Małżeństwo, a NPR

[Kacper1298]

Jak kosciol odnosi się do NPR - naturalnego planowania rodziny, że zamiast używania prezerwatywy korzystasz z cyklu i wspolzyjesz tylko wtedy, kiedy zajście w ciążę jest niemożliwe? Jest to zawsze egoizm?

Znalazłem 2 artykuły, które mówię że praktycznie zawsze to grzech:
1. https://www.radiomaryja.pl/informacje/g ... -w-regule/
2. https://rzymski-katolik.blogspot.com/20 ... y.html?m=1

Chodzi mi oto, że przez zawarciem małżeństwa para rozmawiała i uzgodnili, że w trakcie życia chcą mieć dwójkę dzieci i zakładamy, że para ma już ta dwójkę i współżyją tylko w czasie niepłodnym, bo trzeciego dziecka już nie chcą, ale jeśli im Bóg da to nie będą źli i będą je kochać czy to jest grzechem nawet jeśli pare stać na to trzecie dziecko, ale uważają że dwójka im wystarczy?

I druga kwestia czy takie założenie, że będziemy mieli tylko dwójkę dzieci jest już grzechem egoizmu? Jeśli pare stać na dziecko, ale mimo wszystko nie stara się o nie i nie chce go mieć to popełniają grzech?

Oraz ostatnie pytanie
Czy jeśli para zakłada przed małżeństwem, że w trzy lata chcą mieć jedno dziecko, i czasem wspolzyc w czasie niepłodnym, a czasem w płodnym i jak się urodzi wspolzyc pare lat w niepłodnym, aż poczują się gotowi na kolejne i wspolzyc w czasie płodnym, a potem tylko w niepłodnym, bo nie chcą już potomstwa to czy takie zaplanowanie jest grzechem?

[Tek de Cart]

raczej nie jest to grzechem co opisałeś, ale nie znam Twojego (Waszego) serca, więc rzucę tylko parę zdań.
Założenie 'chcemy mieć tylko dwójkę dzieci' z czego wynika? czy jest jakiś WAŻNY powód takiego myślenia? czy tylko takie kulturowe/społeczne dopasowanie się?
Ważnym powodem może być zdrowie (czy to fizyczne czy psychiczne), poważne powody materialne, czy dogłębne rozeznanie duchowe pokazujące inne dziedziny gdzie Bóg powołuje do pracy.
Zasadniczo polecam (za papieżem Pawłem VI-tym, i własnymi obserwacjami) wielkoduszność. Każde dziecko do rodziny może wnieść nową dodatkową porcję miłości, która długofalowo przewyższa koszty (zwłaszcza materialne)

[Kacper1298]

raczej nie jest to grzechem co opisałeś, ale nie znam Twojego (Waszego) serca, więc rzucę tylko parę zdań.
Założenie 'chcemy mieć tylko dwójkę dzieci' z czego wynika? czy jest jakiś WAŻNY powód takiego myślenia? czy tylko takie kulturowe/społeczne dopasowanie się?
Ważnym powodem może być zdrowie (czy to fizyczne czy psychiczne), poważne powody materialne, czy dogłębne rozeznanie duchowe pokazujące inne dziedziny gdzie Bóg powołuje do pracy.
Zasadniczo polecam (za papieżem Pawłem VI-tym, i własnymi obserwacjami) wielkoduszność. Każde dziecko do rodziny może wnieść nową dodatkową porcję miłości, która długofalowo przewyższa koszty (zwłaszcza materialne)

Powód jest taki, że para poprostu sama z siebie nie chce mieć dużo dzieci, nie chce mieć przysłowiowego "przedszkola" tylko spokojnie wychować dwójkę dzieci, ale współżyją dalej tylko w czasie niepłodnym i nie zamykają się nie nowe życie, ale nie starają się o nie, czy taki powód jest grzechem?

