Czy to kłóci się z Kościołem?

[Aga1986]

Bawiłam się w psychologa i sprawiało mi to wtedy wielką frajdę ale po czasie mi się już przejadło. Wiesz po to się czyta książki żeby je czasem wykorzystać w życiu.

[sądzony]

Bawiłam się w psychologa i sprawiało mi to wtedy wielką frajdę ale po czasie mi się już przejadło. Wiesz po to się czyta książki żeby je czasem wykorzystać w życiu.

Zgadzam się. Ale i noża można użyć krojąc chleb lub wbijając w serce.
Fakt, że potrafię zaszufladkować innych jest bezużyteczny i w zasadzie potwierdza to, że nie rozumiem samego siebie.

[Aga1986]

Jeżeli czytasz jakąś książkę i chłoniesz jej zawartość to wykorzystujesz wiedzę w niej zawartą. Autor szufladkował ( w tym przypadku autorka) to i ja szufladkowałam. I mówię właśnie teraz że to nie było dobre.

[sądzony]

Jeżeli czytasz jakąś książkę i chłoniesz jej zawartość to wykorzystujesz wiedzę w niej zawartą. Autor szufladkował ( w tym przypadku autorka) to i ja szufladkowałam. I mówię właśnie teraz że to nie było dobre.

Rozumiem. Ja osobiście interesowałem się eneeagramem, by spróbować dowiedzieć się czegoś o sobie.

[Michał91]

Czyli co te ennagramy kompletnie nie działają czy jest tam trochę w tym prawdy?

[sądzony]

Czyli co te ennagramy kompletnie nie działają czy jest tam trochę w tym prawdy?

Moim zdaniem nie jest to kompletnie durne, ale nie ma się co na tym fiksować.
W sposób (moim zdaniem) chrześcijański pisze o tym franciszkanin R. Rohr:
https://www.empik.com/enneagram-dziewie ... ,ksiazka-p

[Michał91]

Czyli co te ennagramy kompletnie nie działają czy jest tam trochę w tym prawdy?

Moim zdaniem nie jest to kompletnie durne, ale nie ma się co na tym fiksować.
W sposób (moim zdaniem) chrześcijański pisze o tym franciszkanin R. Rohr:
https://www.empik.com/enneagram-dziewie ... ,ksiazka-p

Na pewno jakieś podstawy z dziedziny psychologii czy prawidłowości przy zachodzeniu na siebie osobowości to może mieć, największą bzdurą to są te znaki zodiaku, tam to pasuje wszystko jak kot z psem według mnie to na pewno nie ma takiego człowieka który nie posiada wszystkich tych 9 osobowości, uważam że istnieje coś takiego jak osobowość dominująca i to tylko na przestrzeni jakiegoś okresu czasu, uważam że ktoś kto będzie w okresie dziecięcym powiedźmy melancholikiem może być w okresie nastoletnim ekscentrykiem a jako młody dorosły sangwinikiem. Rzucam tylko przykładami.

Chociaż szczerze powiedziawszy fajnie byłoby to sobie jakoś poukładać w taki "ennagram" bo jednak sama natura dąży do pewnej harmonii.
Myślałem nawet o stworzeniu jakiś chrześcijańskich kart z lokalnymi zwierzakami i przypisaniem patronów ale musiałbym opracować ciekawą koncepcję, to musiałoby być coś wartościowego z błogosławieństwem oraz pomocą, wiedzą z góry zrobione.

[Aga1986]

Patronów można mieć dużo. Imię wybierają nam rodzice więc to oni nas oddają pod opiekę któremuś z nich, później sami wybieramy na bierzmowaniu. A czasem jest tak że Święty wybiera człowieka , kiedy to np znajdziemy przypadkowo lub dostaniemy wizerunek któregoś z nich. Albo jeden Święty do nas bardziej "przemawia", czujemy z nim więź a z innym mniej.
Tak czy inaczej podoba mi się ta nasza tradycja imienin.

Dodano po 9 minutach 34 sekundach:
"Myślałem nawet o stworzeniu jakiś chrześcijańskich kart z lokalnymi zwierzakami i przypisaniem patronów ale musiałbym opracować ciekawą koncepcję, to musiałoby być coś wartościowego z błogosławieństwem oraz pomocą, wiedzą z góry zrobione."
Fajny masz pomysł. Daj nam znać jak coś opracujesz:-)

[sądzony]

Na pewno jakieś podstawy z dziedziny psychologii czy prawidłowości przy zachodzeniu na siebie osobowości to może mieć, największą bzdurą to są te znaki zodiaku, tam to pasuje wszystko jak kot z psem według mnie to na pewno nie ma takiego człowieka który nie posiada wszystkich tych 9 osobowości, uważam że istnieje coś takiego jak osobowość dominująca i to tylko na przestrzeni jakiegoś okresu czasu, uważam że ktoś kto będzie w okresie dziecięcym powiedźmy melancholikiem może być w okresie nastoletnim ekscentrykiem a jako młody dorosły sangwinikiem. Rzucam tylko przykładami.

