Szafarz nadzwyczajny

[Praktyk]

Jeszcze taki dokumencik do rozważań :
https://wobroniewiary.com/2012/03/27/sw ... hPrJrVqq9k

Z jednej strony stwierdzają, że szafarze nadzwyczajni powinni posługiwać tylko w przypadku "rzeczywistej konieczności", ale z drugiej strony, że tą koniecznością jest nawet wydłużenie się nabożeństwa.

Więc kwestia jest chyba pozostawiona sumieniu proboszcza. Musi rozeznawać, czy to już lenistwo, czy jeszcze rzeczywista konieczność

[Marek_Piotrowski]

W 1987 roku Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zwróciła się o właściwą interpretację do Komisji Pontyfikalnej ds. Właściwej Interpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego. Pytanie było następujące:

Czy nadzwyczajny szafarz Komunii św., zgodnie z kanonami 910, par. 2 i 230, par. 3, może spełniać swój nadzwyczajny obowiązek wówczas, gdy są obecni w kościele, nawet jeżeli nie biorą udziału w sprawowaniu Eucharystii, zwyczajni szafarze , którzy nie są w żaden inny sposób odsunięci [od rozdawania Komunii św.]?

Odpowiedź na to pytanie była prosta: „NIE”.
Nie mogła być inna – choć bowiem w kanonie 230 § 3 KPK czytamy: Tam, gdzie to doradza konieczność Kościoła, z braku szafarzy (kapłanów), także świeccy, chociażby nie byli akolitami lub lektorami, mogą wykonywać pewne obowiązki w ich zastępstwie (…), a także rozdzielać Komunię świętą zgodnie z przepisami prawa, to Instrukcja Świętej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, wydana 29.01.1973, zatytułowana Immensae caritatis, mówiąca o szafarzach, stwierdza:

Wierny, zakonnik lub świecki, upoważniony jako szafarz nadzwyczajny Eucharystii, może rozdzielać Komunię św. jedynie wtedy, gdy nie ma kapłana, diakona lub akolity, gdy kapłanowi stoi na przeszkodzie choroba, podeszły wiek lub gdy liczba komunikujących jest tak wielka, że przedłużałaby się zbytnio Msza św. Należy więc zganić postawę tych kapłanów, którzy choć obecni przy celebrze, wstrzymują się od udzielania Komunii św., zostawiając ten obowiązek świeckim.

W zasadzie szafarze powinni wchodzić do akcji w następujących wypadkach:
• gdy nie ma księdza, diakona lub akolity,
• gdy osoby wymienione wyżej są, ale nie mogą dysponować Komunią Świętą ze względu na inną posługę pasterską, chorobę lub zaawansowany wiek,
• gdy liczba wiernych pragnących Komunii Świętej jest tak znaczna, iż odprawianie Mszy albo rozdawanie Eucharystii poza Mszą nadmiernie by się przedłużyło.
Krótko mówiąc, szafarstwo świeckich powinno być czymś „awaryjnym”, wymuszonym okolicznościami (nieprzypadkowo dokumenty kościelne nazywają świeckich szafarzy „nadzwyczajnymi”).
Tak też przedstawia sprawę Instrukcja Redemptoris sacramentum:

