Upominanie w Biblii

[faraon]

No tak, ale kim jest człowiek, który w część przykazań wierzy, a w drugą część nie wierzy?
Pół bratem?

"Jesli ktos lamie chocby jedno przykazanie, lamie je wszystkie".

[CiekawaXO]

Kto tak powiedział? JAk w Biblii daj fragment.

[Arek]

No ale właśnie dałam fragmenty z Biblii, powyżej.
Tylko że ty napisałeś że jak ktos nie wierzy we wszystkie przykazania, nie jest bratem w wierze.
A ja tylko odpisałam, że protestanci też nie wierzą prawidłowo w nauką Jezusa, a są naszymi braćmi w wierze.
Więc może to, że ktoś nie wierzy we wszystko, a na przykłąd w połowę, nie czyni z niego naszego nie-brata?
Bo w Biblii jest o napominaniu: grzesznika i napominaniu brata(dokładnie:jeśli zgrzeszy PRZECIWKO TOBIE), więc ustalamy kim jest ów brat, żeby wiedzieć kogo ewentualnie pouczyć, a kogo nie, i kim jest ów grzesznik. Na przykład czy ateista jest grzesznikiem?
Czu buddysta jest grzesznikiem?

Moim bratem jest ten kto chce nim być. A ja zawsze pragnę być dla każdego bratem. Tak rozumiem naukę Chrystusa. Dla mnie wszystko w tym temacie. Każdy ma wybór mam także go i ja. Są inne religie są ludzie znający Chrystusa ale odrzucający Go, są i tacy którzy Go nie znają. Znam na dzień dzisiejszy swój cel jest nim osiągnąć zbawienie. Pragnę też tego dla innych ludzi moich braci i będę robić to co do mnie należy by także osiągnęli zbawienie. Czyli świadczyć i mówić o Chrystusie Jezusie i Jego Świętym Kościele. Wg mnie tylko ta droga jest właściwa. Wszystko inne to zwiedzenie oddalające od Boga. Kto chce niech słucha, a kto nie chce niech dodaje od siebie.

Dodano po 6 minutach 40 sekundach:
Nie ma człowieka w historii świata, który by nie zgrzeszył. Wszyscy jesteśmy grzesznikami. Jedynie Jezus może zgładzić ten grzech. Jeśli nie będziemy żyć w Jezusie nie będzie nam wybaczone. Nikt sam z siebie nie może unicestwiać grzechu. Tylko Jezus. Dlatego uważajmy na błędy, które krążą jak wąż, jak drapieżnik czyhający na swoją ofiarę w ukryciu. Gdy tej czujność uśpi atakuje, by ją zabić. To jest przenośnia. Pamiętajmy, że szatan jest tysiąc kroć inteligentniejszy od człowieka. Jeśli nie zaufamy Chrystusowi jesteśmy bez szans.

[CiekawaXO]

No ale ja nie odrzucam tego co napisałeś, bo faktycznie, bratem jest dla nas tylko człowiek w wierze.
To już mamy raczej ustalone.
Tylko nie wiem czy można aż tak radykalnie, że jeden grzech za który się nie żałuje, i już nie jest bratem?

Co do Zbawienia: a co do ciebie należy, jaki sprawunki, żeby inni doszli do Zbawienia?
Czy to ty prowadzisz kogoś do Zbawienia, czy Bóg?
Moim zdaniem łaskę daje Bóg, tylko Bóg, i my nie możemy zrobić nic, aby inni osiągneli zbawienie. Bóg się może nami posłużyć, i Duch Święty, ale jak sami planujemy Ewangelizację: teraz zrobię to, a teraz powiem to, nie zdaję się na Ducha Świętego, to mogę zaszkodzić.
Czy człowiek nie uzurpuje sobie prawa do Zbawiania innych, nawet upominaniem?
Ile było takich upomnień, bez namysłu, bez Ducha Świętego, że zablokowały Bogu drogę łaski?

[miłośniczka Faustyny]

Tylko nie wiem czy można aż tak radykalnie, że jeden grzech za który się nie żałuje, i już nie jest bratem?

Myślę, że masz rację, Ciekawa, że raczej nie tak radykalnie. Gdyby tak było, to wszelkie założenia odnośnie "upominania braci" nie miałyby żadnego sensu (przecież wtedy nie byłoby powodu do jakichkolwiek zastrzeżeń).

[CiekawaXO]

No właśnie. Z logiki to nawet wynika.

Dodano po 27 minutach 47 sekundach:
Aczkolwiek, znalazłam ciekawy fragment 1Kor 5:
1 Słyszy się powszechnie o rozpuście między wami, i to o takiej rozpuście, jaka się nie zdarza nawet wśród pogan; mianowicie, że ktoś żyje z żoną swego ojca1. 2 A wy unieśliście się pychą, zamiast z ubolewaniem żądać, by usunięto spośród was tego, który się dopuścił wspomnianego czynu. 3 Ja zaś nieobecny wprawdzie ciałem, ale obecny duchem, już potępiłem, tak jakby był wśród was, sprawcę owego przestępstwa. 4 Przeto wy, zebrawszy się razem w imię Pana naszego Jezusa, w łączności z duchem moim i z mocą Pana naszego Jezusa, 5 wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowi jego ducha w dzień Pana Jezusa2. 6 Wcale nie macie się czym chlubić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? 7 Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście3. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. 8 Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz - przaśnego chleba czystości i prawdy. 9 Napisałem wam w liście4, żebyście nie obcowali z rozpustnikami. 10 Nie chodzi o rozpustników tego świata w ogóle ani o chciwców i zdzierców lub bałwochwalców; musielibyście bowiem całkowicie opuścić ten świat. 11 Dlatego pisałem wam wówczas, byście nie przestawali z takim, który nazywając się bratem5, w rzeczywistości jest rozpustnikiem, chciwcem, bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem lub zdziercą. Z takim nawet nie siadajcie wspólnie do posiłku. 12 Jakże bowiem mogę sądzić tych, którzy są na zewnątrz6? Czyż i wy nie sądzicie tych, którzy są wewnątrz? 13 Tych, którzy są na zewnątrz, osądzi Bóg. Usuńcie złego spośród was samych7.