[Tek de Cart]

no to pytanie czy to jest już zachowanie egoistyczne? znów - nie znam Waszego serca więc ciężko mi na to odpowiedzieć. Wstępnie tak bym to zakwalifikował czytając Twoje słowa. Pytanie bardziej 'jak patrzysz na dziecko' - czy to wspaniały dar od Boga, czy obciążenie i utrudnienie życia? (chociaż oczywiście dzieci są pewnym obciążeniem i utrudnieniem)

[Kacper1298]

no to pytanie czy to jest już zachowanie egoistyczne? znów - nie znam Waszego serca więc ciężko mi na to odpowiedzieć. Wstępnie tak bym to zakwalifikował czytając Twoje słowa. Pytanie bardziej 'jak patrzysz na dziecko' - czy to wspaniały dar od Boga, czy obciążenie i utrudnienie życia? (chociaż oczywiście dzieci są pewnym obciążeniem i utrudnieniem)

Wiesz, kwestią jest taka, że i przy 5 dziecku można pwoiedziec, że niechęć do 6 to kwestia egoistyczna, a jeśli para chce mieć poprostu ta dwójkę i ja wychować na przyzwoitym poziomie i nie oszczędzać na nich, co rozumiesz przez egoistyczna niechęć do posiadania dziecka?

Jeśli para ma już 2 i je wychowuje, a trzeciego nie chce z tego powodu, że uważa, że 2 jej do szczęścia wystarcza, a 3 dziecko będzie im ciężej wychować to można to nazwać grzechem?

[Tek de Cart]

No właśnie, ciężko ocenić egoizm inny niż swój a nawet swój samemu ciężko, więc dobrze mieć dobrego spowiednika czy nawet kierownika duchowego.
Dla jednego małżeństwa dwójka dzieci będzie to aż nadmiar szczęścia i obowiązków, dla innego i piątka to ciągle za mało. Dlatego Kościół zachęca do odpowiedzialnego rodzicielstwa ale i wielkoduszności. Trzeba rozważyć zarówno kwestie zdrowotne (zarówno swoje tzn. małżonków jak i dzieci - bo przecież inna jest opieka nad dzieckiem zdrowym a inna nad chorym), kwestie społeczno/psychologiczno/materialne (czy mieszkamy samodzielnie w dużym domu, czy wraz z rodzicami w małym mieszkanku itd) jak i duchowe - tzn. ciągle pytać się "Panie Boże jak jak Ty myślisz? czy lepiej dla nas starać się teraz o następne dziecko czy nie?"

[Kacper1298]

No właśnie, ciężko ocenić egoizm inny niż swój a nawet swój samemu ciężko, więc dobrze mieć dobrego spowiednika czy nawet kierownika duchowego.
Dla jednego małżeństwa dwójka dzieci będzie to aż nadmiar szczęścia i obowiązków, dla innego i piątka to ciągle za mało. Dlatego Kościół zachęca do odpowiedzialnego rodzicielstwa ale i wielkoduszności. Trzeba rozważyć zarówno kwestie zdrowotne (zarówno swoje tzn. małżonków jak i dzieci - bo przecież inna jest opieka nad dzieckiem zdrowym a inna nad chorym), kwestie społeczno/psychologiczno/materialne (czy mieszkamy samodzielnie w dużym domu, czy wraz z rodzicami w małym mieszkanku itd) jak i duchowe - tzn. ciągle pytać się "Panie Boże jak jak Ty myślisz? czy lepiej dla nas starać się teraz o następne dziecko czy nie?"

A wspolzycie w czasie niepłodnym tylko dla przyjemności to grzech?

[Marek_Piotrowski]

A czemu? Oczywiście, że to nie grzech.

[Kacper1298]

A czemu? Oczywiście, że to nie grzech.

Chodzi Ci o temat z głównego posta czy komentarz powyżej o współżyciu tylko dla przyjemności?

[Marek_Piotrowski]

A czemu? Oczywiście, że to nie grzech.

