Co mówi człowiek gdy zrezygnuje ze swej mądrości ?

[Praktyk]

Zaciekawił mnie ostatnio ten cytat ( pojawił się w czytaniach na dziś )

(1 Kor 2, 1-5)
Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością, głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.


Jak to rozumiecie ?
Co mówi człowiek do drugiego człowieka o swojej wierze, jeśli ma nie używać ludzkiej mądrości ?
Dlaczego wg autora opieranie się na ludzkiej mądrości jest złe ( a przynajmniej gorsze ) ?

[Andej]

Dlatego, ze nie ma żadnego znaczenia na drodze zbawienie. Bo głosić trzeba Chrystusa a nie mądrości (ludzkie). Nie wywyższać się, ale dawać świadectwo.

[AdamS.]

Św. Paweł mówi "nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością", czyli wyrzeka się czegoś skądinąd bardzo ludzkiego - potrzeby zaistnienia w swym słowie, nie tylko poprzez zdobycie poklasku (błyskotliwości), ale nawet przez podzielenie się własna mądrością, w której dostrzega marność. W całości koncentruje się na Chrystusie, bo już wie, że tylko w Nim jest mądrość. Wie też, że zwycięstwo nie przychodzi przez dominację, ale przez KRZYŻ. To dwie kluczowe prawdy, zawarte we wszystkich listach Apostoła.

Czy mieliście czasem takie sytuacje, że trzeba coś na siłę wymyślić i nic do głowy nie przychodzi? Tak się kończy opieranie się na własnej mądrości. Można dostąpić krótkiej chwały z powodu przelotnie błyskotliwych słówek, ale nie będzie to nigdy mądrość. Bo prawdziwa Mądrość tylko przepływa przez nas niczym górski potok - do nas należy tylko otwarcie się na nią. Dlatego najmądrzejsze myśli przychodzą do mnie wtedy, gdy sam uznam, że jestem głupi, gdy się biernie poddam temu przepływowi strumienia ŁASKI, płynącej wprost z Krzyża.

[Abstract]

Ludzka mądrość również pochodzi od Boga, on nas stworzył. Zaznaczam że chodzi o mądrość, a nie głupie przeświadczenie o tym (np. Efekt Dunninga-Krugera). Ten cytat dla mnie odnośni się głównie do pychy z poczucia mądrości i ponadprzeciętności (psychologicznie każdy z nas ma tendencję do takiego przeświadczenia).

Pojawienie się Jezusa na ziemi od początku powiązane jest z prostotą i skromnością, uczniowie nie mogli być inni, a jeśli byli to ulegli odmianie.

Deprecjonowanie mądrości ludzkiej w wypowiedzi jakiegoś człowieka jawi się jako owoc jego mądrości, jest jego tworem. A więc samo sobie odbiera moc argumentacji. Sprzeczności nie są nam do niczego potrzebne.

Myślę że jest tak, że tam gdzie kończy się mądrość zaczyna się pycha. Każdy z nas ma problem z odczytaniem tego u siebie, często żyjąc w przeświadczeniu że dostrzega to trafnie u innych. Pycha udziela się każdemu bez wyjątku.

[Marek_Piotrowski]

Myślę, że Paweł, pisząc te słowa, chciał przekazać przede wszystkim, ze pokłada nadzieję w Bogu, a nie w swojej wiedzy (powszechnie znanej Dz 26:24 "Odchodzisz od rozumu, Pawle - zawołał głośno Festus, gdy on tak się bronił - wielka wiedza doprowadza cię do utraty rozsądku."), ani w, tak cenionej wówczas u Greków i Żydów, biegłości retorycznej ("nie przybyłem, aby błyszcząc słowem"), lecz w mocy Ducha i sile samej Ewangelii ("ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej").

[hektolitr]

Na domorosłej mądrości chciałem przejść życie. Udawało się, wraz z tym rosła moja pycha, którą zaczynam u siebie zauważać. Jest niebotycznych rozmiarów, jest straszna, zatruwa życie, przyćmiewa drugą osobę, bliskich, każe patrzeć na siebie, aby tylko gdzieś się nie wyłożyć, aby mnie było dobrze. Tyle lat pycha była moją maską, aż zaczynała się wrastać w skórę. Bóg mi właśnie pokazał, jakim to byłem człowiekiem, który ''umiłował'' rozum, a stał się zuchwałym typem, który nie widział nic poza potrzebą karmienia swojego ego.

[Dezerter]

Zaciekawił mnie ostatnio ten cytat ( pojawił się w czytaniach na dziś )

(1 Kor 2, 1-5)
Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością, głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.


Jak to rozumiecie ?
Co mówi człowiek do drugiego człowieka o swojej wierze, jeśli ma nie używać ludzkiej mądrości ?
Dlaczego wg autora opieranie się na ludzkiej mądrości jest złe ( a przynajmniej gorsze ) ?

Ludzka mądrość, czyli błyszcząc słowem i mądrością, odnosi się moim zdaniem do filozofii, retoryki, oracji - Paweł był przecież wykształconym w grece
Pawłowi nie chodzi o to, że jest złe, ale że on głosząc Dobrą Nowinę o Zbawieniu chce oprzeć się na tym co najważniejsze jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego
by słuchacze nie wierzyli mu ze względu na dar wymowy, przekonywanie, argumentowania itd
ale na prostych słowach o Ukrzyżowanym głoszonym z ducha i mocy,
Paweł chodził w Duchu, Duch Pana opanował go i jego słowa miały moc bez filozofowania, logiki, czy retoryki.

