@AdamS. trochę innym meandrami krążą moje myśli
To, że Bóg jest w jakiś sposób w innych osobach, czyli w każdym z nas, jest bardziej jednoznaczne w innych wersetach. Np w tym:
Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40)
Natomiast mi po głowie chodzi od czasu do czasu pytanie o istotę Chleba, czy pokarmu. J 6 akurat był ostatnio w codziennym czytaniu, więc pytanie wróciło.
Z jednej strony Jezus mówi, że "ja jestem prawdziwym pokarmem". Więc sprawa zamknięta.
Z drugiej strony mówi, coś lekko zmieniającego wydźwięk:
"a chlebem, który ja dam..."
Czyli tak jakby chciał dookreślić, jaka jest natura tego pokarmu, którym jest. I że nie jest to samo istnienie jako bytu fizycznego, czy duchowego.
Tylko wpisana w jego istotę od stworzenia akcja. Akcja oddania życia za świat.
Wpisuję mi się w to rozważanie też znaczenie imion.
Tak jak Jahwe to jest "Jestem, który jestem". I to określa najlepiej jego istotę. Bo sam tak się nazwał.
Tak samo najwyższe imię jakie nadał Jezusowi znaczy "Jahwe jest zbawieniem", tak jakby istotą( ciałem ) Jezusa było zbawiawianie i oddanie życia. A nie, że ciałem jest Jezus, a przy okazji trafiło się, że dostał zadanie zbawienia.
Panie patrz na moje serce razem ze mną, patrz na prawdę o mnie razem ze mną.
