Obecna sytuacja w strukturach hierarchów kościelnych jak podchodzić do tego jako zwykły katolik

[abi]

"zamiast karać, zamiast publicznie potępiać"
oprócz kary i potępienia imho ...

[abi]

nie wiem czemu mi się wydawało że na miejscu tego księdza chciałabym się do konca życia ukryć w mysiej dziurze
"Od kilku dni nie milkną echa skandalu z udziałem ks. Tomasza Z., duchownego z Dąbrowy Górniczej. W jego mieszkaniu służbowym doszło do orgii z udziałem męskiej prostytutki. Sprawa została nagłośniona przez media, działania podjęły prokuratura i komisja powołana przez biskupa Grzegorza Kaszaka. Teraz głos zabrał uczestnik i organizator "imprezy" ks. Tomasz Z. W oświadczeniu przesłanym do redakcji "Gazety Wyborczej" napisał, że cała sprawa jest "uderzeniem w Kościół, w duchowieństwo i w wiernych".

[Ojciec.Pablito]

Wpadli dopiero gdy ktoś miał zawał.
Wyobraźcie sobie Wy, którzy ostro imprezujecie/imprezowaliście: ile mieliście w życiu imprez gdzie nikt nie wymagał karetki?
Przecież te imprezy muszą być ciągle i ciągle. Tylko po prostu nikt nie przedawkowuje wiagry ani narkotyków. Tak jak tutaj miało to miejsce.

[abi]

mi chodzi że on się wymadrza i poucza, zamiast wpierw okazać skruchę i chęć poprawy

[Elbrus]

mi chodzi że on się wymadrza i poucza, zamiast wpierw okazać skruchę i chęć poprawy

"Oświadczam, że kwestionuję wszelkie ustalenia prasy i mediów, w szczególności powtarzane wciąż i powielane na różne sposoby informacje dotyczące liczby księży mających przebywać w moim mieszkaniu i braniu udziału w opisywanych przez media wydarzeniach - napisał duchowny."
https://www.o2.pl/informacje/orgia-na-p ... 943446912a

Nie można okazać szczerej skruchy, jeśli nie ma zgody (przynajmniej deklarowanej) co do stanu faktycznego.
Bo chyba o szczerą skruchę ci chodzi, a nie taką pod publiczkę?

Trzeba poczekać na koniec postępowań karnych i kanonicznych (lub do czasu, kiedy za radą adwokata uzna się, że strategia zaprzeczania jest nieskuteczna).

[abi]

ale można że "cała sprawa jest "uderzeniem w Kościół, w duchowieństwo i w wiernych".

Dodano po 1 minucie 21 sekundach:
on chyba chce abysmy oberwali jak najmocniej
to jakiś przebieraniec

[Elbrus]

ale można że "cała sprawa jest "uderzeniem w Kościół, w duchowieństwo i w wiernych".

Pragnę przypomnieć, że nie tak dawno temu wierchuszka polskiego Kościoła tak właśnie się z opinią publiczną komunikowała. Jednemu z wysokich biskupów w przypływie szczerości wymknęło się (co później tłumaczono jako opaczne zrozumienie bez kontekstu), że dziecko mające kontakty seksualne z księdzem jest też temu winne - że lgnie i wciąga bliźniego.
Po latach zostało to przez większość zrozumiane, ale w niektórych jeszcze to siedzi, żeby zaprzeczać, że to nie twoja ręka, że to tamci lewacy jątrzą i podburzają. A w najlepszym razie: moja święta posługa jest po ostrzałem, jestem celem ataków złego ducha; uległem grzechowi, ale to twoja wina, bo za słabo się modliłeś i za bardzo dawałeś wiarę tygodnikom lewicowym.

on chyba chce abysmy oberwali jak najmocniej
to jakiś przebieraniec

Spójrz na sprawę szerzej:

1. Jeśli cała sytuacja została rozdmuchana przez media i przekręcona, tak że małe ziarenka tam tylko pozostały, to ma prawo czuć się poszkodowany i ma prawo nie przyznawać się do winy. Nie tak dawno temu była opisywana sprawa księdza, który podczas plażowego odpoczynku "zachowywał się nieobyczajnie w godzinach dziennych". Został posądzony o czyny nieobyczajnie "mając na uwadze nieuporządkowane myśli wobec dzieci". No a że linczować ludzie lubią, szczególnie krzywdzicieli dzieci, no to skończyło się tak, że ksiądz odebrał sobie życie. Dlaczego? Bo ludzie mieli głęboką wiarę w to, że a) dokładnie znają stan faktyczny i b) znają myśli innych osób.

2. Jeśli sprawa z grubsza została opisana rzetelnie, to jego zachowanie wskazuje na to, że jego działania miały zmierzyć ku temu, żeby to się nie wydało, czyli żeby m.in. nie ucierpiał Kościół. A że się wydało, to oberwał i on i Instytucja. Prawdopodobnie bardziej boli go jego skóra, ale może też jakoś się poczuwa, że "wrogowie Kościoła" mają teraz używanie. A w jego głowie nie ma powiązania, że jego "słabość" i "nieroztropność" do tego doprowadziły, ale że to obce media rozpisują się o tym, o czym on nie chciałby, żeby się rozpisywały.
Jako osoba stojąca z boku możesz widzieć to chłodnym okiem, ale z jego perspektywy inna polityka pijarowa wydaje się lepsza. Albo ma złych doradców, albo nie ma ich wcale, albo nie chce mieć, bo uważa, że wie, jak się ma komunikować. A że jest emocjonalnie zaangażowany w "ekscytujące zdarzenie", to mocno może mu to zaburzać postrzeganie rzeczywistości, a w szczególności odczytywanie nastrojów kościelnych i pozakościelnych.

