Nie rzucajcie pereł przed wieprze - o osądzaniu

[CiekawaXO]

Jak rozumiecie fragment który poniżej przytoczę?

"Powściągliwość w sądzeniu. Obłuda*
71 Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. 2 Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. 3 Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? 4 Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, gdy belka [tkwi] w twoim oku? 5 Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata. 6 Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały".
Komentarz jezuity:

Nie dawać psom tego, co święte; nie rzucać pereł przed świnie. Trzymając się tego obrazu, można zobaczyć, że nie chodzi tu o to, że się gardzi psem, czy świnią. Raczej o to, że zwierzęta potrzebują czegoś innego. Pies wolałby dostać miskę karmy, niż największą świętość. Świnia mając do wyboru koryto paszy i najcenniejszą perłę świata, wiadomo, że wybrałaby paszę. Bo mają po prostu inne potrzeby niż ludzie.

Nie można mówić: masz wierzyć w to i tamto, masz myśleć tak i tak, masz żyć w taki a taki sposób; bo to bez sensu. To właśnie byłoby rzucanie perły swoich najintymniejszych przemyśleń i najważniejszych odkryć przed „świnie” – bo niektóre doświadczenia są po prostu nieprzekazywalne. Próba narzucenia ich innym jest równie absurdalna jak właśnie robienie świni prezentu z pereł. Lepiej ucieszyć się własną perłą, pokazać, że takową się posiada i że jest dla mnie najcenniejsza na świecie. Dopiero, kiedy w Drugim pojawi się dobra zazdrość: że on też chciałby taką perłę, można mu ją przekazać".

Ja rozumiem ten fragment jak wyżej. A wy? Czy katolik zawsze powinien upominać każdego, czy raczej powinien się zastanowić, kiedy nie pisać Prawdy? I pytam nie tylko na linii katolik-ateista, - inne wyznanie - inny światopogląd, ale także na linii katolik - katolik. Czy powinniśmy upominać innych katolików że są np. jedynie uczonymi w Piśmie, czy też zostawić ich samym sobie? Uważam że ludzie za mało pamiętają o tym fragmencie Pisma.

[Marek_Piotrowski]

Tu nie chodzi o swoje "przemyślenia" ani o to, że doświadczenia są nieprzekazywalne, lecz o Ewangelię.
Chodzi o to, że nie ma sensu głoszenie komuś, kto potraktuje naukę Jezusa jak świnie. I nie chodzi też o to, czego "potrzebują świnie" tylko o to, żeby nie prowokować głoszeniem do bluźnierstwa wobec głoszonego Orędzia.

[Tek de Cart]

widziałem też komentarz jezuity że chodzi to o 'świńskie sprawy', że ten opętany był 'uświniony' przez 'świńskie' grzechy (czyli seksualne)
po tym komentarzu dosyć ostrożnie podchodzę do jezuickich komentarzy...

[Dezerter]

Ja widzę dwa tematy
Osadzanie
i tutaj jestem całkowicie pewny i bardzo ostrożny w wydawaniu sadów, bo sadzimy tylko po pozorach, mając ułamek znajomości danego tematu, sprawy, człowieka, jego sytuacji, motywów, faktów, intencji itp itd
nie nasza to rola osadzać Biblia wyraźnie to mówi wielokrotnie.

A psy i świnie
najstarsza interpretacja to niewierzący, poganie, którzy nie są w stanie docenić tego co święte i piękne
potrzebne jest dla takich osób jakiś kerygmat, podstawy, apologia w rozumieniu pochwały, pozytywnego przedstawienia wiary i samych chrześcijan jako dobrych ludzi, a religii jako dobrej i przyjaznej
a dopiero później jest czas na wprowadzenie tego co święte i pereł
jest droga katechumeny, która trzeba przejść jak po schodach do Świątyni Ducha św.

[CiekawaXO]

widziałem też komentarz jezuity że chodzi to o 'świńskie sprawy', że ten opętany był 'uświniony' przez 'świńskie' grzechy (czyli seksualne)
po tym komentarzu dosyć ostrożnie podchodzę do jezuickich komentarzy...

Zawsze możesz napisać co Ty myślisz o danym fragmencie, jakie masz rozważania na ten temat.

Dodano po 36 sekundach:
Kurde, lepiej niech Franciszek niczego nie komentuje

[Dezerter]

Ty się nie śmiej
czytam publikację bardzo poważnego i uznanego jezuity ks. Henryk Pietras, publikacja równie poważna i fundamentalna
Początki teologii Kościoła str 50 czytuję (podkreślenie i wytłuszczenie moje)

"Kult polegał tylko i wyłącznie na Dziękczynieniu gdyż świadomość bycia zbawionym i przynależności do wspólnoty wybranej do zbawienia, była przemożna. Wpływ naturalnej religijności (poganochrześcijan - wyśnienie Dez) okazał się jednak duży: ludzie chcieli się wysilać, żeby osiągnąć zbawienie. Zaczęły mnożyć się zachowania religijne: posty, umartwienia, śluby, ofiary, aż do budowania coraz wspanialszych świątyń.

po kolejnym takim podobnym wpisie, prześmiewczym w stosunku do pierwotnego Kościoła wszedłem w internet żeby sprawdzić, czy ten autor nadal jest w KK i jest nadal wierzący
jest i ma się dobrze

[Marek_Piotrowski]

Ks. Henryk Pietras jest kontrowersyjny: z jednej strony bardzo kompetentne opracowania, z drugiej dość... powiedzmy: daleko posunięte tezy. Nie w tym sensie, by ich kierunek był całkowicie fałszywy: jednak zdarza Mu się chyba zagalopować.
Tak jak tutaj: zdecydowanie dość często brakuje nam dziś świadomości tego, że to Bóg zbawia, a nie my sami siebie (ostatnio za taką tezę zostałem obsobaczony przez pewną panią, że demotywuję wierzących ), jednak zachowania nazwane tu "religinymi" mają swoje miejsce i łatwo to udowodnić tymi samymi pismami, w których mowa o zbawieniu przez Boga.
Nie mówiąc już o tym, że NT wypowiada się bardzo pozytywnie o "religijności".

