Zmartwychwstanie, niebo i stan ludzkiego ciała po śmierci.

[Andej]

takim razie kiedy się wstawiają?

Jak tylko znajdę się w niebie, na co mam nadzieję, to natychmiast odpowiem. Jeśli mieć będę dostęp do sieci.
Natenczas nie znam sposobów komunikowania się świętych z Bogiem. Ale sadzę, że musi istnieć jakaś relacja. Nie mam pojęcia w jaki sposób się modlą i orędują za nami. Wierzę w ich obcowanie.

W jakich obrazach? Malarstwie? Cóż to za dowód.

W obrazach malowanych słowem. Wielu świętych malowało te obrazy. O. Pio, Faustyna, Simma, Gertruda i wielu, wielu innych. Czy jest to dowód? Czy można te wszystkie objawienie całkowicie zignorować? Czy można im wszystkim zaprzeczyć? Choć w sumie, czemu nie. Możesz zaprzeczyć. I już.

Zresztą - jak namalowac duszę?

To juz zostawiam wyobraźni artysty. Ale przy okazji, mając z nim kontakt, warto spytać, czy dusze malował, czy człowieka w czyśćcu.

[Dezerter]

• Nie wiemy, czy jest jakikolwiek odstep pomiędzy naszą śmiercią a Paruzją (po tamtej stronie czas nie jest ograniczeniem). Może tak, może nie
• Po zmartwychwstaniu nie będziemy żyli na Ziemi, tylko w Niebie.
  Jak to możliwe z ciałami? Nie mam pojęcia i nie wyobrażam sobie. Myślę w kategoriach "kartofli" (viewtopic.php?p=306083&hilit=kartofle#p306083) i za życia nie jestem w stanie myśleć inaczej
• wiemy jednak ze to możliwe - w Niebie przecież jest (już ze zmartwychwstałym ciałem) Jezus Chrystus (a także Jego Wniebowzięta Matka)
• Nie ma problemu z ludźmi, których ciała nie istnieją. Bóg sobie poradzi - w końcu łatwiej jest odtworzyć, niż stworzyć, a to już zrobił, więc wiemy ze umie

A na czym opierasz, że [*]Po zmartwychwstaniu nie będziemy żyli na Ziemi, tylko w Niebie.
To po co nowa ziemia

[Andej]

A czym jest nowa ziemia? Na jakiej podstawie można uważać, że jest to ten sam glob, na którym się teraz znajdujemy?
Nową ziemią nazywano Amerykę, po jej odkryciu. Nową Ziemią nazywają planety, na których są warunki do życia.
Czy niebo nie jest nową ziemią?
Jak po zmartwychwstaniu mamy nowe ciała i to materialne, to i nowa ziemia taką będzie. A przecież zmartwychwstałe ciała nie są odbudowanymi ciałami ziemskimi, wszak mają inne właściwości. Są doskonalsze. Tak i nowa ziemia, czymkolwiek ona jest, będzie doskonałym miejscem. Lub stanem.

[Dezerter]

Teolog odpowiada
Co oznaczają wyrażenia: „nowa ziemia” i „nowe niebo”?
Pytanie czytelnika:
Zacząłem czytać Nowy Testament. Dobrnąłem prawie do końca, czyli do Apokalipsy św. Jana Apostoła. Nie bardzo jednak rozumiem słowa o „nowej ziemi” i „nowym niebie”.

Niedziela Ogólnopolska 11/2020, str. VII

Ks. Jan Powroźnik
Apokalipsa (dosłownie z greki: objawienie, zdjęcie zasłony, odsłonięcie) kończy kanon Pisma Świętego zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu. To księga, która została napisana językiem symbolicznym, zakorzenionym w Biblii Hebrajskiej. W niej zaś zestawienie słów „niebo” i „ziemia” to określenie całości rzeczywistości, wszechświata, wszystkiego, co istnieje i zostało stworzone przez Pana Boga. To tzw. hendiadys (dosłownie z greki: jeden przez dwa), czyli ukazanie jednego pojęcia przez dwa wyrazy.

