Odsetek poronień, które pozostają niezauważone.

[sądzony]

I nawet nie moge powiedzieć komuś, że idą do nieba. Zgroza. Dla rodziców zgroza, dla mnie zgroza i niesprawiedliwość.

Wiara w to, że Bóg stworzył świat wynika z Tajemnicy czyli niewiedzy jak powstał.
Wiara w to, że idą do nieba wynika z wiary w Bożą Miłość.

Gdybyśmy mogli mówić tylko o tym czego jesteśmy pewni, dużo więcej byśmy milczeli.

[faraon]

I nawet nie moge powiedzieć komuś, że idą do nieba. Zgroza. Dla rodziców zgroza, dla mnie zgroza i niesprawiedliwość.

Wiara w to, że Bóg stworzył świat wynika z Tajemnicy czyli niewiedzy jak powstał.
Wiara w to, że idą do nieba wynika z wiary w Bożą Miłość.

Gdybyśmy mogli mówić tylko o tym czego jesteśmy pewni, dużo więcej byśmy milczeli.

To o czym pisze Ciekawa wynika z niezrozumienia wiary w Boga.
Jesli sie rozumie to wszystko wyglada kompletnie innaczej, a ziemskie zycie ma inny wymiar.
Wlasnie tego typu pytania i watpliwosci jakie ma Ciekawa, sa niemall wyznacznikiem rozumienia Wiary w Boga i zawierzenia Bogu.

[sądzony]

To o czym pisze Ciekawa wynika z niezrozumienia wiary w Boga.
Jesli sie rozumie to wszystko wyglada kompletnie innaczej, a ziemskie zycie ma inny wymiar.

Nie wiem z czego to wynika. Choć mógłbym coś "przypuścić".
Nie lubię również słowa "rozumienie" w odniesieniu do wiary czy Boga, ale wiem o co Ci chodzi.
Wydaje mi się, że nie jesteśmy w stanie "zrozumieć tego wszystkiego", ale może błądzę.
Tak, życie może mieć całkiem inny wymiar.

Wlasnie tego typu pytania i watpliwosci jakie ma Ciekawa, sa niemall wyznacznikiem rozumienia Wiary w Boga i zawierzenia Bogu.

Chyba nie rozumiem.

[faraon]

To wlasnie czego nie rozumiesz, jest mistyka.
Jak zrozumiesz, przestaje nia byc.

[sądzony]

To wlasnie czego nie rozumiesz, jest mistyka.
Jak zrozumiesz, przestaje nia byc.

Żyję na świecie już 44 lata. To wystarczająco, by pokusić się o stwierdzenie, że:
nie wszystko czego nie rozumiem jest mistyką, a często nie jest nawet duchowością.

Ale zawsze dopuszczam błąd.

[faraon]

Jednak to co rozumiesz, nie jest juz mistyka, chocby z samego rozumienia pojecia "mistyka".

[sądzony]

Jednak to co rozumiesz, nie jest juz mistyka, chocby z samego rozumienia pojecia "mistyka".

Tak.
To co mistyczne jest transcendentne, tajemnicze, przekraczające rozum. Rozum więc nie jest w stanie tego "zamknąć" w pojęciu.
Na szczęście nie musi, bo w zasadzie wszystko co do człowieka mówi Bóg, zawarte jest w Krzyżu, na którym wisi Człowiek Syn Boży.

[faraon]

A tym samym krzyzem byl krzyz na ktorym Mojzesz powiesil miedzianego weza. "kto uwierzy, bedzie uzdrowiony".
To jest wlasnie ta wiara, ktora uzdrawia, a ktora niektorzy na forum niszcza. To niszczenie tej wiary, jest dzialaniem przeciwko wierze ktora glosil Jezus.
Zaden pretekst obrony Wiary nie b edzie nigdy przewyzszajacy Nauke Jezusa.

[CiekawaXO]

Ja sobie mogę wytłumaczyć filozoficznie, teologicznie, naprawdę dużo, mogę zagłuszyć każde domaganie się odpowiedzi od rozumu, mogę też przyjąć na wiarę dużo rzeczy, zagłuszyć w sobie wiele pytań. Naprawdę mogę to zrobić. Nie jest to jakoś mega trudne. Ale tak nie robię.
Jeśli dochodzi do tzw. normalnego życia, kiedy jest jakaś sytuacja graniczna, nie uprawiam wysokiej teologii, tylko się pytam: serio? naprawdę? Gdzie jest Bóg itd.
Przykład z brzegu: widzę jakąś potworną zbrodnię. Tak taaak, ależ ja znam wszystkie teologiczne wyjaśnienia i że wolna wola i tak dalej.
Ale kto nie zadał sobie pytania, widząc jakąś potworność: gdzie był Bóg?
Ja sobie zadaję.
I sobie darujcie jakieś insynuacje, jakoby by było coś nie tak z moją wiarą. Wydaje mi się że wszystko z nią w porządku, a ja wiem lepiej. Ale to nie oznacza, że ja się nie mogę kłócić z Bogiem. Co nie?
Wydaje mi się że to jest wpisane w wiarę, a nie jest jej zaprzeczeniem.
Faraon ma poniekąd rację. Niektórzy ludzie potrafią :zamknąć oczy i wierzyć, nawet jak czegoś nie rozumieją. Zawierzają Bogu i ufają Mu, mimo że czegoś nie rozumieją. I nie neguję tej drogi, bo na tym tez polega wiara. Może przede wszystkim.
Ale nie każdy tego chce, wierzyć w ten sposób. A raczej nie może, bo go sumienie żre od środka.
I wydaje mi się, że zadaniem bliźniego, jest takiej osobie towarzyszyć, a nie ją wykluczać.
Całe szczęście tylko raz, na wiele spowiedzi usłyszałam, że nie mogę mieć takich problemów.
Duszpasterstwo się zmienia, ksieża też, szczególnie młodzi. Towarzyszą, rozmawiają, rozumieją przede wszystkim. Kościół się zmienia.

