Warunki odpustu odstęp czasowy?

[posz65]

Witam mam pytanie do forumowiczów,jak jest z odstępem czasowym jeśli chodzi o spełnienie warunków do odpustu? Np dziś jest sobota i wzbudziłem intencje uzyskania odpustu i spełniłem warunki takie jak przyjęcie komunii św,modlitwy w intencjach ojca św natomiast jutro dopiero tj w niedziele będę czytal pobożnie pismo św? Wtedy odpust się liczy czy trzeba warunki spełnić jednego dnia wszystkie naraz?

[Ojciec.Pablito]

Witam mam pytanie do forumowiczów,jak jest z odstępem czasowym jeśli chodzi o spełnienie warunków do odpustu? Np dziś jest sobota i wzbudziłem intencje uzyskania odpustu i spełniłem warunki takie jak przyjęcie komunii św,modlitwy w intencjach ojca św natomiast jutro dopiero tj w niedziele będę czytal pobożnie pismo św? Wtedy odpust się liczy czy trzeba warunki spełnić jednego dnia wszystkie naraz?

Co to znaczy "wzbudzić intencję"?

[AdamS.]

Witam mam pytanie do forumowiczów,jak jest z odstępem czasowym jeśli chodzi o spełnienie warunków do odpustu?

Przyznam, że zupełnie nie potrafię zrozumieć samej idei odpustów - choć jestem katolikiem i bardzo bym chciał zrozumieć.

[Andej]

Ja rozumiem ideę odpustów i nawet czasem staram się spełniać warunki. Natomiast mam mieszane uczucia. Czy rzeczywiście Stworzyciel jest zobligowany do odpustu, jeśli ktoś spełni jakieś warunki określone przez Kościół?
Niezależnie od tego, spełnianie tych wytycznych Kościoła jest zawsze dobre. Jako i modlitwa jest czymś dobrym.

[abi]

Witam mam pytanie do forumowiczów,jak jest z odstępem czasowym jeśli chodzi o spełnienie warunków do odpustu? Np dziś jest sobota i wzbudziłem intencje uzyskania odpustu i spełniłem warunki takie jak przyjęcie komunii św,modlitwy w intencjach ojca św natomiast jutro dopiero tj w niedziele będę czytal pobożnie pismo św? Wtedy odpust się liczy czy trzeba warunki spełnić jednego dnia wszystkie naraz?

Co to znaczy "wzbudzić intencję"?

mysle ze to znaczy ..." hm, za kogoz by ten odpust ofiarowac...niech bedzie za mojego zmarlego dziadka"

[Nenderen]

Adams - któryś ksiądz pięknie odpowiadał na wątpliwości. Łaska darmo nam danego dla nas, będących w Czyśćcu - wyzwolenia z czyśćcowych cierpień poprzez zupełny odpust przez duchowe czyny osoby która mogła nawet nas nie znać tylko przeczytać o naszym pogrzebie w ogłoszeniu może wydawać się "paradoksem łaski" i "skandalem miłosierdzia". Jednak darmo dawana miłość w wielu w swoich formach wydaje się paradoksem i takie już jej oblicze - może wciąż na nowo nas szokować misterium w ramach którego bawiąca się życiem "studentka od imprezki" przemienia się w obrończynię swojego niemowlęcia przy czym godziny, dni i tygodnie oraz miesiące przeznaczając na te same czynności - karmienie, mycie, opatrywanie, usypianie i bezsenne czuwanie przy chorobie dziecka... Miłość i łaska mają to do siebie, że często wprawiają w zdumienie, prowokują do pytań, niedowierzania.
Ps: myślę że warto żebym uściślił: nie sugeruję AdamieS, że i dla Ciebie odpusty to "skandal miłosierdzia" tu akurat chodziło mi o ogólną i częstą wątpliwość wśród katolików. Ciebie o to bym nie posądzał, te Twoje wypowiedzi które kojarzę są bardzo wyważone i roztropne oceniając je pod kątem konsekwencji w przestrzeganiu katolickiej doktryny

[AdamS.]

Ps: myślę że warto żebym uściślił: nie sugeruję AdamieS, że i dla Ciebie odpusty to "skandal miłosierdzia" tu akurat chodziło mi o ogólną i częstą wątpliwość wśród katolików.

Rozumiem Cię i w pewnym zakresie staram się odpusty jakoś przyjmować (tam, gdzie chodzi o intencję, wyrażoną spełnieniem pewnych warunków, mamy do czynienia z cnotą pokory, posłuszeństwa i wiary). Nie rozumiem tylko całej tej drobiazgowości i pewności w dokonywaniu swoistej wymiany (coś za coś) - zwłaszcza jeśli chodzi o czyściec, na temat którego nie wiemy prawie nic. Czy miłość nie jest nam dana darmo? Czy łaska nie jest bezwarunkowym wyjściem naprzeciw człowiekowi? Odpusty to jeden z nielicznych punktów nauczania KK, które są poza moim pojmowaniem. Ale to już zostawiam Bogu i zwierzchnikom Kościoła.