Podobnie też należy rozumieć tę zbitkę słowną w Nowym Testamencie, również w jego ostatniej księdze. Dotyczy ona bowiem czasów, kiedy przy powtórnym przyjściu Pana Jezusa na ziemię, podczas tzw. paruzji, wszystko stanie się nowe właśnie w Chrystusie. Można powiedzieć, że będzie to niejako nowa kreacja, dzięki której pochodząca od Boga całość świata materialnego i duchowego zostanie ostatecznie odnowiona. W ten sposób dopełni się poniekąd dzieło stworzenia i odkupienia. Dlatego też jest mowa o „nowej ziemi” i „nowym niebie”.

Wyrażenia te spotykamy w Nowym Testamencie w Drugim Liście św. Piotra: „Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość” (3, 13), oraz w Apokalipsie: „I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową” (21, 1).

W pierwszym przypadku jest mowa o wspomnianym powtórnym nadejściu Pana na końcu czasów. W drugim natomiast – o prorockiej wizji nowego Jeruzalem, czyli chwalebnie odnowionej wspólnoty uczennic i uczniów Pańskich.

Dlatego też św. Jan Apostoł określa w Apokalipsie niebo i ziemię jako nowe rzeczywistości, gdyż już nie będzie między nimi żadnych ograniczeń, będą one skupione jakby w jednym nowym miejscu, którym jest właśnie nowe Jeruzalem. Skoro zaś początek wszystkiego wywodzi się od stworzenia „nieba i ziemi” (por. początek Księgi Rodzaju), tak też kiedyś stworzenie dotrze do celu swojego istnienia – „nowego nieba” i „nowej ziemi”. Może się nawet tak złożyć, że dożyjemy tych czasów. Tak przynajmniej podpowiada nam nasza wiara, którą przejęliśmy od naszych przodków i w której trwamy.

Skoro Adam i Ewa przechadzali się po rajskiej Ziemi, to ja się spodziewam twardo stąpać po ziemi moim przebóstwionym ciałem, ale skoro Marek będzie w Niebie to ... będziesz musiał Andeju pośredniczyć miedzy nami

[Marek_Piotrowski]

Chodzisz po cienkim lodzie, @Dezerter

[konserwa]

Nie rozumiem - wiec raz twierdzi sie ( niewazne kto ), ze Adam i Ewa sie nie spotkali, ze to taki jedynie tekst hiperbolicznie przenosny, a pozniej jednych umieszcza sie na skalistej planecie, a innych w niebie ( kosmicznym? ) - czyli kto ten bigos bedzie jadl?

[Marek_Piotrowski]

za https://biblista.pl/ukryte/pytania/295- ... emiaq.html

"W języku hebrajskim nie istniało określenie oznaczające „wszechświat”, ale podobną ideę wyrażano przy pomocy hendiadysu, czyli złożenia dwu rzeczowników „niebo i ziemia”. Przy pomocy tego wyrażenia autorzy określali całość świata materialnego i duchowego, który pochodzi od Boga. W ten nurt wpisują się także autorzy nowotestamentalni."

I dalej:
"Jeżeli natomiast chodzi o terminy „nowe niebo” i „nowa ziemia”, to są one charakterystyczne dla nieco innego tematu. Terminy te spotykamy w Drugim Liście Piotra (3,13) oraz Apokalipsie (21,1), choć ma ona swoje korzenie w Iz 65, 17 (zob. także Iz 66,22). Mówią one o czasach ostatecznych, a zatem po ostatecznym, czy inaczej powtórnym przyjściu Jezusa. Z tego też powodu niebo i ziemia nazwane zostają nowymi, ponieważ tak naprawdę nie ma między nimi granicy, ponieważ są one skupione w jednym miejscu – nowym Jeruzalem (zob. Ap 21,2.10-27). Tak jak początek istnienia świata zainaugurowany został poprzez stworzenie „nieba i ziemi” (zob. Rdz 1,1; 2,4), tak dotarcie stworzenia do ostatecznego celu jest określone przy pomocy rozwinięcia tej nazwy przy pomocy przymiotnika „nowy”.

Dla autora Apokalipsy wszyscy zbawieni przebywają razem w nowym świecie, gdzie nie ma przepaści między niebem a ziemią, ale panuje idealna relacja z Bogiem. Dlatego w Starym Testamencie najmocniejszą prośbą o interwencję Boga w świecie było wołanie o „rozdarcie nieba” (Iz 63,19). Rozdarte niebo nie będzie stanowiło bariery między Bogiem a ludźmi, nie będzie określało strefy niedostępnej dla człowieka, ale nastąpi odwrócenie tego, co Bóg dokonał w drugim dniu stwarzania świata (Rdz 6,8)."

