Modlitwa wbrew sobie?

[inżynier]

Witajcie po dłuższej przerwie.
Tym razem przychodzę podzielić się swoją refleksją, ponieważ w trakcie lipca borykam się z takimi myślami, że gdy widzę w sieci zdjęcia różnych kobiet, na przykład w katosinglach albo na Katolickiej Grupie Randkowej, albo nawet widuję je na żywo, mam przeczucie, że nie powinienem w ogóle dążyć do związku z kobietą.
A tymczasem wielokrotnie powtarzam niczym mantrę prośbę do Boga o kobietę dla mnie. Również na spotkaniach mojej wspólnoty, gdzie pod koniec jest taka sekcja z prośbami.
A to by oznaczało, że modlę się całkowicie wbrew sobie.
Nie chodzi o to, czy to grzech, czy nie. Bardziej o poradę, czy w ogóle powinienem kontynuować modlitwę.

[Tek de Cart]

bardziej chyba powinieneś się nad sobą zastanowić ... może rozmowa z jakimś kierownikiem duchowym / przyjacielem? może nawet terapeutą?
taki 'przegląd' duchowo-emocjonalno-psychiczny, czyli gdzie jestem, gdzie chcę być, co jest dla mnie ważne a co nie itd. też w kontekście relacji ale nie tylko.

[CiekawaXO]

A czemu uważasz że nie powinieneś być w związku, jak się z nimi spotykasz?

[wXlfX]

Nie powinieneś czy nie chcesz?

[sądzony]

Witajcie po dłuższej przerwie.
Tym razem przychodzę podzielić się swoją refleksją, ponieważ w trakcie lipca borykam się z takimi myślami, że gdy widzę w sieci zdjęcia różnych kobiet, na przykład w katosinglach albo na Katolickiej Grupie Randkowej, albo nawet widuję je na żywo, mam przeczucie, że nie powinienem w ogóle dążyć do związku z kobietą.
A tymczasem wielokrotnie powtarzam niczym mantrę prośbę do Boga o kobietę dla mnie. Również na spotkaniach mojej wspólnoty, gdzie pod koniec jest taka sekcja z prośbami.
A to by oznaczało, że modlę się całkowicie wbrew sobie.
Nie chodzi o to, czy to grzech, czy nie. Bardziej o poradę, czy w ogóle powinienem kontynuować modlitwę.

Jeżeli nie wiesz kim jesteś módl się jedynie o godne przyjęcie tego co szykuje dla Ciebie Bóg i wypełnienie Jego woli.
Ja czasem modlę się do Boga, by zabrał mi nałóg uzależnienia od papierosów, ale tak naprawdę uwielbiam to i tego chcę.
Czy to chore? Nie. Kocha to moje ciało i moja psychika i część duszy, ale tak naprawdę moje prawdziwe ja ukryte na dnie serca wie, że nałóg mnie zabija.

Rozeznaj swoje powołanie, a to pomoże.
W duchu i miłości

[Andej]

Bardziej o poradę, czy w ogóle powinienem kontynuować modlitwę.

Modlitwę kontynuować koniecznie. Ale, wydaje mi się, że należy zmienić intencję. Zacząć się modlić o rozeznanie. Rozeznanie powołania, drogi życiowej.
Wydaje się, że jesteś na rozdrożu. Masz tęsknoty, pragnienia, które ukrywasz przed samym sobą. Tłumisz je. Wydaje Ci się, że to nie jest Twoją drogą. I z drugiej strony presja społeczna. Potrzeba, chęć bycia jak inni.
Konieczne dobre rozeznanie. Cokolwiek postanowisz pochopnie, będziesz żałował. Męczył się.
Proś, błagaj o rozeznanie. Może kilka dni ciszy u Kamedułów? Albo to, co proponuje JOBER? Poczytaj jego posty. Może jego propozycje pomoże znaleźć drogę, którą powinieneś pójść.

[inżynier]

A czemu uważasz że nie powinieneś być w związku, jak się z nimi spotykasz?

