Co o tym myślicie? Eucharystyczny materiał

[Dezerter]

Wiele wieków radzili sobie bez wiary w relikwie, ale jeśli komuś to do czegoś potrzebne, np. do wzrastania w wierze, to by była jasność, ja nie mam nic przeciwko temu
mam nadzieję, ty też nie masz, że nie mam w domu żadnego palca świętego i nie zrobiłem sobie z niego ołtarzyku

[Tek de Cart]

w sumie każdy kielich eucharystyczny i każda patena (czy jak się nazywa to płaskie na którym kładzie ksiądz Ciało Pańskie) - jest taką relikwią drugiego stopnia

[Dezerter]

To ja dzisiaj dotykałem nie tylko relikwii II stopnia, ale i 1
i skąd u mnie ten sceptycyzm?

[Andej]

Kult relikwii, wydaje się, trwa od V wieku. Ludzie zamiast pielgrzymować do grobów, zaczęli pielgrzymować do kościołów, w których byli chowani uznani za świętych (w ołtarzach). A miarę wzrostu zapotrzebowania, coraz mniejsze cząstki.
Wiara w to, że w tych szczątkach jest jakaś boska energia. Wraz z kultem rozwijał się handel.
Nie zna cen średniowiecznych, a można było wtedy nabyć tak wspaniałe relikwie, jak: kopytko osiołka, na którym odbyła się ucieczka do Egiptu, pióro ze skrzydeł archanioła Gabriela, szczebel z drabiny Jakubowej czy krople potu św. Jerzego, które wylał walcząc ze smokiem.
Teraz można kupić nie mniej wspaniałe relikwie: srebrna patena z umieszczonym na niej włosem Maryi Panny za tylko $ 2000, relikwiarz z najważniejszymi relikwiami świętych Jana Chrzciciela i Benedykta już za $ 16 500. W sieci można też kupić kawałek drzewa Świętego Krzyża z pozostałością krwi Chrystusa, szaty świętych, piuski papieży, rzeczy należące do mistyków itd. Zazwyczaj towarzyszy temu informacja, że „ze względu na świętość” przedmiotu jest to sprzedaż ostateczna, niepodlegająca zwrotowi.

W artykule na temat kultu reliw=kwii pada takie zdanie: Istnieje dość słynne powiedzenie: „Jeśli brakuje żywych świętych, to trzeba czcić relikwie”. https://vademecumliturgiczne.pl/2017/11 ... -swietych/

[Marek_Piotrowski]

„Bóg czynił też niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy.”(Dz 19,11-12)

„Wynoszono też chorych na ulicę i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegało się mnóstwo ludu do Jerozolimy, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia.”/Dz 5,15-16/

„Elizeusz umarł i pochowano go. Oddziały zaś Moabitów wpadały do kraju każdego roku. Zdarzyło się, że grzebiący człowieka ujrzeli jeden oddział [nieprzyjacielski]. Wrzucili więc tego człowieka do grobu Elizeusza i oddalili się. Człowiek ten dotknął kości Elizeusza, ożył i stanął na nogi.” /2Krl 13;20-21/

[Nenderen]

W artykule na temat kultu reliw=kwii pada takie zdanie: Istnieje dość słynne powiedzenie: „Jeśli brakuje żywych świętych, to trzeba czcić relikwie”. https://vademecumliturgiczne.pl/2017/11 ... -swietych/

Ciekawy artykuł. Nie wiedziałem albo zapomniałem że Bona Sforza rządziła miastem znanym z relikwii świętego Mikołaja z Miry.