Doktrynę, wg której część ludzi (144 000, "klasa niebiańska") będzie w Niebie a reszta na odnowionej Ziemi wyznają Świadkowie Jehowy.

[Andej]

Skoro Adam i Ewa przechadzali się po rajskiej Ziemi, to ja się spodziewam twardo stąpać po ziemi moim przebóstwionym ciałem,

Skoro nowe ciało będzie nowe, o innych właściwościach, doskonałe, to i nowa ziemie taka będzie. Czy będzie twarda, tego nie wiem. Nie sądzę, aby chodziło o tę samą materię ziemi, jaką teraz znamy. Raczej traktuje nową ziemię jako miejsce nowego istnienia. Nowa ziemie to tam, gdzie jest mieszkań wiele, czyli dom Ojca. Środowisko dla zbawionych zmartwychwstałych.

[Marek_Piotrowski]

I znów gadamy z punktu widzenia kartofla...
Spróbujcie wytłumaczyć jakieś zjawisko fizyki kwantowej komuś po III klasach podstawówki, za pomocą pojęć używanych do świata roslin, zwierząt i tym podobnego otoczenia.
A przecież zjawiska kwantowe to nasz swojski, materialny świat, a nie transcendentalny dla nas dziś świat Nieba.

[sądzony]

I znów gadamy z punktu widzenia kartofla...

A czy o pewnych sprawach zawsze nie będziemy mówili "z punktu widzenia kartofla"?
Nawet jeśli to Ty zacytujesz biblistę?

[Marek_Piotrowski]

Oczywiście, że tak. Właśnie o tym mówię. Ale też o próbie przełożenia poetyckich opisów (nowa ziemia, nowe niebo, Miasto Święte Górna Jerozolima z fundamentami z drogich kamieni itd na materialną wizję Nieba.

[konserwa]

Kartofle - bo was powrzucamy na obiad nietranscendentalny.

[Dezerter]

Chodzisz po cienkim lodzie, @Dezerter

Że niby na Nowej Ziemi będą bieguny

Dodano po 5 minutach 30 sekundach:

niebo i ziemia nazwane zostają nowymi, ponieważ tak naprawdę nie ma między nimi granicy, ponieważ są one skupione w jednym miejscu – nowym Jeruzalem

w nowym świecie, gdzie nie ma przepaści między niebem a ziemią, ale panuje idealna relacja z Bogiem.

więc ja dalej twardo stoję na nowej ziemi
tylko z tego co podajesz Andej nie będzie musiał pośredniczyć

[Andej]

Bo to będzie/jest jedno środowisko. Nowa ziemia i niebo. Wszystko łączy Bóg. Nie materia. Nie odnowiony glob. Bo, jeśli przemieniony, to na wzór nieba, czyli w niebo.
Zastanawiają mnie tylko ziemniaki. Ale dla lubiących je, może będą. Nie sądzę jednak, aby w niebie, tak jak teraz na ziemi panowała pogarda dla tego warzywa.

[sądzony]

Zaczytany w św. Janie od Krzyża chciałem podzielić się krótkim opisem, w którym św. odnosi się do nieba:

"To właśnie chciał wyrazić św. Paweł (Ga 2,20), gdy mówił: Vivo autem iam non ego, vivit vero in me Christus; <<Teraz już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus>>. Tym wyrażeniem "już nie ja żyję" tłumaczy, że chociaż sam żył, nie żył swoim życiem, gdyż był przeobrażony w Chrystusa. Jego życie było więc bardziej boskie niż ludzkie i mógł powiedzieć, że nie on żyje, lecz żyje w nim Chrystus.

8. O tym upodobnieniu i przeobrażeniu możemy powiedzieć, że jego życie i życie Chrystusa było jednym życiem przez zjednoczenie miłości. Doskonałe urzeczywistnienie tego będzie w niebie, w życiu Bożym, dla tych wszystkich, którzy zasługują na oglądanie siebie w Bogu. Przeobrażeni w Boga będą tam żyli życiem Bożym, a nie swoim życiem, choć właściwie i swoim życiem, gdyż życie Boże będzie ich życiem. I wtedy będą mogli naprawdę powiedzieć: żyjemy my, ale nie my, gdyż Bóg żyje w nas." (PD S12, p.7-8, s.110-110)