Studia

[Anonimowy_2]

Szczęść Boże , przepraszam że piszę tutaj ale nie mam gdzie i komu się wyżalić i spytać o radę. Mianowicie nie dawno zaczął się rok akademicki a w raz z nim moja przygoda ze studiowaniem i niestety narazie mam same złe odczucia. Jestem od domu 400 km i nie mam znajomych czuje się samotnie przez cały okres liceum miałem paczkę kolegów i się razem trzymałem z nimi obecnie przychodzę do pokoju i nie mam nikogo tone w myślach. Mam ochotę rzucić studia lub przepisać się na zaoczne bliżej domu. Czy macie może dla mnie jakieś rady lub może ktoś z was był w podobnej sytuacji. Proszę o pomoc.

[Six]

Cześć. Może spróbuj poznać osoby ze studiów? Z ćwiczeń, laborek itd. Szkoda byłoby rzucać studia z takiego powodu

Dodano po 3 minutach 11 sekundach:
A, jeszcze bardzo fajną opcją są duszpasterstwa akademickie

[Ojciec.Pablito]

Szczęść Boże , przepraszam że piszę tutaj ale nie mam gdzie i komu się wyżalić i spytać o radę. Mianowicie nie dawno zaczął się rok akademicki a w raz z nim moja przygoda ze studiowaniem i niestety narazie mam same złe odczucia. Jestem od domu 400 km i nie mam znajomych czuje się samotnie przez cały okres liceum miałem paczkę kolegów i się razem trzymałem z nimi obecnie przychodzę do pokoju i nie mam nikogo tone w myślach. Mam ochotę rzucić studia lub przepisać się na zaoczne bliżej domu. Czy macie może dla mnie jakieś rady lub może ktoś z was był w podobnej sytuacji. Proszę o pomoc.

To normalne zjawisko. Myślę, że każdy z nas to przezywał.
Znajomości z Liceum kończą się / osłabiają się wraz z pójściem na studia.
Taka już jest kolej rzeczy.

Jeśli wiara jest istotna w Twoim życiu - polecam również poszukanie grupy, która będzie tożsama z wyznawanymi przez Ciebie duchowymi wartościami. Na przykład Duszpasterstwo Akademickie.
I potraktuj swoją przeprowadzkę jako szansę. Szansę na poznanie nowych ludzi. Szansę na rozwój naukowy.

Wszyscy jesteśmy podróżnikami w tym świecie.

[Strzelec91]

Szczęść Boże , przepraszam że piszę tutaj ale nie mam gdzie i komu się wyżalić i spytać o radę. Mianowicie nie dawno zaczął się rok akademicki a w raz z nim moja przygoda ze studiowaniem i niestety narazie mam same złe odczucia. Jestem od domu 400 km i nie mam znajomych czuje się samotnie przez cały okres liceum miałem paczkę kolegów i się razem trzymałem z nimi obecnie przychodzę do pokoju i nie mam nikogo tone w myślach. Mam ochotę rzucić studia lub przepisać się na zaoczne bliżej domu. Czy macie może dla mnie jakieś rady lub może ktoś z was był w podobnej sytuacji. Proszę o pomoc.