Więc teraz pytanie: Tutaj autor mówi o ekskomunice, wyrzuceniu ze wspólnoty kogoś, kto zgrzeszył kazirodztwem.
Pytanie czy można to rozciągnąć na inne grzechy?
Ale co do czego mamy pewność: nie można osądzać człowieka który jest SPOZA wspólnoty. Czyli ateistów, bo ich osądza Bóg.
Tyle że na marginesie był dopisek, że chodzi o pogan nieochrzczonych...
Czyli jakby ochrzczonych można wyrzucac ze wspołnoty , bo psują środowisko. Pytanie czy każdy ochrzczony jest nawrócony, więc czy każdego ochrzczonego można napominać. Ale i tak bez sensu, bo ateiści są ochrzczeni, a moga być poganami.
Ja już nic nie rozumiem:)

[Arek]

No ale ja nie odrzucam tego co napisałeś, bo faktycznie, bratem jest dla nas tylko człowiek w wierze.
To już mamy raczej ustalone.
Tylko nie wiem czy można aż tak radykalnie, że jeden grzech za który się nie żałuje, i już nie jest bratem?

Co do Zbawienia: a co do ciebie należy, jaki sprawunki, żeby inni doszli do Zbawienia?
Czy to ty prowadzisz kogoś do Zbawienia, czy Bóg?
Moim zdaniem łaskę daje Bóg, tylko Bóg, i my nie możemy zrobić nic, aby inni osiągneli zbawienie. Bóg się może nami posłużyć, i Duch Święty, ale jak sami planujemy Ewangelizację: teraz zrobię to, a teraz powiem to, nie zdaję się na Ducha Świętego, to mogę zaszkodzić.
Czy człowiek nie uzurpuje sobie prawa do Zbawiania innych, nawet upominaniem?
Ile było takich upomnień, bez namysłu, bez Ducha Świętego, że zablokowały Bogu drogę łaski?

Masz rację wielu poszło drogą skupiając się na sobie i własnych korzyściach. I nikt nie jest pozbawiony błędu. Dlatego powinno się ofiarować Bogu, a wtedy to On prowadzi człowieka. Wszystko co wtedy ma miejsce w naszym życiu jest Wolą Boga. Dlatego bądźmy czujni w modlitwie.

Dodano po 3 minutach 19 sekundach:
Nauczanie Chrystusa jest radykalne i nie ma w nim żadnych odstępstw. Wszyscy Święci byli radykalni w swoim życiu.

[CiekawaXO]

Byli radykalni w odrzucaniu SWOJEGO WŁASNEGO grzechu, ale nie widzialam aby do osoby grzeszącej podchodzili przemocą psychiczną, nękaniem bez wytchnienia dniami i nocami, obmyślaniem planów nawrócenia kogoś, poniżaniem, wypominaniem, krytykowaniem, izolowaniem. A na takie pomysły wpadają katolicy.

[Arek]

Czy myślisz, że jakikolwiek, katolik ze mną na czele jest lepszy od prawosławnych, protestantów czy wyznawców islamu czy judaizmu? Nie. Bo ci którzy się wywyższają będą poniżeni. To Bóg wybiera człowieka nie człowiek sam siebie jak pisałaś. Katolicy często grzeszą pychą. Ja dziś przepraszam jako katolik za swoje grzechy i przepraszam za grzechy moich braci. Proszę o wybaczenie.

[CiekawaXO]

No, ale napisałeś że trzeba być radykalnym: więc pytam, do siebie, czy do kogoś?

[Arek]

Radykalizm polega na czymś innym niż to odpisujesz. Taki radykalizm jest błędem człowieka i źle pojmowaną religią.

[CiekawaXO]

No, to o to mi chodziło.
A jak to rozumiesz?

[Arek]

Radykalizm w kwestii wiary polega na odrzuceniu grzechu. Tzn robię wszystko co mogę, by nie popełnić grzechu. Nawet za cenę cierpienia, odrzucenia, a nawet śmierci. Taką postawę przyjmowali Święci. Uważam ją za słuszną i jedyną by ujrzeć Boga przed jego tronem. Nieważne jaką cenę na tej ziemi muszę ponieść, aby osiągnąć zbawienie. Ważne bym zostawił zbawiony. Nie oznacza to jednak, że nie popełnię grzechu. Jestem słaby ale w Jezusie jest nadzieja i moc odpuszczenia tego grzechu. Ale kiedy będzie mi odpuszczony? Kiedy całym sercem będę żałować za to co złe zrobiłem. Naprawiając krzywdę i więcej nie popełniając tego występku. Wszystkie krzywdy cierpliwie znosić i wybaczać tym, którzy mnie skrzywdzili. Wtedy i mój Ojciec mi wybaczy. Zrozumiałem wiele kwestii i wielu nie pojmuję. Jednak ufam, że to wszystko jest prawda.

[faraon]

Kto tak powiedział? JAk w Biblii daj fragment.

Wrzuc sobie ta fraze w wyszukiwarke i znajdziesz wiele odpowiedzi.Zreszta, sa to jedne z dosc dobrze i powszechnie znanych fragmentow Pism.