Miłość fałszywa i prawdziwa

[sądzony]

Ale, choć pierwotnym źródłem dobra jest Bóg, to człowiek kierujący się Jego objawieniem, a zatem i światłem Ducha świętego, sam dokonuje dalszego definiowania dobra i zła (dzięki Łasce czyni to zgodnie z wolą Bożą).

Wydaje mi się, że Wolą Boga względem człowieka, nie jest "dokonywanie definiowania dobra i zła", a miłowanie i czynienie dobra.
Jeżeli naszą wolę kierujemy ku Bogu, wszystko mamy "zdefiniowane" w "doświadczeniu Miłosi".

A po czynie EwyAdama uzurpuje sobie także prawo do definiowania niezależnego od Boga i łaski, a nawet przeciw.

Ani Bóg, ani Miłość nie żąda definicji, a czynu, ciała, materializacji.
Bóg jest Miłością i Duchem. To my jesteśmy ciałem Prawdziwej Miłości, a poprzez nią "metaforycznie" Boga (Kościół, Synostwo).

[Andej]

Wydaje mi się, że Wolą Boga względem człowieka, nie jest "dokonywanie definiowania dobra i zła", a miłowanie i czynienie dobra.

Dlatego napisałem, że nie ma fałszywego dobra, bo jest ono złem.
Jest tylko dobro. Właśnie, jak również napisałem, określone przez Boga. Dobro bez przymiotników. Prawdziwe jest zawsze, bo to Bóg je określił.

[sądzony]

Jest tylko dobro. Właśnie, jak również napisałem, określone przez Boga. Dobro bez przymiotników. Prawdziwe jest zawsze, bo to Bóg je określił.

Tak, ale dyskusja dotyczy "miłości prawdziwej i fałszywej".
Wydaje mi się, że rozróżnienie pomiędzy tymi "rodzajami" miłości rozciąga się pomiędzy "miłością z siebie do siebie" jako próba "uzupełnienia deficytów", a Miłością z Boga do Boga jako oddanie się Bogu w swej niedoskonałości.

Dla mnie to oczywiste.
Wiem kim byłem, jak "kochałem" siebie gdy byłem daleko od Boga i wiem czego doświadczam dziś. Wydaje mi się, że moja miłość jest "prawdziwsza" (choć wiele jej jeszcze brak) niż w czasach minionych.

[Andej]

Tak, ale dyskusja dotyczy "miłości prawdziwej i fałszywej".

Dlatego napisałem, że miłość może być tylko prawdziwa. Bo fałszywa nie jest miłością, ale jej zaprzeczeniem.

[sądzony]

Tak, ale dyskusja dotyczy "miłości prawdziwej i fałszywej".

Dlatego napisałem, że miłość może być tylko prawdziwa. Bo fałszywa nie jest miłością, ale jej zaprzeczeniem.

Istnieje światło słoneczne, światło księżyca (odbite) oraz sztuczne z latarki?
Czy wszystkie są prawdziwe, a może któreś mniej lub bardziej?

[Andej]

A które z nich jest fałszywe?

[sądzony]

To, które jest dalej od Boga?

[Andej]

Nie wiem. Wiem, że najbliżej jest światło Ducha świętego.

[sądzony]

Nie wiem. Wiem, że najbliżej jest światło Ducha świętego.

I ja więżę, że analogicznie jest z miłością

[Andej]

A ja nie więżę miłości, ale się na nią otwieram.

[pom]

43 Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. 44 A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; 45 tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. 46 Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? 47 I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? 48 Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.

Tak można poznać, że ktoś ma miłość w sobie jeżeli kocha także nieprzyjaciół swoich i tych którzy mu źle życzą.

[sądzony]

A ja nie więżę miłości, ale się na nią otwieram.

Ups... no to wpadłem

[Andej]

Warto wpaść w dobre towarzystwo. I w nim pozostać. Do nieba też warto wpaść, choćby tylko na jedną wieczność.