151. Przy sprawowaniu liturgii do pomocy nadzwyczajnych szafarzy należy się uciekać jedynie w sytuacji prawdziwej konieczności. Pomoc ta bowiem nie jest przewidziana w celu zapewnienia pełniejszego uczestnictwa świeckich, lecz z natury swojej jest dodatkowa i tymczasowa. Gdzie jednak istnieje konieczność odwołania się do posługi szafarzy nadzwyczajnych, należy wytrwale i gorąco się modlić, aby Pan niezwłocznie posłał kapłana do posługi wspólnocie oraz wzbudził obficie powołania do kapłaństwa.
157. Jeśli w sytuacji zwyczajnej obecna jest wystarczająca liczba wyświęconych szafarzy, również do rozdawania Komunii świętej, nie należy wyznaczać nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej. W takich okolicznościach ci, którzy byliby wyznaczeni do tego rodzaju posługi, nie powinni jej wykonywać. Należy potępić postępowanie tych kapłanów, którzy, choć sami uczestniczą w celebracji, powstrzymują się jednak od udzielania Komunii, powierzając to zadanie świeckim.
158. Nadzwyczajny szafarz Komunii świętej będzie bowiem mógł udzielać Komunii jedynie w przypadku braku kapłana lub diakona, albo kiedy kapłan napotyka trudności z powodu choroby lub podeszłego wieku lub innej ważnej przyczyny albo gdy jest tak wielka liczba wiernych przystępujących do Komunii, że sama celebracja Mszy zbytnio by się przeciągnęła. Należy to jednak rozumieć w ten sposób, że w żadnym przypadku wystarczającą przyczyną nie będzie nieznaczne przedłużenie, oceniane w świetle zwyczajów i kulturowego kontekstu miejsca.

Instrukcja przestrzega:

Niech więc w parafiach nigdy nie dochodzi do tego, aby kapłani lekkomyślnie zamieniali się własnymi funkcjami kapłańskimi z diakonami lub świeckimi, wprowadzając tym samym zamieszanie co do specyfiki każdego z nich


Z drugiej strony jestem przeciw rozdzieraniu szat w tej sprawie. Owszem, instytucja szafarza nadzwyczajnego nie powinna być nadużywana (a chyba do pewnego stopnia tak właśnie się dzieje), ale też nie jest to jakieś straszliwe odstępstwo od wiary, jak usiłują niektórzy przedstawiać.

Wydaje mi się też, że instytucja szafarzy jest bardzo ważna odnośnie Komunii Świętej zanoszonej chorym.

[Praktyk]

Ale rozumiem, że jest zgoda, że jeśli już kapłan wyznaczył nadzwyczajnego szafarza do posługi, nawet naginając "rzeczywistą potrzebę" to nie ma w tym żadnego zagrożenia dla "skuteczności" Eucharystii. Ewentualnie dla sumienia kapłana.

[Marek_Piotrowski]

Oczywiście. Poza tym to kwestia dyscyplinarna, a nie moralna. I do tego niezbyt ważna.
Co więcej, myślę, że to się będzie zmieniało w kierunku coraz szerszej posługi szafarzy (być może nawet mniej sformalizowanej, tak jak to było w pierwszych wiekach, gdy Eucharystię do domów roznosili mali chłopcy).
I choć trochę boję się lenistwa księży, to z drugiej strony mam to za dobry kierunek.

[faraon]

Oczywiście. Poza tym to kwestia dyscyplinarna, a nie moralna. I do tego niezbyt ważna.
Co więcej, myślę, że to się będzie zmieniało w kierunku coraz szerszej posługi szafarzy (być może nawet mniej sformalizowanej, tak jak to było w pierwszych wiekach, gdy Eucharystię do domów roznosili mali chłopcy).
I choć trochę boję się lenistwa księży, to z drugiej strony mam to za dobry kierunek.

Szczegolnie gdy na horyzoncie maluje sie widok coraz mniejszej ilosci powolan Kaplanskich.
Zwiekszenie liczby Szafarzy, to uprzedzajace dzialanie na okolicznosc braku kaplanow w niedalekiej przyszlosci.
We Francji juz jest taki brak kaplanow i powolan, a w porownaniu z Polska to na 400 powolan w Polsce jest jedno powolanie we Francji.

[Andej]

instytucja szafarza nadzwyczajnego nie powinna być nadużywana (a chyba do pewnego stopnia tak właśnie się dzieje), ale też nie jest to jakieś straszliwe odstępstwo od wiary, jak usiłują niektórzy przedstawiać.

Od wiary, na pewno nie jest odstępstwem. Ale od dyscypliny już jest. Jest też demonstracyjnym(?) lekceważeniem KPK. Wzgl. totalna nieznajomością.
Sądzę, że księża nie znają. Proboszczowie jadą szablonem. Wikariusze boją się podskoczyć.

