góry lodowej.

Wydaje mi się, że jest jednak coś takiego jak samoświadomość. Grzechy, które popełniałem 20 lat temu, wobec mej świadomości, były dużo mniejszej wagi niż dziś, choć obiektywnie mógłbym powiedzieć, że w stosunku do siebie kiedyś obecnie jestem aniołem.

Może to zbyt subiektywne i nie chcę umniejszać swym grzechom i wyborom z przed kilku lat, ale nie czułem się wtedy w żaden sposób odpowiedzialny za cokolwiek.

Nawet dziś. Na ile fakt, iż staram się być chrześcijaninem i katolikiem jest moim wyborem, a na ile decyzją moich rodziców, którzy mnie ochrzcili i wychowali w wierze na tyle na ile potrafili?

Gdyby Bóg tak traktował nas, nie dałby nam wolnej woli i nie pozwolił decydować o naszym potępieniu i zbawieniu.

Jedyne co mogę powiedzieć o Bogu to to, że kocha mnie jak Ojciec.
„Ja może powstać i istnieć tylko w miłującym je Ty.” Hans Urs von Balthasar
Jeżeli nie ma miłości, „ja” nie istnieje, a jeżeli „ja” nie istnieje, nie ma mowy o żadnej „własnej” woli czy decyzji.

Dodano po 1 minucie 19 sekundach:

W takim razie jest mi bardzo przykro. Życzę szybkiego wypłynięcia.

Kolejne nieporozumienie. Nie umiem pływać.