Chociaż szczerze powiedziawszy fajnie byłoby to sobie jakoś poukładać w taki "ennagram" bo jednak sama natura dąży do pewnej harmonii.
Myślałem nawet o stworzeniu jakiś chrześcijańskich kart z lokalnymi zwierzakami i przypisaniem patronów ale musiałbym opracować ciekawą koncepcję, to musiałoby być coś wartościowego z błogosławieństwem oraz pomocą, wiedzą z góry zrobione.

Istota psychologii i duchowości jest rozwój. Fiksacja na schemacie jest, moim zdaniem, patologią. Jakakolwiek "diagnoza" psychologiczna, określenie stanu duchowego, czy charakterystyka osobowości ma sens jedynie wtedy gdy służy rozwojowi, a nie stagnacji.

Postawienie diagnozy "depresja" może Cię zarówno zniewolić jak i pchnąć do rozwoju.
Określenie siebie jako introwertyka również może Cię uwięzić lub otworzyć.
Dostrzeżenie infantylizmu duchowości służyć ma zmianie.

[Michał91]

Fajny masz pomysł. Daj nam znać jak coś opracujesz.

Nie mogę się za wiele pilniejszych rzeczy zabrać, występuje u mnie obecnie dosyć niska produktywność.
Pomysłów to ja mam bardzo wiele ale albo brak chęci albo nie ma dla kogo tego tworzyć choć zdolności pewne są

Patronów można mieć dużo.

Dokładnie

wtedy gdy służy rozwojowi, a nie stagnacji.

No właśnie, ja wyznaje klasyczne Chrześcijaństwo

Dostrzeżenie infantylizmu duchowości służyć ma zmianie

Niestety być może bardzo wiele rzeczy jest infantylne, a przecież tego nie szukamy... brak wyboru, brak możliwości rozwoju, brak możliwości kreowania czegoś samodzielnie czy w grupie i kończy się to właśnie takim wypaleniem ewentualnie szukaniem.

[Dezerter]

Moim zdaniem się nie kłóci, bo i tak istniejemy tylko w jednej rzeczywistości a te inne jeśli w ogóle są to nie mają na nas wplywu.

[sądzony]

No właśnie, ja wyznaje klasyczne Chrześcijaństwo

A co to właściwie znaczy?

Niestety być może bardzo wiele rzeczy jest infantylne, a przecież tego nie szukamy... brak wyboru, brak możliwości rozwoju, brak możliwości kreowania czegoś samodzielnie czy w grupie i kończy się to właśnie takim wypaleniem ewentualnie szukaniem.

Duchowość winna się rozwijać wraz z dojrzałością. Nikt nie oczekuje rozumienia matematyki wyższej od człowieka ze stosunkowo niskim IQ. Każdy ma jakieś ograniczenia, a w duchowości nie liczą się jakieś poziomy, a cnoty.

Nie jestem również za tym, by cokolwiek czynić "na siłę". Głód Boga "sam", prędzej czy później się pojawia.

[Aga1986]

Moim zdaniem się nie kłóci, bo i tak istniejemy tylko w jednej rzeczywistości a te inne jeśli w ogóle są to nie mają na nas wplywu.

Tylko że jest taka historia- podróżnik w czasie uważał że przybył z przyszłości i np spotkał siebie samego z tej linii czasowej do której się transportował ( tylko w innym wieku byli) i tu nasuwa się pytanie czy w ogóle dusza ludzka może być powielona i mogą istnieć dwie te same, czy to się nie kłóci z Kościołem.
Bo właśnie podróżnicy mówią że przekraczają te linie czasowe i czy oni po prostu fantazjują czy nie- jak się do tego odnieść czytając takie historie. Lubię je czytać tylko nie wiem czy nie grzeszę, nawet jeśli traktuję to jako fantastykę to przyłapałam się na tym, że momentami w to wierzę i analizuję.

[Marek_Piotrowski]

Jacy podróżnicy tak mówią?! I jak (twierdzą) że przenoszą się w czasie?
Masz na myśli literaturę SF czy też kogoś, kto twierdzi, ze to robi?

[Aga1986]

mam na myśli rzeczywistych ludzi którzy tak pisali ( w internecie są ich historie).