[Dezerter]

Jeszcze taki dokumencik do rozważań :
https://wobroniewiary.com/2012/03/27/sw ... hPrJrVqq9k

Z jednej strony stwierdzają, że szafarze nadzwyczajni powinni posługiwać tylko w przypadku "rzeczywistej konieczności", ale z drugiej strony, że tą koniecznością jest nawet wydłużenie się nabożeństwa.

Więc kwestia jest chyba pozostawiona sumieniu proboszcza. Musi rozeznawać, czy to już lenistwo, czy jeszcze rzeczywista konieczność

Nie tylko prezbitera, wielokrotnie to ja mówiłem jasno i wyraźnie proboszczowi, że:
"o - dzisiaj jest dwóch księży, więc moje pomoc nie będzie potrzebna"
"dzisiaj jest mało ludzi, więc ksiądz dzisiaj sam da radę, a ja idę do żony do ławki"
apeluję z tego miejsca do nadzwyczajnych szafarzy, by rozdawać Komunię tylko w przypadkach niezbędnie koniecznych, bo taka jest nasza rola

[abi]

a tak, to mowcie proboszczom - dzis nie rozdaje bo malo ludzi
(?)

[Drwal]

Ja też słyszałem podobne historie, że kobieta, która była szafarzem, to jak jej trumnę otworzono, to miała czarną rękę, słyszałem, że zniewagą jest przyjmowanie komunii na rękę lub stojąco. U mnie w parafii przyjmuje się na stojąco po poprzedniejszym przyklęknięciu do ust. Ja na klęcząco przyjmowałem, bo niektórzy u mnie w parafii tak robili, aż proboszcz mnie upomniał, wtedy znowu na stojąco zacząłem przyjmować, choć wcześniej się bałem, w tym temacie nawet pisałem nawet na forum.
Podobno Maryja przed takimi sposobami przestrzegała, ale jak pamiętam pisał wtedy @Marek_Piotrowski Maryja nie mówi niczego sprzecznego z Kościołem
Jestem teraz jeszcze przez tydzień we Włoszech i wczoraj byłem na Mszy, gdzie był jeden ksiądz i tam właśnie była szafarka i szafarz nadzwyczajny , ja przyjąłem od księdza na stojąco i na rękę, bo inni tak robili. Słyszałem , że podobno ktoś w czasie tej Mszy wziął parę Hostii do domu, pewnie dla bliskich.
Według mnie jest to sprawa indywidualna ale uważam, że Ksiądz ma pierwszeństwo do udzielania Komunii, nadzwyczajni szafarze powinni być wtedy, kiedy naprawdę byłaby taka konieczność, w każdym razie najważniejsza jest Łaska uświęcająca, wiara w to, że Jezus jest obecny w tej Hostii i chęć jedności z Nim.

[abi]

w każdym razie najważniejsza jest Łaska uświęcająca, wiara w to, że Jezus jest obecny w tej Hostii i chęć jedności z Nim.

chcialam sie upewnic czy rzeczywiscie sa to trzy konieczne warunki?

[Drwal]

@abi
No według mnie każdy z tych warunków jest ważny przy przyjęciu Komunii, wyobraź sobie przyjąć komunię bez któregoś, czy to byłoby dobre?

[abi]

a to znaczy ze nie powinnam chodzic

[Drwal]

@abi dlaczego?

[faraon]

Myse ze chodzi o pierwszy warunek.
Sama sobie nie przysporzy Łaski uświęcającej.

[Andej]

Ja też słyszałem podobne historie, że kobieta, która była szafarzem, to jak jej trumnę otworzono, to miała czarną rękę, słyszałem, że zniewagą jest przyjmowanie komunii na rękę lub stojąco.

Nie godzi się powtarzać takich zabobonów. Przecież osoba niewierząca może uwierzyć w takie bzdury. A wiele osób niewierzących, którym się wydaje, że wierzą. Zabobony oddalają od Boga.
Jeśli słyszysz takie historie, to tłumacz, że są to opowiadania podsuwane przez szatana.
Osoba wierząca uzna za głupotę. Osoba niepewna uwierzy.