[Nenderen]

W Biblii miłość Trójcy Świętej też jest darmo dawana ludziom ale Bóg obiecał uzdrowienie wodzowi pod warunkiem wypełnienia określonej czynności zanurzania kilka razy w wodzie. Wydaje mi się że drobiazgowość odpustów ma cel dydaktyczny - pozwala nabrać respektu dla rytualnych gestów mając za zadanie uświadomić nam, że tak naprawdę rytuał nie jest (co chciałby wmówić nam poprzez popkulturowe szyderstwa z sacrum demoniczny książę tego świata) synonimem ostentacyjnosci i obłudy i że wykonywany z pokorą ma sens, min. Poprzez wtórność niektórych gestów uczy cierpliwości i systematyczności a z kolei inne gesty bardzo podkreślają wielkość Boga i potrzebę przed nim uniżenia się. Co więcej niektóre rytuały nawet wykonane bez pokory przez np. bardzo grzesznego kapłana udzielającego rozgrzeszenia autentycznie pokornej pani mają pozytywny skutek dla tej ze stron która uczestniczy w nich właściwie. Bracia Józefa grzeszyli sprzedając go w niewolę ale ze względu na tą cząstkę ówczesnej familii Jakuba która była pokorna (np. Jakub, Józef, Beniamin) oraz przyszłe nawrócenie tych niepokornych, złych braci będących oprawcami (zwrot akcji z kielichem) Bóg wyprowadził z niegodnego, złego czynu obiektywne dobro w sensie ocalenia tej familii przed śmiercią głodową. Aktywna siła i współpraca to pojęcia które pokornie realizowane nie są złe i są jakby socjologicznymi rytuałami. Bracia Józefa wykorzystali daną im przez Boga zdolność do tych socjologicznych rytuałów niegodnie i źle profanując ich idee czyniąc z siły narzędzie pochwycenia Józefa i współpracując w sprzedaniu go w niewolę ale mimo to miłosierdzie Boże wyprowadziło z tego dobro co stwierdził nawet sam Józef pocieszając braci w ich żalu za zbrodnie sprzedania w niewolę i manipulowania żałobą ojca.
Odpust sam w sobie w przeciwieństwie do słów konsekracji postaci eucharystycznych swoją realizację ma zależną od tego czy realizator unika grzechu czy nie. Ksiądz w stanie braku łaski uświęcającej dalej udziela ważnego rozgrzeszenia w konfesjonale natomiast w takim stanie braku łaski uświęcającej nie ma się zdolności duchowej zdobywania odpustu. Więc teraz jak edytuje post to tak sobie myślę że sytuacja z braćmi Józefa to porównanie bardziej pasujące do wyprowadzenia przez Boga dobra dla pokornej spowiadającej się penitentki że złego czynu jakim jest niegodne spowiadanie przez grzesznego i lekceważącego swą spowiednicza czynność księdza (który np. W czasie rozgrzeszania ulega szyderczym myślom o grzechach penitentki) niż do odpustów. No ale cóż. No i oczywiście gigantyczna i ogromnie ważna różnica jest taka, że np. wiatyk powinien być udzielony umierającemu nawet jeżeli ksiądz udzielający go nie będzie do tej czynności moralnie godny (o ile nie ma ryzyka że duchowa gnuśność takiego księdza przy tej czynności jakoś poniży umierającego lub nawet przyśpieszy jego śmierć dając negatywne emocje) natomiast bracia Józefa nigdy nie powinni byli zrobić tego co uczynili Józefowi bo jak to mawiał Mandos w tolkienowskim Silmarilionie, zło pozostaje złem pomimo tego (co mówił Mandosowi i innym rozmówcom Manwe) że czasami moce dobra z czyjegoś zła wyprowadzą jakieś dobro. Gdyby Józef nie trafił do niewoli, Bóg znalazłby inną drogę fabularną do ocalenia familii Józefa i Egipcjan. A z kolei zdrada Judasza nie była "rolą" konieczną do odegrania dla historii zbawienia. W Biblii pisze że gdyby ludzie byli wierni Bogu to nie ukrzyżowali by Pana chwały więc Bóg na pewno nie pragnął by ludzie zgotowali takie przyjęcie Jego Synowi jakie uczynili. Proroctwo Jezusa o wydaniu go przez Judasza albo zaparciu się Piotra wcale nie oznacza, że po wypowiedzeniu tych proroctw owi apostołowie nie mieli już autonomicznej możliwości nie zrobienia tego w myśl zasady "bo Jezus już to przepowiedział". W pewnym sensie (podkreślam: w pewnym sensie) Jonasz przepowiedział mieszkańcom niniwy zagładę ale ponieważ oni się nawrócili to zagłada nie nadeszła. To prowadzi do stwierdzenia że jak Bóg np. zapowie że zrobi coś w sensie czegoś radosnego dla ludzi (i jeżeli przy tym nie określi warunków) to to się bezwzględnie spełni natomiast jak zapowie wymierzenie bolesnej kary to może być to zatrzymane przez ludzką pokutę. Tajemnica daru wolnej woli człowieka danej przez mu Boga jest w pewien sposób jeszcze bardziej tajemnicza od misterium prorokowania wpływając na jego kontekst.
Adams, ja ten dłuuuugi post dedykuję Tobie bo swoim dyskutowaniem inspirujesz do uruchamiania gdybologicznych trybików

[AdamS.]

Tajemnica daru wolnej woli człowieka danej przez mu Boga jest w pewien sposób jeszcze bardziej tajemnicza od misterium prorokowania wpływając na jego kontekst. Adams, ja ten dłuuuugi post dedykuję Tobie bo swoim dyskutowaniem inspirujesz do uruchamiania gdybologicznych trybików

Dziękuję za dedykację. No i za cierpliwe wytłumaczenie mi istoty odpustów. Tak, mieści się w nich nasza wolna wola. Może tylko trochę człowiek to wszystko za bardzo sformalizował, ale to z kolei wynika chyba z naszej upadłej natury.