Nie żeby coś, ja po prostu widzę różne kobiety dzień w dzień, np. w pociągu, w drodze do/z pracy, w kościele... a nie żeby się spotykać. To nie są oczywiście te same panie, które widuję na katosinglach

Konieczne dobre rozeznanie. Cokolwiek postanowisz pochopnie, będziesz żałował. Męczył się.

Dziękuję.

[CiekawaXO]

Ja się pytam czemu ty uważasz, że nie powinieneś być w związku?
Przecież tak napisaeś.

[AdamS.]

Nie żeby coś, ja po prostu widzę różne kobiety dzień w dzień, np. w pociągu, w drodze do/z pracy, w kościele... a nie żeby się spotykać.

Przyznam, że nie bardzo rozumiem. Przychodzą mi tu na myśl dwie możliwe sytuacje: 1) problemy z własną tożsamością, 2) opory przed nawiązaniem trwałej relacji - lub 3) powołanie do samotności. Trudno coś radzić, jeśli nie mamy wglądu w rzeczywisty powód. Ogólnie mogę tylko przyłączyć się do rady Andeja, by modlić się do rozeznanie. W modlitwach zbyt wiele czasem narzucamy własnej woli i planów, zapominając, że to czas otwarcia na wolę Boga.

[CiekawaXO]

Jak go znam, a nie znam, to żadna z nich , ew. 2:D

[Viridiana]

Tym razem przychodzę podzielić się swoją refleksją, ponieważ w trakcie lipca borykam się z takimi myślami, że gdy widzę w sieci zdjęcia różnych kobiet, na przykład w katosinglach albo na Katolickiej Grupie Randkowej, albo nawet widuję je na żywo, mam przeczucie, że nie powinienem w ogóle dążyć do związku z kobietą.
A tymczasem wielokrotnie powtarzam niczym mantrę prośbę do Boga o kobietę dla mnie.

Z jednej strony, samo przeczucie jeszcze o niczym nie świadczy. Nie rozeznajemy woli Bożej na podstawie odczuć.
Z drugiej strony, prośba o powołanie chyba powinna być czymś więcej niż mantrą.

[inżynier]

2) opory przed nawiązaniem trwałej relacji

Nie jest to wykluczone. Właściwie to opór jest już na poziomie zagadania. Trochę kieruje mną wówczas strach przed odrzuceniem. Ale trudno się dziwić. Zbyt mało jest bowiem pań dla nas, panów do wyboru. I musielibyśmy się nastarać.
A ponadto należę raczej do poważnych osób. Czasami lubię se pożartować, chwilami aż zanadto. Natomiast nie wydaję się osobą zbyt wesołą. Należę do silnych introwertyków, chwilami mocno czepialskich i skłonnych rządzić. Tak więc na podstawie tego wnioskuję, że nie byłbym dobrym kandydatem dla w zasadzie żadnej kobiety. Jedynie chyba takiej, która zadowoliłaby się kimkolwiek.
A zresztą, co ja będę myśleć. Nie będę tego robić. Chciałbym po prostu zacząć żyć, nie myśląc o tym, czy będę miał w końcu kogoś, czy będę raczej skazany na bycie singlem przez resztę życia. Oddawać się obowiązkom, zainteresowaniom, i oczywiście modlitwie. Może łaska Boża przyjdzie do mnie sama za jakieś parę lat. A może dopiero na starość, jak jej tylko doczekam.

[AdamS.]

Chciałbym po prostu zacząć żyć, nie myśląc o tym, czy będę miał w końcu kogoś, czy będę raczej skazany na bycie singlem przez resztę życia. Oddawać się obowiązkom, zainteresowaniom, i oczywiście modlitwie. Może łaska Boża przyjdzie do mnie sama za jakieś parę lat. A może dopiero na starość, jak jej tylko doczekam.

Nie jesteśmy na nic "skazani", jeśli tylko poddajemy się woli Bożej - a ona zawsze prowadzi przez naszą wolność (nawet wtedy, gdy pojawiają się zewnętrzne ograniczenia - wolność jest w nas). Modlitwa o rozeznanie to jednocześnie intencja w sprawie tego, byśmy tą wolność w sobie odkryli i potrafili się cieszyć z wszystkiego, co nas spotyka.