Hej Rozumiem Cię stary ! To co czujesz jest naturalne. Duża odległość, zmiana środowiska, nowi ludzie i miejsca ... Wszystkie te bodźce naraz zgromadzone mogą przytłoczyć ! Takie są te pierwsze dni i nawet tygodnie. Hmm, myślę że na chwilę obecną najlepszym co możesz zrobić jest po pierwsze przeczekać ten okres, wszak są to dopiero pierwsze dni Twojego nowego etapu życia. Myślę że uczucia które przeżywasz są nieobce także innym osobom, z którymi będzie Ci dane studiować. Nawet jeśli po nich tego nie widać, to mogą oni "zakładać maskę". Moja rada jest taka: na razie nie podejmuj żadnych pochopnych decyzji i daj sobie czas powiedzmy do końca pierwszego semestru. Jeśli przez ten czas nie poczujesz się zaaklimatyzowany, to pomysł że studiami zaocznymi jest jak najbardziej "w dechę". Tym bardziej, że doskonale Cię rozumiem - ja także nie wyobrażam sobie mieszkania gdzieś setki km od rodzinnych stron. Udało mi się wprawdzie 2.5 roku pomieszkiwać w mieście oddalonym (tylko) o 90 km, ale praktycznie każdy weekend był spędzany w domu. A i ta decyzja (o podjęciu studiów w Poznaniu) wymagała 3 lat czasu (wcześniej nie byłem gotowy). A co to 90 w porównaniu z 400. Dlatego szacun stary, bo jednak ten krok pierwszy postawiłeś. A wracając do porady ... daj sobie te 3-4 miechy na oswojenie. Jeśli po tym czasie się nie odnajdziesz, wnioskuję o zaoczne i wracaj do siebie Nie martw się- to tylko się wydaje dużo, a zleci szybciutko A najważniejszy jest komfort psychiczny i dobre samopoczucie Uważam że nie warto się męczyć na siłę, i ta myśl niech Ci towarzyszy. A kto wie, może w międzyczasie poznasz fajnych ludzi? Jeśli w miejscu Twojego obecnego pobytu działa np. duszpasterstwo akademickie to też możesz się tym zainteresować. Piona Bracie, 3maj się

[Morkej]

Jestem od domu 400 km i nie mam znajomych czuje się samotnie

Na pewno nie Ty jeden jako świeży student masz takie poczucie. Wiele osób na Twojej uczelni pewnie zmaga się z podobną sytuacją - nowe miasto, nowe otoczenie, nowi ludzie itd.

Mam ochotę rzucić studia lub przepisać się na zaoczne bliżej domu.

Czy to najlepszy powód, aby rzucić studia? Zupełnie nie. Czy zmienić uczelnie na bliższą domu? No to już lepiej, ale i tak chyba ważniejszą kwestią jest to, czy obecna uczelnia dajcie Ci dobrą przestrzeń do tego, aby się uczyć. Jeśli ta bliżej domu miałaby dawać gorsze warunki, to odpowiedź jest raczej oczywista - zostań na tej, gdzie jesteś.

Czy macie może dla mnie jakieś rady lub może ktoś z was był w podobnej sytuacji.

Wyjść do jakiegoś duszpasterstwa akademickiego, zorientować się, jak wyglądają koła naukowe. Zorientuj się też, czy jest jakaś grupa internetowa, gdzie piszą ze sobą studenci z Twojej uczelni. Możesz łatwo dowiedzieć i załapać się na jakieś spotkania integracyjne, wspólne wyjścia itd.

[Anonimowy_2]

Niestety integrację były w wakacje gdy ja pracowałem. Myślałem żeby zapisać się na jakieś koło sportowe bo sport lubie. I z kołem duszpasterskim to też dobry pomysł. Dziękuję wam bracia i siostry za dobre słowo i pomoc

Dodano po 2 minutach 14 sekundach:
[ (o podjęciu studiów w Poznaniu)
Masz może jakieś fajne miejsca do polecenia w Poznaniu bo tak się składa że też tu studiuję.

[Strzelec91]

Niestety integrację były w wakacje gdy ja pracowałem. Myślałem żeby zapisać się na jakieś koło sportowe bo sport lubie. I z kołem duszpasterskim to też dobry pomysł. Dziękuję wam bracia i siostry za dobre słowo i pomoc

Dodano po 2 minutach 14 sekundach:
[ (o podjęciu studiów w Poznaniu)
Masz może jakieś fajne miejsca do polecenia w Poznaniu bo tak się składa że też tu studiuję.