Dodano po 2 minutach 51 sekundach:

Wiele wieków radzili sobie bez wiary w relikwie, ale jeśli komuś to do czegoś potrzebne, np. do wzrastania w wierze, to by była jasność, ja nie mam nic przeciwko temu
mam nadzieję, ty też nie masz, że nie mam w domu żadnego palca świętego i nie zrobiłem sobie z niego ołtarzyku

Z Biblii wynika, że wiara w relikwie była jeszcze zanim powstał Kościół. A co do ołtarzyka to podobno świecki wierny może za zgodą miejscowego biskupa założyć w domu prywatną kaplicę na przechowywanie i czczenie Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie

[Dezerter]

Z tego co wiem, to w stosunku do świeckich nie praktykuje się tego od dawna, wyjątek robi się tylko w szczególnych wypadkach dla sióstr zakonnych w zamkniętych klasztorach.
A w tej Biblii to chętnie poczytam, wskażesz gdzie, bo nie zauważyłem.

[Tek de Cart]

„Elizeusz umarł i pochowano go. Oddziały zaś Moabitów wpadały do kraju każdego roku. Zdarzyło się, że grzebiący człowieka ujrzeli jeden oddział [nieprzyjacielski]. Wrzucili więc tego człowieka do grobu Elizeusza i oddalili się. Człowiek ten dotknął kości Elizeusza, ożył i stanął na nogi.” /2Krl 13;20-21/

[Nenderen]

Czyli zarazem jeden z cytatów jako argumentów przytoczonych przez Marka.

[Dezerter]

„Elizeusz umarł i pochowano go. Oddziały zaś Moabitów wpadały do kraju każdego roku. Zdarzyło się, że grzebiący człowieka ujrzeli jeden oddział [nieprzyjacielski]. Wrzucili więc tego człowieka do grobu Elizeusza i oddalili się. Człowiek ten dotknął kości Elizeusza, ożył i stanął na nogi.” /2Krl 13;20-21/

Teku kochany i gdzie ty tu widzisz kult relikwii
Dla żyda dotknięcie trupa zaciągało nieczystość rytualna, więc omijali z daleka a nie dotykali

[miłośniczka Faustyny]

Teku kochany i gdzie ty tu widzisz kult relikwii

Nie chodzi, w tym cytacie, o kult relikwii (wtedy go jeszcze nie było), a o "działanie" relikwii (wiem, słowo "działanie" nie jest zbyt trafne, ale inne mi teraz nie przychodzi na myśl). Nie znałam tego fragmentu Pisma Świętego, który Tek przytoczył, ale jednoznacznie wskazuje on na to, że relikwie mogą być jakoś pomocne. Co do tego zjawiska, nie mam wyrobionego zdania, ale nie widzę nic niewłaściwego ani kontrowersyjnego w kulcie relikwii. Nie rozumiem w czym dostrzegasz problem. Ale, podobnie jak Ty, nie odczuwam chęci posiadania, w mieszkaniu, palca jakiegoś świetego. I zdaje się, że nikt nie ma takiej potrzeby, tym bardziej, że tego typu relikwie są chyba raczej w sanktuariach.

Dodano po 13 minutach 59 sekundach:
To znaczy, zrozumiałam, że Ci to nie przeszkadza, bo sam napisałeś:

ale jeśli komuś to do czegoś potrzebne, np. do wzrastania w wierze, to by była jasność, ja nie mam nic przeciwko temu

Ale nie rozumiem chyba tego:

Tak szczerze, bardzo mnie cieszy, że coraz mniej młodych ludzi widzi potrzebę i sens relikwi.

Wydaje mi się, że zjawisko relikwii jest dość neutralne, nie jest czymś złym, więc nie wiem jaki tu powód do radości. Do smutku, oczywiście, też nie widzę tu powodu. To dość indywidualna sprawa, czy dla kogoś taki kult jest ważny czy nie jest, więc co tutaj oceniać. Chyba nie ma nic szczególnego, co by podlegało ocenie, jest to raczej obojętne moralnie.

I doprecyzuję jeszcze, że nie polemizuję z Tobą w tej sprawie, bo jak napisałam, nie mam zdania na ten temat. Tylko zwyczajnie nie rozumiem, co budzi Twoje wątpliwości albo kontrowersje.