[sądzony]

Można gadać, czytać i dywagować o wierze.
Jeżeli spotkamy jednak kogoś kto głosi Kerygmat w swym świadectwie ... duch, moc ...

[Praktyk]

Ludzka mądrość, czyli błyszcząc słowem i mądrością, odnosi się moim zdaniem do filozofii, retoryki, oracji - Paweł był przecież wykształconym w grece
Pawłowi nie chodzi o to, że jest złe, ale że on głosząc Dobrą Nowinę o Zbawieniu chce oprzeć się na tym co najważniejsze jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego
by słuchacze nie wierzyli mu ze względu na dar wymowy, przekonywanie, argumentowania itd
ale na prostych słowach o Ukrzyżowanym głoszonym z ducha i mocy,
Paweł chodził w Duchu, Duch Pana opanował go i jego słowa miały moc bez filozofowania, logiki, czy retoryki.

Też właśnie życie doprowadza mnie do tego zrozumienia...
O ile więcej Boga i Ducha jest w powiedzeniu:
"Byłem zgubionym grzesznikiem, a On mnie uratował, Ciebie też uratuje"
od prób rozumowego przekonania do istnienia Boga, a już na pewno do jego intencji.
( To drugie ma raczej zerową skuteczność )

[Nenderen]

Myślę że każdy chrześcijanin powinien wewnętrznie ukrzyżować swoje zdolności poznawcze poprzez Chrystusa.

[faraon]

fortitude in fide.

[Pytający]

Odpowiedź na zadane pytanie mamy w przytoczonym przez ciebie tekście.
W wer.1 mamy : "kiedy do was przyszedłem, nie przyszedłem" z..."ze znakomitością mowy lub mądrości". Nie oznacza to z bezrozumnym i nic nie wnoszącym gadaniem. W wer.4 nadal czytamy: "A moje słowa nie opierały się na...". Tylko na czym? "na duchu i mocy"
Z jakiego powodu?
"aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzi". Tylko na czym?
"na mocy theos" wer.5
Tak to nie przyszedł: "ze znakomitością mowy i mądrości". Podobnie wer.4 "moja mowa i ogłaszanie nie opierały się..."
Tylko na czym?
"na okazywaniu ducha i mocy".
Po co?
Po to, "żeby wiara opierała się nie na...lecz na mocy...".
Celem mowy i ogłaszania, nie było danie mądrości, co danie mocy. Nie oparte było z tej przyczyny na mądrości, co mocy, aby wiara oparta była na mocy. A jej ukazywanie odbywało się "na o k a z y w a n i u ducha i mocy".
Nie o sposób ogłaszania idzie, co o zamiar i jego realizację. A gdy przeznaczeniem nauczania było danie mocy itp. Nie o zaszczepienie mądrości itp. Nie za pomocą mądrości zaszczepia się moc, co zaszczepia się ją przez okazywanie ducha i mocy.
Jednak w wer. 6 czytamy: "wypowiadamy jednak mądrość". Jednak nie mądrość ludzi i z ludzkiego punktu widzenia, wyrażaną ludzkimi sposobami.
I jak czytamy od wer 11 do 16 należy interpretować duchowe sprawy, duchowym ludziom, w duchowy sposób, duchowymi słowami.

[Praktyk]

Dzisiaj też ładna myśl w czytaniu na ten temat.

Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża.

[Andej]

A ja narzekam, gdy ktoś głupio głosi Dobrą Nowinę. Nie trafiają do mnie słowa prymitywne i bezmyślne kazania.
Uważam, że po to kształci się duszpasterzy, aby posługiwali się mądrością. Dzielili wiedzą. Korzystając ze światła Ducha świętego.
Uważam, że obowiązkiem księży jest chrzczenie ludzi. Że, m.in. po to zostali wybrani powołaniem i posłani do ludzi, aby chrzcili. To ich obowiazek, w którym świeccy moga ich zastępować tylko w sytuacjach koniecznych.
A Ewangelie mają obowiązek, nie tylko oni, bo i każdy z nas, głosić mądrze i zrozumiale. Tak, aby ludzie, których sptykamy na swoich drogach poznawali i rozumieli sens Ofiary Chrystusa na krzyżu. Głosić Ewangelię trzeba mądrze. Coraz mądrzej, bo ludzi wykształconych przybywa.
Może kiedyś, gdy głoszono ją niepiśmiennym, bez jakiegokolwiek wykształcenie można było zrezygnować z mądrości w głoszeniu. I ograniczyć się do wpajania nakazów i zakazów. Szczególnie zakazów (prawie cały Dekalog to zakazy).

Człowiek nie ma prawa rezygnować ze swojej mądrości. Mądrość jest darem otrzymanym od Boga. Każdy ma obowiązek wykorzystywać tę mądrość. Zarówno w życiu własnym, jak też w dawaniu świadectwa i apostołowaniu.
Mt 10.16 Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie!
Ef 5.15-17 Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe. Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.
Mógłbym jeszcze parę kop (a kopa na 60 szt.) przytaczać cytatów biblijnych pochwalających mądrość. I ganiących rezygnację z niej, czyli głupotę.

[Praktyk]

@Andej chyba nie chodzi o zrezygnowanie z używania mózgu, tylko wystrzeganie się od postawienia mądrości nad duchem. Mądre prawienie o pismach bez wprawienia słów w czyn mocą Ducha jest zniweczaniem Krzyża.