[faraon]

Ja sobie mogę wytłumaczyć filozoficznie, teologicznie, naprawdę dużo, mogę zagłuszyć każde domaganie się odpowiedzi od rozumu, mogę też przyjąć na wiarę dużo rzeczy, zagłuszyć w sobie wiele pytań. Naprawdę mogę to zrobić. Nie jest to jakoś mega trudne. Ale tak nie robię.
Jeśli dochodzi do tzw. normalnego życia, kiedy jest jakaś sytuacja graniczna, nie uprawiam wysokiej teologii, tylko się pytam: serio? naprawdę? Gdzie jest Bóg itd.
Przykład z brzegu: widzę jakąś potworną zbrodnię. Tak taaak, ależ ja znam wszystkie teologiczne wyjaśnienia i że wolna wola i tak dalej.
Ale kto nie zadał sobie pytania, widząc jakąś potworność: gdzie był Bóg?
Ja sobie zadaję.
I sobie darujcie jakieś insynuacje, jakoby by było coś nie tak z moją wiarą. Wydaje mi się że wszystko z nią w porządku, a ja wiem lepiej. Ale to nie oznacza, że ja się nie mogę kłócić z Bogiem. Co nie?
Wydaje mi się że to jest wpisane w wiarę, a nie jest jej zaprzeczeniem.
Faraon ma poniekąd rację. Niektórzy ludzie potrafią :zamknąć oczy i wierzyć, nawet jak czegoś nie rozumieją. Zawierzają Bogu i ufają Mu, mimo że czegoś nie rozumieją. I nie neguję tej drogi, bo na tym tez polega wiara. Może przede wszystkim.
Ale nie każdy tego chce, wierzyć w ten sposób. A raczej nie może, bo go sumienie żre od środka.
I wydaje mi się, że zadaniem bliźniego, jest takiej osobie towarzyszyć, a nie ją wykluczać.
Całe szczęście tylko raz, na wiele spowiedzi usłyszałam, że nie mogę mieć takich problemów.
Duszpasterstwo się zmienia, ksieża też, szczególnie młodzi. Towarzyszą, rozmawiają, rozumieją przede wszystkim. Kościół się zmienia.

Pytasz gdzie byl Bog?
A no byl ciagle obecny, ale nie mogl ingerowac w wola wole czlowieka, ktory fizycznie czynil krzywde innym.
To nie jest wina Boga ze kain zabil Abla, tylko niezalezna decyzja Kaina, by zabic brata.

[CiekawaXO]

Wiem gdzie On był i znam zasady wolnej woli.
To jest świetny dar, ale zauwazam też jego wady. Ty nie?

[faraon]

Wiem gdzie On był i znam zasady wolnej woli.
To jest świetny dar, ale zauwazam też jego wady. Ty nie?

Jak najbardziej zauwazam, bo te wady to wlasnie grzech, ktorego rozumienia jakby nie pojmujesz.
Dekalog to ogolne zasady, a ich manipulacje to to samo co grzech pierworodny, bo z niego wywodza w sie wszelkie inne grzechy przeciwko Bogu.

[sądzony]

A tym samym krzyzem byl krzyz na ktorym Mojzesz powiesil miedzianego weza. "kto uwierzy, bedzie uzdrowiony".
To jest wlasnie ta wiara, ktora uzdrawia, a ktora niektorzy na forum niszcza. To niszczenie tej wiary, jest dzialaniem przeciwko wierze ktora glosil Jezus.
Zaden pretekst obrony Wiary nie b edzie nigdy przewyzszajacy Nauke Jezusa.

Żadne forum nie jest w stanie zniszczyć wiary, relacji z Bogiem.
Warto się jednak przyjrzeć czy coś uderza w wiarę czy po prostu we mnie.

nie można upokorzyć pokornego prawdziwie
wzburzyć spokojnego
zabić martwego
zranić wiszącego na krzyżu
czy zabrać miłującemu

[faraon]

Jednak mozna zabic wiare niepewnego.
Dlatego mamy w Pismach by "ducha nie gasic, a wszystko sprawdzac", nie majacych autorytetu Kosciola.
Zaden nauczyciel, czy tez apologeta, nie jest w stanie ocenic co od Ducha pochodzi, a co jest wymyslem czlowieka, dlatego Kosciol od pierwszych lat istnienia zaleca by Ducha nie gasic , tylko badac pod wzgledem Pism, a to takze zalezy od samego rozumienia Pism. Jesli jest bledne, to ocena bedzie bledna. Szczegolnie u samozwanczych nauczycieli, nie posiadajacych autorytetu Kosciola, a jedy nie uzurpujacych sobie taki autorytet.

[sądzony]

Ale kto nie zadał sobie pytania, widząc jakąś potworność: gdzie był Bóg?

Ciekawa moja żona poroniła 2 razy. Ostatnio rozmawialiśmy o tym chyba 5 dni temu. Powiedziała, że żadne wydarzenia w jej życiu nie zbliżyły jej do Boga jak te właśnie śmierci.
Więc jeżeli pytasz gdzie był wtedy Bóg
to ja odpowiadam:

w Chrystusie,
w naszych nienarodzonych dzieciach,
poprzez Ducha w szpitalu podczas łyżeczkowania.