[Marek_Piotrowski]

„Elizeusz umarł i pochowano go. Oddziały zaś Moabitów wpadały do kraju każdego roku. Zdarzyło się, że grzebiący człowieka ujrzeli jeden oddział [nieprzyjacielski]. Wrzucili więc tego człowieka do grobu Elizeusza i oddalili się. Człowiek ten dotknął kości Elizeusza, ożył i stanął na nogi.” /2Krl 13;20-21/

Teku kochany i gdzie ty tu widzisz kult relikwii

A w cytatach które ja przytoczyłem?...

Dla żyda dotknięcie trupa zaciągało nieczystość rytualna, więc omijali z daleka a nie dotykali

To prawda. Ale zmartwychwstanie wszystko zmieniło:
1Kor 15:53-55 "Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, aby się przyodziało w nieśmiertelność. (54) A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć. (55) Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?"

To już raczej nasze współczesne bojaźliwe podejście do śmierci, które każe nam postępować podobnie jak przywołani przez Ciebie Żydzi, jest niechrześcijańskie.

[Dezerter]

Marku ja odpowiadałem na stwierdzenie Nenderena:

Z Biblii wynika, że wiara w relikwie była jeszcze zanim powstał Kościół.

Żaden z 3 cytatów nie mówi o kulcie relikwii, to chyba tak oczywiste, że nie będę się rozwijał
Kult relikwii w naszym rozumieniu rozpoczęła matka Konstantyna Helena odkryciem gwoździ i krzyża Jezusa a do czego to doprowadziło i czemu nie jestem entuzjastom kultu relikwii to pokaże cytat ze strony katolickiej, Przewodnik katolicki :

Czy wiesz, że...?

Znanych jest ponad tysiąc szczątków Krzyża, na którym miał skonać Chrystus. Nie jest tylko jasne, z jakiego drzewa pochodzą, bowiem według jednych ekspertyz jest to drzewo oliwne, według innych – sosna. Można się doliczyć około trzydziestu gwoździ, którymi Syn Boży został przybity do Krzyża. Jeszcze bardziej imponująca jest liczba kolców z Korony Cierniowej sięgająca stu pięćdziesięciu. Co ciekawe, sama Korona Cierniowa (z brakującym jednym cierniem) znajduje się obecnie w Katedrze Notre Dame…

Nie tylko relikwie związane z męką Pańską cieszą się tak wielką popularnością. Należną cześć odbierają również odnalezione przedmioty z Jego wczesnego dzieciństwa. Są to chociażby fragmenty „kołyski” – żłóbka, w którym znalazł się zaraz po narodzinach (Bazylika Santa Maria Maggiore w Rzymie); „pieluszka”, w którą został owinięty (katedra w Akwizgranie); fragment tuniki, w jaką miała być odziana Maryja wydając na świat Jezusa (katedra w Akwizgranie).

Także dzisiaj znajdują się chętni na zakup relikwii Jana Pawła II. Skrawki sutanny papieskiej – niekiedy może tylko rzekomej - sprzedawane są w pobliżu Watykanu w cenie od 2 do 5 € za sztukę.

https://www.przewodnik-katolicki.pl/Arc ... u-relikwii

Na własne oczy widziałem kołyskę Jezuska patrzyłem i nie wierzyłem

[Gzresznik Upadający]

Jesli to was interesuje to antyteza chrześcijaństwa czyli buddyzm i shinto lubią relikwie. Czczenie szczątków " ichniejszych świętych" odbywa się jeszcze bardziej bezpośrednio.
Tyle ze " nasze" mocno draznią ich " bostwa" ☺

[sądzony]

@Dezerter nie wyjaśnisz @miłośniczka Faustyny :

Ale nie rozumiem chyba tego:

Tak szczerze, bardzo mnie cieszy, że coraz mniej młodych ludzi widzi potrzebę i sens relikwi.

Sam jestem ciekaw dlaczego to Cię cieszy?

Dodano po 2 minutach 15 sekundach:

... to antyteza chrześcijaństwa czyli buddyzm ...

Sam to wymyśliłeś czy wyczytałeś?