O to drugie. To pierwsze @Tek de Cart bardzo sprawnie podsumował, jeśli idzie o naukę Kościoła.
Nadmierne ograniczanie liczby dzieci jest w nauce Kościoła grzechem niezależnie od metody tego ograniczania: jedna co to znaczy "nadmierne" to kwestia sumienia - granicy pomiędzy zdrowym rozsądkiem a wielkodusznością. Mówił o tym papież Franciszek: https://pl.aleteia.org/2017/11/10/katol ... ranciszek/

[Tek de Cart]

A wspolzycie w czasie niepłodnym tylko dla przyjemności to grzech?

tu warto by zrobić rozróżnienie - tzn. jeśli współżycie jest budowaniem małżeńskiej jedności - to jest czymś dobrym i świętym. To czy w trakcie będzie to mniej czy bardziej przyjemne jest nieistotne, to czy będzie to w czasie płodnym czy nie, też.

ale jeśli ktoś współżyje tylko dla SWOJEJ przyjemności - traktując współmałżonka jako środek do celu (czyli osiągnięcia przyjemności) - to wtedy jest to wykorzystanie człowieka, a każde wykorzystywanie innych jest grzechem.

Nastawienie powinno być 'bardziej chcę Twojej przyjemności niż własnej, bardziej chcę tworzenia więzi między nami, niż budowania własnego egozimu' (czyli budowania MY a nie JA).

[Kacper1298]

@Tek de Cart
@Marek_Piotrowski
Dziękuję za odpowiedzi

[CiekawaXO]

Jeśli Kościół zachęca do wielkoduszności to fajnie cieszę się.
Ale to twoje życie i jeśli chcesz mieć dwójkę, miej dwójkę. Nie jest nigdzie napisane że nie można mieć dwójki, jeśli nie chcesz nie czujesz i kropka. Nie pójdziesz do piekła bo dla ciebie dwójka to już wielkoduszność.
Termin osobowości antykoncepcyjnej jak już kiedyś napisałam, jest podejrzanym wytworem.

Dodano po 1 minucie 25 sekundach:
I jeśli współżycie dla przyjemności, nie jest go grzechem. Kiedyś było.

Dodano po 13 minutach 23 sekundach:
Pytanie, co byś zrobil gdyby było napisane, że musisz mieć np. piątkę.

[Tek de Cart]

a co gdyby babcia miała wąsy? byłaby dziadkiem...
możemy mówić o tym co jest albo o tym co było. Co byłoby gdyby to fantastyka (która bardzo lubię i dużo czytałem )

Kościół zachęca do odpowiedzialności i wielkoduszności
https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pa ... umane.html
Encyklika Ojca Świętego Pawła VI "Humanae Vitae" - O zasadach moralnych w dziedzinie przekazywania życia ludzkiego (25.07.1968)

Odpowiedzialne rodzicielstwo
(...)Biorąc najpierw pod uwagę procesy biologiczne, odpowiedzialne rodzicielstwo oznacza znajomość i poszanowanie właściwych im funkcji, rozum człowieka bowiem odkrywa w zdolności dawania życia prawa biologiczne, które są częścią osoby ludzkiej.

Następnie, gdy chodzi o wrodzone popędy i namiętności, to odpowiedzialne rodzicielstwo oznacza konieczność opanowania ich przez rozum i wolę.

Jeżeli zaś z kolei uwzględnimy warunki fizyczne, ekonomiczne, psychologiczne i społeczne, należy uznać, że ci małżonkowie realizują odpowiedzialne rodzicielstwo, którzy kierując się roztropnym namysłem i wielkodusznością, decydują się na przyjęcie liczniejszego potomstwa, albo też, dla ważnych przyczyn i przy poszanowaniu nakazów moralnych, postanawiają okresowo lub nawet na czas nieograniczony, unikać zrodzenia dalszego dziecka.

to ile dzieci ma mieć dane małżeństwo jest decyzją tegoż małżeństwa - i nikt inne nie może tego małżonkom narzucać. Można doradzać (jak np. rodzice mogą doradzać dzieciom), można wskazywać na co zwrócić uwagę (np. na moralność pewnych działań), ale ostateczna decyzja należy tylko i wyłącznie do małżonków.

[CiekawaXO]

Ależ żadna fantastyka. Ludzie mają po 7 dzieci, nie zważając na odpowiedzialność, bo myślą ze tak trzeba.
Moje pytanie powtarzam :jakby Bóg chciał żebyś miał 10 dzieci, zrobiłbyś to z żoną? Bo ja nie.