Niewolnik

[Arek]

Zagadnienie dość ciekawe. Dziś przyszła do mnie myśl z tą kwestią związana. Czy będąc zniewolonym mogę mieć wybór. W myśli dostałem odpowiedź - tak. Drugie pytanie, czy niewolnik Chrystusa jest wolny w swoich wyborach. Odpowiedź też brzmi tak. Będąc Jego niewolnikiem wypełniam Jego wolę, to jest coś więcej niż zawiera to słowo. Jestem otwarty wtedy na Jego Miłość. Np. niegdyś niewolnik ciemnoskóry był zmuszany przez jasnoskórego pana do poddania mu się i jemu służenie. Zapewne było wiele postaw niewolników jedni byli buntownikami w takiej sytuacji inni znaleźli się w tym i wiernie służyli. Dzięki temu czuli pewnego rodzaju bezpieczeństwo, pewien ład. Nie wiem czy tak było ale czuję, że mogło być. Myślę, że jest to pewnego rodzaju alegoria to jak my służymy drugiemu człowiekowi wypełniajac Wolę Boga. Możecie odnieść się w tej kwestii. Chodzi mi o wymiar, głębszy sens niewolnika. Tzn. komu chcę służyć?

[Andej]

Uważam, że nie. Podejmując obligatoryjną decyzję dobrowolnie i świadomie ograniczamy swoją decyzyjność. To sa konsekwencje. Jeśli nie, to decyzja była fałszywa.
Wydaje mi się, że warto to odnieść do przekłuwania ucha, w czasach opisywanych w Ewangelii.

[sądzony]

... czy niewolnik Chrystusa jest wolny w swoich wyborach. ...

O ile wciąż wybiera bycie niewolnikiem.

[Ate]

Zazwyczaj używa się tego określenia w kontekście frazy: ODDAĆ SIĘ W NIEWOLĘ CHRYSTUSOWI - czyli widać tutaj osobistą decyzję, własny akt woli - spokojnie, Chrystus nie chce zarzucać na ciebie lassa jak kowboj na dzikiego mustanga

[AdamS.]

Zazwyczaj używa się tego określenia w kontekście frazy: ODDAĆ SIĘ W NIEWOLĘ CHRYSTUSOWI - czyli widać tutaj osobistą decyzję, własny akt woli - spokojnie, Chrystus nie chce zarzucać na ciebie lassa jak kowboj na dzikiego mustanga

Dokładnie. To niewolnictwo jest czystym aktem woli, podejmowanym każdego dnia (a właściwie w każdej chwili) na nowo. Paradoks tej niewoli tkwi więc w tym, że wyzbywamy się SWAWOLI (swej woli) na rzecz woli Bożej, ale nie poprzez przymus, lecz wolny wybór. Sam Jezus przecież mówi do uczniów: "Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego." (J 15,15) A przecież w przyjaźni istnieje nie tylko wolność, ale i wzajemność.