3. Mówienie o nim jako o "przebierańcu" sugeruje, tak jakby już jako nastolatek samodzielnie lub pod wpływem werbunku obcych służb postanowił wybrać drogię gejostwa i rozsadzić Kościół od środka, że zależało mu od początku na pieniądzach, posadce, uznaniu i uleganiu popędom. Mnóstwo takich interpretacji się pojawia:

Nie zgadzam się, że jego postawa musiała być taka od początku - nie; mogła być uczciwa, ale że ludzie się zmieniają, to i on się zmienił. Choć zgadzam się co do zaproponowanych w filmiku rozwiązań - pokuta w odosobnieniu dla niego i przełożonych, którzy tego "nie zauważyli", jeśli są wierzący, a jeśli są niewierzący, to zachęta ogólnoludzka, żeby się ujawnili i przebranżowili na inny zawód. Tylko że kryzys powołaniowy Kościoła jest taki srogi, że nawet gdyby przyjmować wszystkich jak leci, to kandydatów jest i tak o wiele za mało, więc spodziewać się należy, że biskupi, odpowiedzialni za kształtowanie nowych prezbiterów, nie będą zbytnio zniechęcać tych, którzy się do tej drogi nie nadają, ale będą wierzyć w to, że "siła formacji" przezwycięży, że czas zrobi swoje, że izolacja od świata zrobi swoje i "jakoś to będzie". No i tak właśnie będzie, jak jest, bo to się nie poprawia. Chyba już tylko napływ księży-imigrantów ze społeczności prawdziwie katolickich może faktycznie i wizerunkowo pomóc.

[abi]

bodajże ojciec pio, niech mnie ktoś poprawi jeśli mylę
przyjął karę i pokutę tam gdzie nie było jego winy
o takiej postawie myślę
a nie narozrabiać i się wykłócać czy mniej czy więcej winny

[Andej]

"Oświadczam, że kwestionuję wszelkie ustalenia prasy i mediów, w szczególności powtarzane wciąż i powielane na różne sposoby informacje d
...
Trzeba poczekać na koniec postępowań karnych i kanonicznych

Tak też uważam. Tzw. katolicy są bardzo szybcy w potępianiu konkretnych osób na podstawie doniesień medialnych. To tak jak czerezwyczajka.

[Elbrus]

przyjął karę i pokutę tam gdzie nie było jego winy
o takiej postawie myślę

W jego sprawie toczą się dwa postępowania - karne i kanoniczne. Nie znam całości listu, ale raczej on nie ma pretensji ani do biskupa, ani do prokuratury, a do mediów i do tych, którzy mediom bezmyślnie wierzą i są agresywni (nawet jeśli tylko w słowie).

a nie narozrabiać i się wykłócać czy mniej czy więcej winny

Wykłócać się o ciężar winy można wtedy, kiedy jest uznanie stanu faktycznego.
Ale prawdą jest, że nawet, gdyby był niewinny, tego typu listy w takim momencie raczej nie pomagają jego sprawie (i: sprawie Kościoła). Powinien albo bardziej powściągliwie się wyrażać, albo milczeć.

[Gzresznik Upadający]

Jak dla mnie to jeszcze jeden dowód ze te skłonności nie sa normalne i ze zmieniają tez myślenie.

[zdrogi]

Dla mnie każdy atak na Kościół, jest atakiem na mnie. Bo uważam się za członka Kościoła. Dlatego nakłanianie do mszczenia się na Kościele za winy, nawet najbardziej ewidentne, jest mszczeniem się na mnie. Bo należę do Kościoła. Jest równocześnie deklaracją, że atakujący nie należy do Kościoła. Bo przecież nie nakłaniałby do czynienia szkody samemu sobie.

Aż muszę dopytać, bo nie wiem czy dobrze cię zrozumiałem, czyli domagania się sprawiedliwości za przestępstwa ludzi Kościoła przez katolika jest niedopuszczalne i wyklucza go ze wspólnoty, aby innemu, który uważa się za prawdziwego katolika nie zaprzątać sumienia.

[Andej]

Aż muszę dopytać, bo nie wiem czy dobrze cię zrozumiałem, czyli domagania się sprawiedliwości za przestępstwa ludzi Kościoła przez katolika jest niedopuszczalne i wyklucza go ze wspólnoty, aby innemu, który uważa się za prawdziwego katolika nie zaprzątać sumienia.

Wprost przeciwnie. Katolik ma obowiązek walczyć z przestępstwami. Na drodze prawnej, zarówno kanonicznej jak też cywilnej. Jeśli masz dowody jakiegoś przestępstwa lub poważne przypuszczenia, to masz obowiązek, jako obywatel i jako katolik zgłosić to odpowiednim władzom. A potem domagać się informacji na temat postępowania. W szczególności, czy oskarżenia zostały udowodnione. Natomiast, jako człowiek, nie masz prawa wydawać wyroków na podstawie, że ktoś komuś cos powiedział. Bo to nie są fakty.