[faraon]

Dez, moim zdaniem bardzo dobrze napisane przez jezuite.
To Dziekczynienie wlasnie moze przejawiac sie na wiele sposobow, ktore dla wielu moga byc niezrozumiale, albo potraktowane jak wysilek by sie zbawic.
Nawet na forum zauwazylem takie niezrozumienie, lub traktowanie.

Dodano po 3 minutach 44 sekundach:
Marek, wlasnie widzenie czyjegos dzialania jako proby zbawienia jest wlasnie bledem, a przynajmniej w wiekszosci przypadkow, bo w wiekszosci sa to wlasnie dzialania wynikajace z wdziecznosci za zbawienie. Wlasnie jako Dziekczynienie, a nie zaslugiwanie.
Nikt nie jest w stanie ocenic czyichs intencji, dlatego niemal zawsze bedzie to dzialanie negatywne wzgledem wiary.

[Marek_Piotrowski]

Marek, wlasnie widzenie czyjegos dzialania jako proby zbawienia jest wlasnie bledem, a przynajmniej w wiekszosci przypadkow, bo w wiekszosci sa to wlasnie dzialania wynikajace z wdziecznosci za zbawienie. Wlasnie jako Dziekczynienie, a nie zaslugiwanie.

Przykro mi, nie wiem co chciałeś przez to powiedzieć.

[faraon]

Po prostu czlowiek nie jest w stanie dokonac oceny czyichs intencji, by moc ocenic czy jakies dzialanie jest Dziekczynieniem, czy proba zaslugi na zbawienie.
Dokonujac tego typu oceny, dzialamy na szkode wiary, a nie jej wyjasniania, czy poprawiania u kogos.

[Marek_Piotrowski]

Ale ja nie pisałem nic o ocenie intencji. To są dwie różne sprawy poruszone w tej wypowiedzi Jezusa. Ja wypowiadałem się w tej drugiej sprawie - nie rzucania pereł przed wieprze.

[abi]

dla mnie "nie rzucajcie pereł przed wieprze" - oznacza aby odstapic od kaznodziejskich zapedow widzac demonstracyjnie niepobozne zachowania i slyszac wulgarne slownictwo

[Marek_Piotrowski]

dla mnie "nie rzucajcie pereł przed wieprze" - oznacza aby odstapic od kaznodziejskich zapedow widzac demonstracyjnie niepobozne zachowania i slyszac wulgarne slownictwo

Otóż to. Zabrakło mi takiego jasnego sformułowania jak Twoje.

[Andej]

Omijałem ten wątek albowiem jego tytuł wydawał mi się niespójny.
Co ma osądzanie (człowieka) do profanowania świętości?
Ale w przytoczonym fragmencie jest cały zestaw zasad, wskazówek.

1. Nie osądzać ludzi. Bo to Bóg jest jedynym, który może ocenić w pełni prawidłowo. Człowiek zawsze ulega jakimś pozorom.
2. Przestroga: Wydając osąd o kimś, wyrażasz zgodę na to, abyś był sadzony. Jeśli Ty osadzasz kogoś zgodnie z własnymi kryteriami, to ktoś inny ma prawo osądzać Ciebie według norm przez niego uznawanych.
3. Przestroga przed wyolbrzymianiem czyichś błędów i wyszukiwaniem usprawiedliwień dla własnych działań. Tu przychodzą na myśl słowa: (J 8.10) ... Nikt cię nie potępił? Bo oceny dokonywać może tylko ten, kto jest bez grzechu.

Czy następne kwestie maja związek z powyższymi?
1. Nie pozwól profanować!
2. Sam okazuj szacunek.
Jeśli jesteś głodny, kup tyle jedzenia i ile możesz zjeść. Nie kupuj dwa razy więcej, aby się nie zmarnowało.
Jeśli widzisz, że słowa nie trafiają, to nie marnuj energii. Skieruj ją tam, gdzie może przynieść owoc. pamiętasz wskazówkę Jezusa? Mk 6.11 Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich!

Jest powiązanie. Zanim zaczniesz działać, oceń sytuację. Oceń możliwości porozumienia. Nie znaczy to, że masz z góry zaniechać. Ale oblicz szanse. Jeśli widzisz nienawiść, to nie marnuj czasu i energii. Okaż dobrą wolę, ale nie nastawaj. Ani nie narażaj się na klęskę, która rozbudzi agresję.
Nie musisz oceniać człowieka. Oceń możliwości. Oceń sposoby, które zastosujesz, aby przekazać Słowo. Aby przekazać je tak, aby nie upadło w błoto. Widząc stado świń, zauważ, że są to świnie. Widzisz psy, weź pod uwagę, że są to psy. Oceń sytuacją, z jaką masz do czynienia. Być może w kontakcie z jedną świnią dostrzeżesz w niej potencjał i możliwość uszanowania Słowa.