Ja miałem okazję uczestniczyć we mszy dla duszpasterstwa akademickiego, na ulicy Kościuszki 99 Było fajnie, może Ci się spodobać, bo to Dominikanie tam działają, plus gwarancja intelektualnych klimatów Poza moim osobistym, pozytywnym odczuciem, wrażenie to podziela najwyraźniej sporo innych osób, o czym świadczy masa pochlebnych opinii w internecie. Wystarczy w mapach Google kliknąć na ten czerwony "balonik" i wyświetlą się

[Dezerter]

Dominikanów z Poznania polecam, Poznań jest pełen studentów, więc do dzieła i poznawania nowych znajomych
duszpasterstwo akademickie to oczywisty wybór, ale mas inne
charyzmatycy z wspólnoty Jerozolima
jest mocna grupa medytacji chrześcijańskiej
jest wydział teologiczny, na którym na pewno wiele się dzieje i wiele organizują spotkań
... jak ja ci zazdroszczę...
Poznań to dobre miejsce na spędzenie studiów
... no i masz nas

[AdamS.]

Czy macie może dla mnie jakieś rady lub może ktoś z was był w podobnej sytuacji. Proszę o pomoc.

Byłem w podobnej sytuacji już wcześniej, gdy wybrałem szkołę średnią z internatem daleko od domu. Środowisko było mi tak bardzo obce, do bólu pragmatyczne, że miałem wtedy najczarniejsze myśli. Poszedłem wtedy porozmawiać z miejscowym księdzem i to nagle było jak głęboki oddech powietrza po długim okresie bezdechu. Potem katecheza stała się dla mnie rodzajem "odtrutki" - no i wreszcie nawiązanie bliższych relacji z osobami, które miały podobną wrażliwość do mojej, podobny sposób myślenia.

Na studiach sytuacja powinna być nieco łatwiejsza, bo nic Cię nie ogranicza (w internacie musiałem się starać o przepustkę, żeby wyjść poza mury). Możesz poszukać Duszpasterstwa Akademickiego lub jakiegoś klubu PTTK ze wspólnymi wyjazdami. Na studiach to właśnie wyjazdy górskie na weekendy, a także spotkania w Duszpasterstwie, były dla mnie tym początkiem wspaniałych relacji, które przetrwały do dzisiaj.

[Anonimowy_2]

Dziękuję bardzo za porady, myślę że poszukam duszpasterstw. Chciałbym spytać czemu dezerter uważasz że Poznań to dobry wybór na studia?

[Anonimowy_2]

Szczęść Boże chciałbym się poradzić. Czy warto jechać na studiach na pogram Erasmus+? Może ktoś z was był na takim wyjeździe i mógłby opowiedzieć

[Andej]

Sądzę, że warto. Jeśli masz silne poczucie wyższych wartości. Generalnie, to balanga. Ale można podszlifować język. Można poznać zupełnie inne metody nauczania. To są jakieś wartości. Jeden z moich synów był w Hiszpanii i USA. Nie zaszkodziło mu. Nabrał pewności.

[Adam01]

Z Erasmusa wybierz mądrze, to co Cię rozwinie i da popłatność.
Sam byłem w Twojej sytuacji. Z tym, że ja lubiłem walczyć i to było dla mnie wyzwaniem. Im trudniej tym większe wyzwanie.
Lubiłem patrzeć w twarze ludzi. Odkrywać kim są. W ich oczy, jaką mają duszę, którą podobno widać w oczach.
Tak jak mi powiedziano zgodnie z prawdą powiem i Tobie.
Przed Tobą są najpiękniejsze lata życia. Piękniejszych już pewnie nie będzie.
Zdobądź najlepszych i najwięcej przyjaciół jak możesz.
Oni potem staną się gdzieś prezesami, dyrektorami, może ministrami i będą Twoim majątkiem.

[Andej]

Jest w sieci dużo memów dotyczących Erasmusa. Wiele w nich prawdy, choć ujętej jednostronnie.

[Anonimowy_2]

Dziękuje bardzo za rady